Dulce Chacón

Dulce Chacón

Data i miejsce urodzenia	6 czerwca 1954 Zafra
Data i miejsce śmierci	3 grudnia 2003 Madryt
Dziedzina sztuki	literatura

Dulce Chacón (ur. 6 czerwca 1954 w Zafrze, zm. 3 grudnia 2003 w Madrycie) – hiszpańska pisarka.

Urodziła się w konserwatywnej rodzinie w Estremadurze. Po śmierci ojca, kiedy miała 12 lat, przeprowadziła się wraz z rodziną do Madrytu. Była znana ze swoich postępowych poglądów. Wzięła udział w organizacji wielkiej demonstracji przeciw wojnie w Iraku w Madrycie 15 marca 2003. Z powszechnym uznaniem została przyjęta jej powieść Uśpiony głos opisująca cierpienie kobiet w trakcie i po zakończeniu wojny domowej w Hiszpanii. Otrzymała nagrody: Premio de Poesía Ciudad de Irún (za Contra el desprestigio de la altura), XXIV Premio Azorín (za Cielos de barro) oraz Premio Libro del Año 2002 (za Uśpiony głos).

Dzieła

• Querrán ponerle nombre (1992)
• Las palabras de la piedra (1993)
• Contra el desprestigio de la altura (1995)
• Algún amor que no mate (1996)
• Blanca vuela mañana
• Háblame, musa, de aquel varón (1998)
• Algún amor que no mate
• Segunda mano 1998
• Matar al ángel (1999)
• Cielos de barro (2000)
• Uśpiony głos (La voz dormida, 2002, wyd. pol. 2014)
• Cuatro gotas (2003)
• Te querré hasta la muerte (2003).