Przejdź do zawartości

Detonator

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Detonator:

  1. ładunek pobudzający – materiał wybuchowy umieszczony między spłonką a właściwym materiałem kruszącym miny lub pocisku. Materiały wybuchowe użyte do budowy detonatora muszą się charakteryzować dużą mocą i podwyższoną podatnością na detonację (trotyl prasowany, tetryl, heksogen lub pentryt).
  2. czynnik mechaniczny, elektryczny albo chemiczny powodujący wybuch materii eksplodującej[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]