Przejdź do zawartości

Claudio Magris

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Claudio Magris
Ilustracja
Claudio Magris (2009)
Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1939
Triest

Narodowość

włoska

Język

włoski

Alma Mater

Uniwersytet Turyński

Dziedzina sztuki

opowiadanie, esej, felieton

Ważne dzieła
  • Mikrokosmosy
  • Dunaj
  • Podróż bez końca
  • Itaka i dalej
  • Domysły na temat pewnej szabli
Odznaczenia
Krzyż Wielkiego Oficera Orderu Zasługi RFN Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RFN Order „Pour le Mérite” za Naukę i Sztukę Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy Medaglia d'oro ai benemeriti della Cultura e dell'Arte Komandor Orderu Sztuki i Literatury (Francja) Oficer Orderu Sztuki i Literatury (Francja) Krzyż Oficerski za Naukę i Sztukę (Austria)

Claudio Magris (ur. 10 kwietnia 1939 w Trieście) – włoski pisarz, eseista, felietonista, tłumacz i germanista.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Od 1978 jest profesorem współczesnej literatury niemieckiej na uniwersytecie w Trieście. Publikuje na łamach wielu czasopism włoskich i europejskich, regularnie pisuje do "Corriere della Sera". Został uhonorowany wieloma prestiżowymi nagrodami, w tym Nagrodą Herdera, Nagrodą Erazma w 2001 i Nagrodą Vilenica.

Jego proza umyka wszelkim próbom kategoryzacji. Magris w swoich utworach swobodnie miesza stylistykę prac naukowych z klasyczną gawędą. Interesuje go szczególnie Europa Środkowa (Mitteleuropa), region, w którym mieszają się kulturowe wpływy austriackie (habsburskie) ze śródziemnomorskimi. Region, w którym przebiega granica między różnymi kulturami, co dobitnie obrazują skomplikowane dzieje Triestu, rodzinnego miasta pisarza (Mikrokosmosy).

W 2009 został laureatem Nagrody Pokojowej Księgarzy Niemieckich, przyznawanej na Międzynarodowych Targach Książki we Frankfurcie nad Menem.

Na język polski jego książki przekładają: Joanna Ugniewska i Anna Osmólska-Mętrak. Jest stałym współpracownikiem polskiego kwartalnika "Zeszyty Literackie", gdzie regularnie ukazują się jego szkice. W 2010 r. nakładem PIW-u ukazała się książka "Głosy. Monologi" będąca pierwszym wydaniem zebranych opowiadań Magrisa.

Polskie przekłady

[edytuj | edytuj kod]
  • Dunaj (Danubio, 1986)
  • Inne morze (Altro mare, 1991)
  • Mikrokosmosy (Microcosmi, 1997)
  • Na oślep (Alla cieca, 2006)
  • Podróż bez końca (L'infinito viaggiare, 2009)
  • Domysły na temat pewnej szabli (Illazioni su una sciabola, 2009)
  • Alfabety (Alfabeti, 2012)
  • Postępowanie umorzone (Non luogo a procedere, 2015)
  • Daleko, ale od czego? Joseph Roth i tradycja żydów wschodnioeuropejskich (Lontano da dove. Joseph Roth e la tradizione ebraico-orientale, 2015)

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Claudio Magris. Orden Pour le Mérite für Wissenschaften und Künste. [dostęp 2020-01-30]. (niem.).
  2. Ordensverleihung zum Tag der Deutschen Einheit. bundespraesident.de, 2015-10-01. [dostęp 2020-01-30]. (niem.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]