Écija

Écija
Herb	Flaga
Państwo	Hiszpania
Wspólnota autonomiczna	Andaluzja
Burmistrz	Ricardo Gil-Toresano Riego
Powierzchnia	978,73 km²
Wysokość	100 m n.p.m.
Populacja (2011); • liczba ludności; • gęstość	; 40 718; 41,6 os./km²
Kod pocztowy	41400
Tablice rejestracyjne	SE
	Położenie na mapie Andaluzji Écija
	Położenie na mapie Hiszpanii Écija
	37°32′28″N 5°04′45″W/37,541111 -5,079167
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Écija – miasto w południowo-zachodniej Hiszpanii, w regionie Andaluzja (prowincja Sewilla), nad rzeką Genil.

Gospodarka Écija opiera się na rolnictwie (oliwki, zboża i warzywa), bydle (krowy i konie) oraz przemyśle tekstylnym.

Historia miasta

Na miejscu Écijy Rzymianie, zająwszy wcześniejszą, grecką miejscowość, założyli miasto Astigi, gdzie według tradycji dotrzeć miał w jednej ze swych wypraw święty Paweł. Po okresie upadku za panowania arabskiego, Écija została zdobyta w czasie rekonkwisty w 1240 roku.

Najważniejsze zabytki

W związku z trzęsieniem ziemi z 1755 roku, Écija może się poszczycić przede wszystkim przykładami sztuki barokowej:

kościół pw. św. Jana (hiszp. Iglesia de San Juan), barokowa budowla zbudowana pod koniec XVIII wieku, do której przylega bogato zdobiona, barokowa dzwonnica, uchodząca za wizytówkę miasta
kościół św. Krzyża (hiszp. Iglesia de Santa Cruz), stojący na miejscu świątyni, w której rezydował biskup święty Fulgencjusz. Odbudowany po trzęsieniu ziemi w 1755 jak trójnawowa budowla. W wieży północno-wschodniej, całkowicie odbudowanej po trzęsieniu ziemi, wmurowane zostały dwie tablice kamienne z czasów panowania kalifów Abd ar-Rahmana I i Hiszama I. Wewnątrz kościoła zwraca uwagę, pochodzący z V wieku, sarkofag św. Fulgencjusza. W nawach bocznych kościoła znajdują się klasycystyczne i barokowe retabula
Palacio de los Marqueses de Peñaflor, zbudowany w 1726 roku. Wzdłuż jego fasady ciągnie się szereg złączonych ze sobą balkonów
Plaza de España, centralny plac miasta, od 1998^[1] stanowisko archeologiczne - podczas budowy podziemnego parkingu natrafiono na pozostałości rzymskiej świątyni, łaźni oraz muzułmańskiego cmentarza

Bibliografia

Brigitte Hintzen-Bohlen: Sztuka i Architektura - Andaluzja. Warszawa: Wydawnictwo Philip Wilson, 2008, s. 124-131. ISBN 978-3-8331-5106-4.

Miasta partnerskie

Przypisy

↑ Praca zbiorowa: Podróże z pasją - Hiszpania. Warszawa: GLOBAL PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 362. ISBN 978-83-01-15852-1.

[1] Praca zbiorowa: Podróże z pasją - Hiszpania. Warszawa: GLOBAL PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 362. ISBN 978-83-01-15852-1.

[1]