Otto Marcinek

Otto Marcinek
Otton Marcinek
	; por. Otto Marcinek (ok. 1928)
	pułkownik artylerii
Data i miejsce urodzenia	4 sierpnia 1897 ; Lwów
Data i miejsce śmierci	26 czerwca 1979 ; Brighton
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie; Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	1 pułk artylerii ciężkiej
Stanowiska	dowódca dywizjonu
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 13 wrz 2024, była oparta na tej wersji.

Otto Wilhelm Marcinek^[a] (ur. 4 sierpnia 1897 we Lwowie, zm. 26 czerwca 1979 w Brighton) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 4 lipca^[1] lub sierpnia^[2] 1897 we Lwowie^[1]. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia porucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919^[3]^[4]^[5]. W latach 20. pozostawał oficerem 5 pułku artylerii polowej, stacjonującego w garnizonie Lwów^[6]^[7]^[8]. W 1928 był adiutantem pułku^[9]. Następnie został awansowany do stopnia kapitana w artylerii ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929^[10]. W latach 30. był instruktorem w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim^[11]^[1]. Na stopień majora został awansowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 23. lokatą w korpusie oficerów artylerii^[12]^[13]. Następnie kierował placówką wywiadowczą „Durazzo”, działającą przy Konsulacie Generalnym RP w Wiedniu. Formalnie pozostawał w dyspozycji szefa Biura Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych (tzw. rezerwa Oddziału II SG)^[b].

Podczas II wojny światowej od 1940 pełnił służbę w dywizjonie artylerii ciężkiej I Korpusu Polskiego na stanowisku dowódcy 2 baterii, a następnie w 1 pułku artylerii ciężkiej na stanowisku dowódcy I dywizjonu^[15]. 10 grudnia 1943 został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Artylerii^[16]. Później był wykładowcą w Wyższej Szkole Wojennej w Szkocji^[1]. Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii^[1]. Dosłużył stopnia pułkownika^[1].

Działał w Stowarzyszeniu Polskich Kombatantów i Anglo-Polish Society, należał do Koła Lwowian w Londynie^[1]. Zmarł 29 czerwca 1979 w Brighton^[1].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1977)^[17]^[1]
Krzyż Walecznych (przed 1923)^[18]
Srebrny Krzyż Zasługi (25 maja 1929)^[19]

Uwagi

↑ W Rocznikach Oficerskich 1923, 1924, 1928 figurował jako „Otton Marcinek”. W Roczniku Oficerskim 1932 wskazany jako „Otto Wilhelm Marcinek”.
↑ Tzw. rezerwa Oddziału II SG (zwana też „etatem zewnętrznym Oddziału II”) była to kilkudziesięcioosobowa grupa oficerów przydzielonych formalnie do dyspozycji szefa Biura Personalnego MSWojsk., a faktycznie oddelegowanych do ekspozytur terenowych oraz zagranicznych placówek wywiadowczych^[14].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 36, s. 99, Czerwiec 1979. Koło Lwowian w Londynie.
↑ Roczniki Oficerskie 1928, 1932.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 826.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 750.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 474.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 723.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 646.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 379.
↑ Jednodniówka ku uczczeniu dziesięciolecia 5 Pułku Artylerji Polowej Lw.. Lwów: 1928, s. 28.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 194.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 816.
↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 424.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 166.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. IX, 432.
↑ Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 274.
↑ Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 294.
↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 4, s. 28, 31 grudnia 1977.
↑ Jednodniówka ku uczczeniu dziesięciolecia 5 Pułku Artylerji Polowej Lw.. Lwów: 1928, s. 26.
↑ M.P. z 1929 r. nr 123, poz. 303.pdf „za zasługi na polu wyszkolenia wojska”.

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923. [dostęp 2023-02-10].
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924. [dostęp 2023-02-10].
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928. [dostęp 2023-02-10].
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932. [dostęp 2023-02-10].
Rozkazy dzienne 1 Pułku Artylerii Ciężkiej i 2 Pułku Artylerii Motorowej 1943 rok. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, sygn. R.14. [dostęp 2024-09-13].
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.

[1] W Rocznikach Oficerskich 1923, 1924, 1928 figurował jako „Otton Marcinek”. W Roczniku Oficerskim 1932 wskazany jako „Otto Wilhelm Marcinek”.

[16] Tzw. rezerwa Oddziału II SG (zwana też „etatem zewnętrznym Oddziału II”) była to kilkudziesięcioosobowa grupa oficerów przydzielonych formalnie do dyspozycji szefa Biura Personalnego MSWojsk., a faktycznie oddelegowanych do ekspozytur terenowych oraz zagranicznych placówek wywiadowczych^[14].

[BKL-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 36, s. 99, Czerwiec 1979. Koło Lwowian w Londynie.

[3] Roczniki Oficerskie 1928, 1932.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923826-4] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 826.

[CITEREFRocznik_Oficerski1924750-5] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 750.

[CITEREFRocznik_Oficerski1928474-6] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 474.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923723-7] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 723.

[CITEREFRocznik_Oficerski1924646-8] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 646.

[CITEREFRocznik_Oficerski1928379-9] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 379.

[10] Jednodniówka ku uczczeniu dziesięciolecia 5 Pułku Artylerji Polowej Lw.. Lwów: 1928, s. 28.

[CITEREFRocznik_Oficerski1932194-11] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 194.

[CITEREFRocznik_Oficerski1932816-12] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 816.

[CITEREFRybkaStepan2003424-13] Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 424.

[CITEREFRybkaStepan2006166-14] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 166.

[CITEREFRybkaStepan2006IX,_432-15] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. IX, 432.

[CITEREFRozkazy_dzienne1943274-17] Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 274.

[CITEREFRozkazy_dzienne1943294-18] Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 294.

[19] Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 4, s. 28, 31 grudnia 1977.

[20] Jednodniówka ku uczczeniu dziesięciolecia 5 Pułku Artylerji Polowej Lw.. Lwów: 1928, s. 26.

[21] M.P. z 1929 r. nr 123, poz. 303.pdf „za zasługi na polu wyszkolenia wojska”.

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[b]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[14]