Przejdź do zawartości

Alexander De Croo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alexander De Croo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1975
Vilvoorde

Premier Belgii
Okres

od 1 października 2020

Przynależność polityczna

Open VLD

Poprzednik

Sophie Wilmès

Przewodniczący Open VLD
Okres

od 2009
do 2012

Przynależność polityczna

Open VLD

Poprzednik

Bart Somers

Następca

Gwendolyn Rutten

Alexander De Croo (ur. 3 listopada 1975 w Vilvoorde) – belgijski i flamandzki polityk i przedsiębiorca, od 2009 do 2012 przewodniczący partii Flamandzcy Liberałowie i Demokraci (Open VLD), w latach 2012–2020 wicepremier i minister, a od 2020 premier Belgii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jego ojciec Herman De Croo był ministrem i przewodniczącym Izby Reprezentantów.

W 1998 ukończył studia z zakresu zarządzania na Vrije Universiteit Brussel. Kształcił się następnie na Northwestern University w Chicago, odbył podyplomowe studia MBA w Kellogg School of Management. Od 1999 pracował jako menedżer projektów w międzynarodowej grupie doradczej Boston Consulting Group. W 2006 założył własną firmę pod nazwą Darts-ip, specjalizującą się w sprawach własności intelektualnej.

W czerwcu 2009 wystartował bez powodzenia w wyborach europejskich z 10. pozycji Flamandzkich Liberałów i Demokratów, uzyskując czwarty rezultat wśród 13 kandydatów. W październiku tego samego roku ogłosił swój start na stanowisko przewodniczącego tej partii. W grudniu 2009 w drugiej turze partyjnych wyborów zdobył blisko 55% głosów, pokonując Marina Keulena[1]. Został tym samym przewodniczącym Open VLD, nie pełniąc nigdy wcześniej żadnych funkcji publicznych czy partyjnych[2].

W 2010 został wybrany do federalnego Senatu. Partią kierował do 2012. W październiku tego samego roku został wicepremierem i ministrem ds. emerytur w rządzie federalnym. W 2014 wybrano go do belgijskiej Izby Reprezentantów. Pozostał w rządzie, na czele którego stanął Charles Michel, obejmując urzędy wicepremiera oraz ministra rozwoju, agendy cyfrowej, telekomunikacji i poczty[3]. W grudniu 2018 w trakcie rekonstrukcji gabinetu został wicepremierem oraz ministrem rozwoju i finansów[4]. W 2019 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję do niższej izby belgijskiego parlamentu[5]. Pozostał na dotychczasowych funkcjach rządowych, gdy w październiku tegoż roku na czele przejściowego gabinetu stanęła Sophie Wilmès[6].

Ponownie mianowany na te stanowiska w marcu 2020, gdy Sophie Wilmès utworzyła swój drugi rząd[7]. Gabinet ten w założeniu był rządem przejściowym, powołano go w okresie pandemii COVID-19 po wielu miesiącach od wyborów federalnych z maja 2019. Kontynuowano następnie rozmowy koalicyjne, na mocy których zawiązano porozumienie o utworzeniu rządu większościowego. Przystąpiły do niego obie partie liberalne (Open VLD i Ruch Reformatorski), obie partie socjalistyczne (flamandzka i walońska), obie partie ekologiczne (Groen i Ecolo) oraz flamandzcy chadecy[8]. Na czele gabinetu stanął Alexander De Croo, który funkcję premiera objął 1 października 2020[8][9]. Tego samego dnia zaprzysiężono pozostałych członków gabinetu[9].

W 2024 ponownie uzyskał mandat posła do Izby Reprezentantów[10].

Skład rządu

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Alexander De Croo nieuwe partijvoorzitter Open Vld. openvld.be, 12 grudnia 2009. [dostęp 2020-10-01]. (niderl.).
  2. Open VLD kiest met Alexander De Croo voor avontuur. standaard.be, 12 grudnia 2009. [dostęp 2020-10-01]. (niderl.).
  3. Wie is wie in de regering-Michel?. standaard.be, 10 października 2014. [dostęp 2020-10-01]. (niderl.).
  4. Overzicht: dit is de nieuwe Belgische regering. demorgen.be, 9 grudnia 2018. [dostęp 2020-10-01]. (niderl.).
  5. Voici les élus qui composent la Chambre. lavenir.net, 27 maja 2019. [dostęp 2020-10-01]. (fr.).
  6. Koning Filip benoemt Sophie Wilmès tot premier. hln.be, 27 października 2019. [dostęp 2020-10-01]. (niderl.).
  7. Prestation de serment du nouveau gouvernement fédéral. belgium.be, 17 marca 2020. [dostęp 2020-10-01]. (fr.).
  8. a b Nouveau gouvernement belge: les militants des sept partis (PS, sp.a, MR, Open VLD, CD&V, Ecolo et Groen) ont dit oui. rtbf.be, 30 września 2020. [dostęp 2020-10-01]. (fr.).
  9. a b c Prestation de serment du nouveau gouvernement fédéral. belgium.be, 1 października 2020. [dostęp 2020-10-01]. (fr.).
  10. Elections: voici la nouvelle liste des députés du parlement fédéral. lesoir.be, 10 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-11]. (fr.).
  11. a b c Hadja Lahbib, nouvelle ministre des Affaires étrangères, a prêté serment devant le Roi. lesoir.be, 15 lipca 2022. [dostęp 2022-07-16]. (fr.).
  12. Frank Vandenbroucke reprend le portefeuille de Caroline Gennez, partie au gouvernement flamand. rtbf.be, 1 października 2024. [dostęp 2024-10-02]. (fr.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]