Przejdź do zawartości

Chromosom 2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Chromosom 2 – jeden z 23 parzystych ludzkich chromosomów. DNA tworzące chromosom 2 liczy ponad 237 milionów par zasad, co stanowi prawie 8% materiału genetycznego człowieka. Liczbę genów mających swoje loci na chromosomie 2 szacuje się na 1300–1800[1]. Uważa się, że w toku ewolucji dwa chromosomy uległy fuzji, tworząc jeden chromosom, u człowieka oznaczany jako 2: dowodzą tego homologiczne geny u małp człekokształtnych rozmieszczone na dwóch różnych chromosomach, a także obecność rudymentalnych nieaktywnych centromerów i sekwencji telomerowych na ludzkim chromosomie 2[2][3].

  • ABCA12
  • AGXT
  • ALMS1
  • ALS2
  • BMPR2
  • COL3A1
  • COL4A3
  • COL4A4
  • COL5A2
  • HADHA
  • HADHB
  • MSH2
  • MSH6
  • NR4A2
  • OTOF
  • PAX3
  • PAX8
  • SLC40A1
  • TPO
  • TTN (najdłuższa sekwencja kodująca w ludzkim organizmie licząca ponad 240 kilopar zasad, gen kodujący białko tytynę).

Choroby

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hillier LW et al. Generation and annotation of the DNA sequences of human chromosomes 2 and 4. „Nature”. 434. 7034, s. 724-31, 2005. PMID: 15815621. (ang.). 
  2. IJdo JW, Baldini A, Ward DC, Reeders ST, Wells RA. Origin of human chromosome 2: an ancestral telomere-telomere fusion. „PNAS”. 88. 20, s. 9051-9055, 1992. PMID: 1924367. (ang.). 
  3. Alec MacAndrew: Human Chromosome 2 is a fusion of two ancestral chromosomes. evolutionpages.com. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Hillier LW, Graves TA, Fulton RS, Fulton LA, Pepin KH, Minx P, Wagner-McPherson C, Layman D, Wylie K, Sekhon M, Becker MC, Fewell GA, Delehaunty KD, Miner TL, Nash WE, Kremitzki C, Oddy L, Du H, Sun H, Bradshaw-Cordum H, Ali J, Carter J, Cordes M, Harris A, Isak A, van Brunt A, Nguyen C, Du F, Courtney L, Kalicki J, Ozersky P, Abbott S, Armstrong J, Belter EA, Caruso L, Cedroni M, Cotton M, Davidson T, Desai A, Elliott G, Erb T, Fronick C, Gaige T, Haakenson W, Haglund K, Holmes A, Harkins R, Kim K, Kruchowski SS, Strong CM, Grewal N, Goyea E, Hou S, Levy A, Martinka S, Mead K, McLellan MD, Meyer R, Randall-Maher J, Tomlinson C, Dauphin-Kohlberg S, Kozlowicz-Reilly A, Shah N, Swearengen-Shahid S, Snider J, Strong JT, Thompson J, Yoakum M, Leonard S, Pearman C, Trani L, Radionenko M, Waligorski JE, Wang C, Rock SM, Tin-Wollam AM, Maupin R, Latreille P, Wendl MC, Yang SP, Pohl C, Wallis JW, Spieth J, Bieri TA, Berkowicz N, Nelson JO, Osborne J, Ding L, Meyer R, Sabo A, Shotland Y, Sinha P, Wohldmann PE, Cook LL, Hickenbotham MT, Eldred J, Williams D, Jones TA, She X, Ciccarelli FD, Izaurralde E, Taylor J, Schmutz J, Myers RM, Cox DR, Huang X, McPherson JD, Mardis ER, Clifton SW, Warren WC, Chinwalla AT, Eddy SR, Marra MA, Ovcharenko I, Furey TS, Miller W, Eichler EE, Bork P, Suyama M, Torrents D, Waterston RH, Wilson RK. Generation and annotation of the DNA sequences of human chromosomes 2 and 4. „Nature”. 434. 7034, s. 724-31, 2005. PMID: 15815621. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]