Flamboyant

Przykład stylu Flamboyant z kaplicy Sainte-Chapelle w Paryżu

Flamboyant – kierunek w schyłkowym okresie architektury późnego gotyku, nazywany płomienistym.

Występował przede wszystkim na terenie Francji w XV i XVI wieku. Cechowała go drobiazgowość i nadmiar detali, rzeźby. Łuki stały się ostrzejsze, przegięte w formie "oślego grzbietu", w detalach wykorzystywano kształt płomienia lub rybiego pęcherza. Jednocześnie dążono do uproszczenia konstrukcji.

Przykłady stylu flamboyant

Ta sekcja wymaga określenia jasnych kryteriów wyboru.

Kryteria powinny być poparte źródłami, nie mogą naruszać zasady neutralnego punktu widzenia, należy też unikać pustosłowia. Zapoznaj się również z zasadami tworzenia list.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Kościół Saint-Maclou w Rouen
Palais De Justice w Rouen
Katedra w Mediolanie
Transept katedry w Senlis
Katedra w Moulins
Kościół Świętej Trójcy w Vendôme
Nawa kościoła St. Ouen w Rouen

Zobacz też

gotyk międzynarodowy

Bibliografia

Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 48. ISBN 83-85001-89-1.