Przejdź do zawartości

Ekonomia marksistowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ekonomia marksistowska – kierunek w ekonomii[1], ogół ekonomicznych przemyśleń i teorii sformułowanych przez Karola Marksa i rozwijanych przez jego następców.

Wstęp

[edytuj | edytuj kod]

Marks był jednym z głównych przedstawicieli nurtu radykalnego. Przejmując i rozwijając niektóre koncepcje Davida Ricardo, stworzył teorię alienacji pracy i wyzysku klasy robotniczej. Analizował także kryzysy koniunkturalne, wskazując na zjawisko nadprodukcji jako ich przyczynę.

W swoich pracach prezentował wizję nowych stosunków ekonomicznych, które miały zapewnić osiągnięcie najbardziej sprawiedliwej i najkorzystniejszej dla ludzkiego rozwoju organizacji społeczeństwa. Podkreślał konieczność pozostawania całości gospodarki pod kontrolą pracowniczą, by zapewnić produkcję towarów naprawdę koniecznych dla społeczeństwa.

Przedmiot ekonomii marksistowskiej

[edytuj | edytuj kod]

Przedmiotem marksistowskiej ekonomii politycznej są stosunki produkcji[2][3][4]. Marksistowska ekonomia polityczna

wyjaśnia prawa rządzące produkcją i podziałem dóbr materialnych w społeczeństwie ludzkim na różnych szczeblach jego rozwoju[3].

Ekonomia marksistowska jest częścią szerszego systemu myślowego (marksizmu), obejmującego elementy filozoficzne (tzw. materializm dialektyczny i materializm historyczny), socjologiczne i ideologiczne, zmierzającego do całościowego wyjaśnienia ewolucji społeczeństw[1]. Dokładniej mówiąc, marksistowska ekonomia polityczna stanowi jedną z trzech części składowych marksizmu obok filozofii marksistowskiej i naukowego komunizmu[5][6][7]. Marksistowsko-leninowska ekonomia polityczna opiera się na zastosowaniu podstawowych tez materializmu dialektycznego i historycznego do badania ekonomicznego ustroju społeczeństwa[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b marksistowska ekonomia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-08-25].
  2. Abalkin ↓.
  3. a b c Judin i in. 1955 ↓, s. 13.
  4. Szachnazarow i in. 1982 ↓, s. 9.
  5. Rainko 1979 ↓, s. VI, X, XII.
  6. W.I. Lenin: Trzy źródła i trzy części składowe Marksizmu. W: Włodzimierz Lenin: Karol Marks (Krótki szkic biograficzny wraz z wykładem marksizmu); Trzy źródła i trzy części składowe Marksizmu. Wstępem opatrzył Stanisław Rainko. Warszawa: Książka i Wiedza, 1979, s. 45-52, seria: Popularna biblioteka klasyków marksizmu-leninizmu.
  7. Szachnazarow i in. 1982 ↓, s. 9-10.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]