Przejdź do zawartości

Alfons VIII Szlachetny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfons VIII Szlachetny
Ilustracja
Statua Alfonsa VIII w Ogrodach Sabatini w Madrycie
ilustracja herbu
Król Kastylii
Okres

od 1158
do 1214

Poprzednik

Sancho III Upragniony

Następca

Henryk I Kastylijski

Dane biograficzne
Dynastia

burgundzka

Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1155
Soria

Data śmierci

5 października 1214

Ojciec

Sancho III Upragniony

Matka

Blanka z Nawarry

Żona

Eleonora

Dzieci

Berengaria
Sancha
Sancha
Urraka
Blanka Kastylijska
Ferdynand
Mafalda
Henryk
Konstancja
Eleonora
Henryk I Kastylijski
Konstancja

Alfons VIII Kastylijski, nazywany Él de las Navas (ur. 11 listopada 1155 w Sorii, zm. 5 października 1214 w Gutierre-Muñoz) – król Kastylii od 1158 do śmierci.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem króla Sancho III Upragnionego i jego żony – Blanki z Nawarry, córki króla Garcii IV Odnowiciela. Został najlepiej zapamiętany ze względu na swój udział w rekonkwiście i upadku Kalifatu Almohadów. Po ogromnej porażce pod Alarcos właśnie z rąk Almohadów poprowadził armię złożoną z hiszpańskich i zagranicznych chrześcijańskich książąt. W 1177 zdobył Cuencę osiągając również polityczny cel, którym było zerwanie[1] przez Aragonię zależności feudalnej od Kastylii. Najważniejsze zwycięstwo odniósł jednak w bitwie pod Navas de Tolosa w 1212 – przełomowej bitwie rekonkwisty.

Przewidział również dominację Kastylii nad Leónem oraz zawarł przymierze z Aragonią, przez co otworzył drogę do zjednoczenia wszystkich hiszpańskich księstw w jedno państwo. W roku 1214[2] założył pierwszy hiszpański uniwersytet – Studium generale w Palenci, który jednak nie dotrwał nawet do jego śmierci.

Był postacią często występującą w literaturze, ze względu na romans z Żydówką Rachelą Ibn Estra, córką finansowego doradcy króla. Lion Feuchtwanger w powieści „Żydówka z Toledo” opisuje kulisy romansu i jego tragiczny skutek – porażka pod Alarcos (chęć zaimponowania ukochanej), śmierć Racheli oraz jej ojca z rąk De Castrów (możni kastylijscy). Król został przedstawiony jako władca niecierpliwy, rycerski i waleczny, dążący do wzięcia udziału w wyprawie krzyżowej.

Małżeństwo i potomkowie

[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 1170, w Burgos ożenił się z Eleonorą, córką króla AngliiHenryka II i Eleonory Akwitańskiej. Para miała 12 dzieci:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Praca zbiorowa: Historia powszechna - Od imperium Karola Wielkiego do kryzysu XIV wieku. T. 8. Mediaset Group SA, 2007, s. 175. ISBN 978-84-9819-815-7.
  2. Tadeusz Miłkowski, Paweł Machcewicz: Historia Hiszpanii. Wyd. I. Wrocław: Ossolineum, 1998, s. 92. ISBN 83-04-04403-X.