Przejdź do zawartości

Alfonso López Trujillo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfonso López Trujillo
Kardynał biskup
ilustracja
Herb duchownego Veritas in caritate
Prawda w miłości
Kraj działania

Kolumbia
Watykan

Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1935
Villahermosa

Data i miejsce śmierci

19 kwietnia 2008
Rzym

Miejsce pochówku

Watykan

Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Rodziny
Okres sprawowania

1990–2008

Arcybiskup metropolita Medellín
Okres sprawowania

1979–1991

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

13 listopada 1960

Nominacja biskupia

25 lutego 1971

Sakra biskupia

25 marca 1971

Kreacja kardynalska

2 lutego 1983
Jan Paweł II

Kościół tytularny

św. Pryski w Rzymie

Faksymile
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

25 marca 1971

Konsekrator

Aníbal Muñoz Duque

Współkonsekratorzy

Eduardo Francisco Pironio
Pablo Correa León

Alfonso López Trujillo (ur. 8 listopada 1935 w Villahermosa, zm. 19 kwietnia 2008 w Rzymie) – kolumbijski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy Bogoty w latach 1971–1978, przewodniczący Rady Episkopatów Latynoamerykańskich w latach 1979–1982, arcybiskup metropolita Medellín w latach 1979–1991, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Rodziny w latach 1990–2008, kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Bogocie – na uniwersytecie i w seminarium, następnie w Rzymie (Papieski Instytut Angelicum, Papieski Wydział Teologiczny i Papieski Instytut Duchowości Teresianum). Obronił doktorat z filozofii. Święcenia kapłańskie otrzymał 13 listopada 1960. Pracował jako wykładowca seminarium w Bogocie, aktywnie zajmował się pracą duszpasterską; był m.in. koordynatorem duszpasterstwa na XXXIX Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Bogocie w sierpniu 1968. Jako ekspert uczestniczył w obradach II Konferencji Generalnej Episkopatów Latynoamerykańskich w Medellin w sierpniu i wrześniu 1968. Pełnił funkcję wikariusza generalnego archidiecezji Bogota oraz był profesorem miejscowego uniwersytetu.

25 lutego 1971 został mianowany biskupem pomocniczym Bogoty, ze stolicą tytularną Boseta; przyjął sakrę biskupią 25 marca 1971. Od listopada 1972 pełnił funkcję sekretarza generalnego Rady Episkopatów Latynoamerykańskich. Wielokrotnie brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, zarówno w sesjach zwyczajnych, jak i nadzwyczajnych i specjalnych (m.in. specjalnej sesji poświęconej Kościołowi w Ameryce w listopadzie i grudniu 1997). W maju 1978 został promowany na arcybiskupa i mianowany koadiutorem Medellin z prawem następstwa; objął rządy w archidiecezji 2 czerwca 1979. W latach 1979–1982 był przewodniczącym Rady Episkopatów Latynoamerykańskich.

2 lutego 1983 Jan Paweł II mianował go kardynałem, z tytułem prezbitera S. Prisca; był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Kolumbii (1987–1990), a w listopadzie 1990 przeszedł do pracy w Kurii Rzymskiej, na stanowisko przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Rodziny. W związku z nową funkcją złożył rezygnację ze zwierzchnictwa metropolii Medellin w styczniu 1991. 17 listopada 2001 López Trujillo został promowany do rangi kardynała-biskupa i objął rzymską diecezję podmiejską Frascati.

Brał udział w konklawe 2005, które wybrało papieża Benedykta XVI.

Kontrowersje

[edytuj | edytuj kod]

Alfonso López Trujillo był uznawany za jednego z najbardziej konserwatywnych kardynałów. Był stanowczym przeciwnikiem aborcji, homoseksualizmu, stosowania prezerwatyw oraz sprzeciwiał się feminizmowi i postępowym nurtom Kościoła latynoskiego[1][2].

W artykułach opublikowanych w australijskim The Sydney Morning Herald oraz brytyjskim The Telegraph, odnoszących się do książki Frédérica Martela Sodoma. Hipokryzja i władza w Watykanie, Alfonso López Trujillo został określony „wiodącą postacią” wśród homoseksualnych duchownych w Watykanie[3][4]. Autor zarzucił Trujillo, że „publicznie był ostro antygejowski i prorodzinny, ale prywatnie spał z męskimi prostytutkami”[3][4]. Książka opisuje także wykorzystywanie seminarzystów przez Alfonso Lópeza Trujillo[5] oraz jego praktyki wyszukiwania i zatrudniania męskich prostytutek, wobec których używał przemocy[6][7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mirosław Kropidłowski: Śmierć kardynała Trujillo. ekumenizm.pl, 21 kwietnia 2008. [dostęp 2023-12-14].
  2. Beata Zajączkowska: Odszedł kard. Lopez Trujillo. gosc.pl, 25 kwietnia 2008. [dostęp 2023-12-14].
  3. a b Nick Squires, Church abuse 'hidden by clergy who fear being outed as gay’ [online], The Sydney Morning Herald, 20 lutego 2019 [dostęp 2019-02-21] (ang.).
  4. a b Nick Squires: Catholic Church cover-up of sex abuse linked to secret gay culture in Vatican, book claims on eve of papal summit. The Telegraph, 20 lutego 2019. [dostęp 2023-12-14]. (ang.).
  5. Małgorzata Święchowicz: Był sekretarzem potwora. Teraz biskup Grzegorz Kaszak straszy LGBT. newsweek.pl, 28 sierpnia 2019. [dostęp 2023-12-14].
  6. Frank Bruni, Opinion | Vatican’s Gay Overlords, „The New York Times”, 15 lutego 2019.
  7. Bronisław Waśniewski–Ciechorski: Pedofilia w kościele. „Problemem jest celibat”. gazetabaltycka.pl, 10 listopada 2022. [dostęp 2023-12-14].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]