Charadrius
Wygląd
Charadrius[1] | |||||
Linnaeus, 1758[2] | |||||
Przedstawiciel rodzaju – sieweczka krzykliwa (C. vociferus) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Infragromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Parvordo | |||||
Nadrodzina | |||||
Rodzina | |||||
Podrodzina | |||||
Rodzaj |
Charadrius | ||||
Typ nomenklatoryczny | |||||
Charadrius hiaticula Linnaeus, 1758 | |||||
| |||||
Gatunki | |||||
|
Charadrius – rodzaj ptaków z podrodziny sieweczek (Charadriinae) w rodzinie sieweczkowatych (Charadriidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji, Afryce, Ameryce (włącznie z Grenlandią, Australii i Oceanii[13].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 14–23 cm, rozpiętość skrzydeł 33–45 cm; masa ciała 25–121,8 g[13].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Charadrius: nowołac. charadrius „żółtawy ptak” wymieniony w Wulgacie (koniec IV wieku), od gr. χαραδριος kharadrios „nieznany, prosto ubarwiony nocny ptak”, który mieszkał w wąwozach i dolinach rzecznych, od χαραδρα kharadra „wąwóz”[14].
- Aegialitis: gr. αιγιαλιτις aigialitis „mieszkaniec wybrzeża morskiego”, od αιγιαλος aigialos „plaża, wybrzeże”; ιζω izō „siedzieć”[15]. Gatunek typowy: Charadrius hiaticula Linnaeus, 1758.
- Hiaticula: łac. hiatus „szczelina, otwarcie”, od hiare „otwierać”; -cola „mieszkaniec”, od colere „mieszkać”; zlatynizowana forma gr. χαραδριος kharadrios „ptak skalistych wąwozów”[16]. Gatunek typowy: Hiaticula annulata G.R. Gray, 1840 (= Charadrius hiaticula Linnaeus, 1758).
- Thinornis: gr. θις this, θινος thinos „plaża”; ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[17]. Gatunek typowy: Thinornis rossii G.R. Gray, 1845 (= Charadrius novaeseelandiae J.F. Gmelin, 1789).
- Aegialeus (Aegialus): gr. αιγιαλειος aigialeios „bywając przy brzegu”, od αιγιαλος aigialos „plaża, wybrzeże”[18]. Gatunek typowy: Charadrius semipalmatus Bonaparte, 1825.
- Oxyechus: gr. οξυηχος oxuēkhos „przenikliwie brzmiący, ostro brzmiący”, od οξυς oxus „przenikliwy, przeszywający”; ηχω ēkhō „rozbrzmiewać, wydawać dźwięk dzwonka”[19]. Gatunek typowy: Charadrius vociferus Linnaeus, 1758.
- Paroxyechus: gr. παρ par „blisko”; rodzaj Oxyechus Reichenbach, 1853[20]. Gatunek typowy: Charadrius placidus J.E. Gray & G.R. Gray, 1863.
- Afroxyechus: łac. Afer, Afra „Afrykańczyk”, od Africa „Afryka”; rodzaj Oxyechus Reichenbach, 1853[21]. Gatunek typowy: Charadrius tricollaris Vieillot, 1818.
- Elseya: dr Joseph Ravenscroft Elsey (1834–1858), angielski chirurg-przyrodnik, podróżnik po północnej Australii w latach 1855–1856[22]. Gatunek typowy: Charadrius melanops Vieillot, 1818.
- Elseyornis (Elsyornis): rodzaj Elseya Mathews, 1913; gr. ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[23]. Nazwa zastępcza dla Elseya Matthews, 1913.
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące gatunki[24]:
- Charadrius cucullatus Vieillot, 1818 – sieweczka czarnogłowa
- Charadrius melanops Vieillot, 1818 – sieweczka czarnoczelna
- Charadrius novaeseelandiae J.F. Gmelin, 1789 – sieweczka koroniasta
- Charadrius forbesi (Shelley, 1883) – sieweczka ciemna
- Charadrius tricollaris Vieillot, 1818 – sieweczka śniada
- Charadrius dubius Scopoli, 1786 – sieweczka rzeczna
- Charadrius placidus J.E. Gray & G.R. Gray, 1863 – sieweczka długodzioba
- Charadrius vociferus Linnaeus, 1758 – sieweczka krzykliwa
- Charadrius hiaticula Linnaeus, 1758 – sieweczka obrożna
- Charadrius semipalmatus Bonaparte, 1825 – sieweczka skąpopłetwa
- Charadrius melodus Ord, 1824 – sieweczka blada
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Aegialeus Reichenbach, 1852.
- ↑ Młodszy homonim Elseya J.E. Gray, 1867 (Sauropsida).
- ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Elseyornis Mathews 1914.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Charadrius, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 150. (łac.).
- ↑ F. Boie. Ueber Classification, infonderheit der europäischen Vögel. „Isis von Oken”. 1822, s. kol. 558, 1822. (niem.).
- ↑ G.R. Gray: A list of the genera of birds : with their synonyma an indication of the typical species of each genus. London: R. and J.E. Taylor, 1840, s. 65. (ang.).
- ↑ G.R. Gray: Birds of New Zealand. W: J. Richardson & J.E. Gray: The zoology of the voyage of the H.M.S. Erebus & Terror, under the command of Captain Sir James Clark Ross, during the years 1839 to 1843. Londyn: E.W. Janson, 1844, s. 11. (ang.).
- ↑ a b H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. xviii. (niem.).
- ↑ Ch.-L. Bonaparte. Conspectus systematis ornithologiæ. „Annales des Sciences Naturelles, Zoologie”. Quatrième Série. 1, s. 148, 1854. (fr.).
- ↑ Mathews 1913 ↓, s. 114.
- ↑ Mathews 1913 ↓, s. 124.
- ↑ Mathews 1913 ↓, s. 125.
- ↑ G.M. Mathews. Additions and corrections to my List of the Birds of Australia. „Austral Avian Record”. 2 (5), s. 87, 1914. (ang.).
- ↑ P.D. Christian, L. Christidis & R. Schodde. Biochemical Systematics of the Australian Dotterels and Plovers (Charadriiformes: Charadriidae). „Australian Journal of Zoology”. 40 (1), s. 225–233, 1992. (ang.).
- ↑ a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Plovers and Lapwings (Charadriidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2021. DOI: 10.2173/bow.charad1.01. [dostęp 2022-10-09]. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Charadrius [dostęp 2020-04-30] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Aegialitis [dostęp 2020-04-30] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Hiaticula [dostęp 2020-04-30] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Thinornis [dostęp 2022-10-09] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Aegialeus [dostęp 2020-04-30] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Oxyechus [dostęp 2020-04-30] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Paroxyechus [dostęp 2020-04-30] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Afroxyechus [dostęp 2020-04-30] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Elseya [dostęp 2022-10-09] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Elseyornis [dostęp 2022-10-09] .
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Charadriinae Leach, 1820 – sieweczki (wersja: 2022-09-26). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-10-09].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- G.M. Mathews: The Birds of Australia. Cz. 3. London: Whiterby & Co., 1913, s. 1–489. (ang.).
- The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).