5 cm FlaK 41
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Rodzaj | |
Historia | |
Prototypy |
1936–1940 |
Produkcja seryjna |
1941–1945 |
Wyprodukowano |
60 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Kaliber |
50 mm |
Donośność |
3000 m (maksymalna) |
Prędkość pocz. pocisku |
840 m/s |
Długość |
4860 mm |
Masa |
3100 kg (bojowa) |
Kąt ostrzału |
360º (w poziomie) |
Szybkostrzelność |
180 strz./min (teoretyczna) |
Obsługa |
7 |
5 cm Flak 41 (5 cm Flugabwehrkanone 41) – niemieckie działo przeciwlotnicze z okresu II wojny światowej
Historia
[edytuj | edytuj kod]Rozwijana powoli od 1936 przez zakłady Rheinmetall jako działo do zwalczania celów na średnich wysokościach, powyżej zasięgu lekkich dział 37 mm, a poniżej – ciężkich armat 75 mm i więcej. Prace postępowały jednak powoli i kontrakt przyznano fabryce dopiero w 1940 (ostatecznie wyprodukowano zaledwie 60 egzemplarzy). Działo okazało się konstrukcją niezbyt udaną: mimo dość znacznego zasięgu i silnego pocisku (2,2 kg) miało zbyt małą prędkość naprowadzania i prędkość wylotową, by skutecznie zwalczać szybko poruszające się na niższych wysokościach cele. Amunicja dawała silny błysk oślepiający celowniczych nawet w dzień, a waga naboju utrudniała swobodne operowanie pięcionabojowymi łódkami.
Działo było produkowane w wersji mobilnej, na dwuosiowej przyczepie holowanej i stacjonarnej, do obrony ważnych instalacji np. przemysłowych. Pozostawało na uzbrojeniu do końca wojny.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Chris Bishop: The Encyclopedia of Weapons of World War II. New York: Barnes £ Noble Books, 1998, s. 168. ISBN 0-7607-1022-8.