Przejdź do zawartości

Bobulińce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bobulińce
Бобулинці
Ilustracja
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Rejon

czortkowski

Powierzchnia

2,405 km²

Populacja (2001)
• liczba ludności
• gęstość


763
317,260 os./km²

Nr kierunkowy

+380 3544

Kod pocztowy

48472

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Bobulińce”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Bobulińce”
Ziemia49°10′06″N 25°21′06″E/49,168333 25,351667

Bobulińce (ukr. Бобулинці, Bobułynci) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie czortkowskim[1]. Przez wieś przebiega droga terytorialna T 2006.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec XIX w. na obszarze dworskim znajdowała się karczma Zabawa[2]. W 1901 działała gorzelnia Mojżesza Dawida Aschkenazego i Beniamina Kaufmanna[3]. W 1909 we wsi odnaleziono meteoryt, który trafił do zbiorów Muzeum Podolskiego w Tarnopolu[4].

Po zakończeniu I wojny światowej, od listopada 1918 rok do lata 1919 Bobulińce znajdowały się w Zachodnioukraińskiej Republice Ludowej.

W II Rzeczypospolitej miejscowość stanowiła początkowo samodzielną gminę jednostkową. 1 sierpnia 1934 roku w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej została włączona do zbiorowej gminy wiejskiej Petlikowce Stare w powiecie buczackim, w województwie tarnopolskim.

W 1931 r. wieś liczyła 384 zagrody i 1819 mieszkańców. W lipcu 1941 r. nacjonaliści ukraińscy z OUN zamordowali 4 Polaków. Z kolei w nocy z 13 na 14 marca 1944 r. oddział UPA wymordował 38 polskich mieszkańców, w tym ks. Józefa Suszczyńskiego (ur. 1909) oraz ranił ciężko 10 innych osób[5][6].

Ocaleli ci z Polaków, którzy ukryli się u sąsiadów – Ukraińców, co odnotowano w Kresowej księdze sprawiedliwych Instytutu Pamięci Narodowej[7].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
  • Zamek w Bobulińcach, wybudowany w XVII w.[8]
  • Kościół pw. św. Antoniego[9] (1892), ob. w stanie posuniętej ruiny
  • Parterowy dwór z ogrodem spacerowym.

Urodzeni w Bobulińcach

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Про утворення та ліквідацію районів [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-14] (ukr.).
  2. Zabawa 2.) karczma, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 177.
  3. Gorzelnie i Fabryki wódek w Galicji w 1901 r.
  4. Ihor Duda:Tapnopol: 1540-1944. Tarnopol, 2010, s. 147. (ukr.)
  5. Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 146-147, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
  6. JÓZEF SUSZCZYŃSKI — MARTYROLOGIUM [online], www.swzygmunt.knc.pl [dostęp 2023-03-19].
  7. Romuald Niedziełko, Kresowa księga sprawiedliwych 1939–1945, 2007, s. 128, ISBN 978-83-7629-444-5.
  8. Przeszłość i zabytki województwa tarnopolskiego, 1926
  9. Michał Kurzej: Kościół parafialny pw. Św. Antoniego Padewskiego w Bobulińcach. [W:] Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Cz. I : Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego. T. 15. Kraków: Antykwa, 2007, 599 il. ISBN 978-83-89273-49-9
  10. Serhij Tkaczow: Sobotkiewicz Stanisław. [W:] Тернопільський енциклопедичний словник. редкол.: Г. Яворський та ін.. T. 4: А—Я. Тернопіль : Видавничо-поліграфічний комбінат «Збруч», 2010, s. 577. ISBN 978-966-528-318-8. (ukr.) (ukr.)
  11. Artykuł Stanisława S. Nicieja Moje kresy. Tarnopol - hetmańskie miasto. [dostęp 2018-04-25].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Bobulińce. [W:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. I. Warszawa, 1880–1902, s. 268.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]