Myrosław Siczynski
 1909 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
działacz polityczny |
| Narodowość | |
Myrosław Siczynski. właśc. Jan Andrzej Mirosław Siczyński, ukr. Мирослав Миколайович Січинський (ur. 11 października 1887 w Czernichowcach, zm. 16 marca 1979 w [[{{{1}}}|Westland]]) – ukraiński student Uniwersytetu Lwowskiego, członek Ukraińskiej Partii Socjal-Demokratycznej, zamachowiec.
Urodził się jako najmłodsze z 14 dzieci grecko-katolickiego księdza, proboszcza i posła na Sejm Krajowy Galicji, Mykoły Siczynskiego i Ołeny. Był szwagrem Jewhena Łewyckiego, posła do Reichsratu Przedlitawii (parlamentu austriackiego) w Wiedniu.
Uczył się w gimnazjum w Stanisławowie. Podczas nauki szkolnej brał udział w życiu politycznym, prowadził odczyty. W 1904 brał udział w ukraińskiej manifestacji pod Namiestnictwem, wówczas został aresztowany i skazany na karę grzywny w wymiarze 25 koron. Został wtedy wydalony z gimnazjum, dzięki wstawiennictwu namiestnika został dopuszczony do zdawania matury. W 1905 ukończył ukraińskie gimnazjum w Przemyślu. Wstąpił na Uniwersytet Wiedeński, następnie podjął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego. Brał udział w życiu politycznym, m.in. miał odczyty w Akademickiej Hromadzie. Zwolennik Ukraińskiej Partii Socjal-Demokratycznej, jednocześnie przejawiał poglądy anarchistyczne, z tego względu został określony jako typ „radykała ruskiego”. Brał udział w zajściach na uniwersytecie i był aresztowany.
12 kwietnia 1908 we Lwowie, podczas audiencji w pałacu namiestnikowskim, zastrzelił z pistoletu namiestnika Galicji Andrzeja Potockiego, za co został skazany na karę śmierci. Wyrok został złagodzony przez cesarza do 20 lat więzienia[1]. W nocy 9 na 10 listopada 1911 Siczynski zbiegł z więzienia męskiego w Stanisławowie[2]. Udał się do Szwecji, a następnie w 1914 do USA, gdzie później prowadził działalność polityczną, zajmując stanowisko filosowieckie. Trzykrotnie odwiedzał Ukraińską SRR, zarówno w latach 30. (Połtawa), jak i 60. XX wieku (Lwów).
25 czerwca 2013 rada obwodu lwowskiego przyjęła uchwałę o upamiętnieniu czynu Mirosława Siczyńskiego, określonego jako bohaterski[3].
- ↑ „Kurjer Lwowski”, 1909-07-18.
- ↑ Kronika. Ucieczka Siczynskiego. „Głos Rzeszowski”, s. 5, Nr 46 z 12 listopada 1911.
- ↑ Na Lwiwszczyni ditej nawczatymut' herojicznomu czynu Siczynśkoho, jakyj zastreływ polśkoho namisnyka. [dostęp 2014-12-28]. (ukr.).
Bibliografia, linki
- Osoba mordercy. „Gazeta Lwowska”, s. 4-5, Nr 86 z 14 kwietnia 1908.
- Rodzina mordercy. „Gazeta Lwowska”, s. 5, Nr 86 z 14 kwietnia 1908.
- Ігор Чорновол, На що може надихнути терорист і радянофіл Мирослав Січинський?, Львівська газета, 1 września 2013