Przejdź do zawartości

Bounce (muzyka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bounce
Pochodzenie

hip-hop

Czas i miejsce powstania

lata 90. XX w. (Stany Zjednoczone)

Instrumenty

gramofon, sampler

Bounce – podgatunek hip-hopu, powstał na południu Stanów Zjednoczonych na początku lat 90. XX w.

Strukturą bounce zbliżony jest do pierwszych nagrań hip-hopowych z lat 70. XX w., utożsamianych z osobą DJ-a Kool Herca, amerykańskiego emigranta z Karaibów[1]. Muzyk wypracował prostą formę hip-hopu, w którym beat stanowił tło dla MC, którego rap, czy też skandowanie miało na celu zachęcić publiczność do tańca[1]. Słowa oparte na zasadzie "call and response", często zawierały odniesienia geograficzne, sposób mogący budzić skojarzenia w Polsce ze skandowaniem nazw miejscowości w trakcie zabawy[1]. Bounce rozprzestrzeniał się w niewielkich klubach i salach koncertowych na uboczu przemysłu muzycznego przy wsparciu lokalnych społeczności[1].

Muzyka bounce oparta jest na ubogim, powtarzalnym samplowaniu, wyraźnej linii melodycznej oraz szybkim tempie. W swej korzennej formie rapowano pod beat "Triggerman" na podstawie sampli z piosenek "Drag Rap" Showboys, "Brown Beat" Camerona Paula oraz "Rock The Beat" Dereka B[2].

W swej oryginalnej formie bounce nigdy nie zyskał szerszej popularności pozostając zjawiskiem lokalnym typowym dla Nowego Orleanu[1]. Pewne zainteresowanie gatunek zyskał za sprawą wytwórni muzycznych Cash Money Records i No Limit Records, których nagrania z nurtu gangsta rapu zawierały wpływy bounce'u[1].

Na początku XXI w. w Polsce wraz ze wzrostem popularności hip-hopu zaistniała spolszczona nazwa gatunku "bauns". W tejże stylistyce tworzyli m.in. Tede, Borixon i Onar.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Mickey Hess: Hip Hop in America: A Regional Guide. ABC-CLIO, 2009, s. 523, 526-527. ISBN 978-0-313-34321-6.
  2. Sara Bonisteel: "Bounce 101: A Primer to the New Orleans Sound". www.foxnews.com. [dostęp 2014-12-26]. (pol.).