Przejdź do zawartości

Czerwień allura

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czerwień allura
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C18H14N2Na2O8S2

Masa molowa

496,42 g/mol

Wygląd

czerwony, karminowy lub pomarańczowoczerwony proszek

Identyfikacja
Numer CAS

25956-17-6

PubChem

6093299

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Czerwień allura, czerwień allura AC, E129organiczny związek chemiczny, ciemnoczerwony, spożywczy, smołowy barwnik azowy. Używana zwykle jako sól sodowa, ale również wapniowa lub potasowa. Maksimum widma absorpcji w roztworze wodnym to około 504 nm.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie czerwień allurę wprowadzono w Stanach Zjednoczonych jako substancję zastępującą amarant.

Dziś w przemyśle spożywczym jest używana do produkcji napojów (gazowanych i niegazowanych) wyrobów cukierniczych (głównie ciast biszkoptowych) i galaretek w proszku, a także płatków zbożowych, kasz i herbatników czekoladowych. Znajduje też zastosowanie w przemyśle kosmetycznym (np. szminki) oraz farmaceutycznym[3].

Czerwień allura w napoju truskawkowym
Czerwień allura w słodyczach

Zagrożenia

[edytuj | edytuj kod]

Może wywoływać działania niepożądane typowe dla barwników azowych, ponadto ma szkodliwy wpływ na płodność zwierząt[3]. Podejrzewa się, że powoduje pseudoalergie skóry lub dróg oddechowych, zwłaszcza przy nietolerancji aspiryny lub kwasu benzoesowego[4].

W „Tabeli dodatków i składników chemicznych” B. Stathama wskazana jest jako czynnik rakotwórczy[3], jednak według Międzynarodowej Agencji Badań nad Rakiem związek ten nie jest potwierdzonym ani prawdopodobnym czynnikiem rakotwórczym dla ludzi[5].

Regulacje prawne

[edytuj | edytuj kod]

Unia Europejska dopuszcza używanie czerwieni allury jako barwnika spożywczego, jednak w Danii, Belgii, Szwajcarii, Francji i Szwecji jest ona zakazana[6]. W Norwegii obowiązywał zakaz jej stosowania w latach 1978–2001 i wówczas była tam legalnie używana tylko w wyrobach alkoholowych i niektórych produktach rybnych[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Allura Red AC dye, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2018-07-14] (ang.).
  2. Allura Red AC (nr 458848) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2018-07-14]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  3. a b c Bill Statham: E213: Tabele dodatków i składników chemicznych. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2006. ISBN 978-83-7243-529-3.
  4. Zusatzstoffe-online.de. zusatzstoffe-online.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-21)]..
  5. Allura Red AC (nr 458848) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2018-07-14]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  6. E129, UK Food Guide, a British food additives website. Last retrieved 20 May, 2007.
  7. Norwegian Food Safety Authority.