Przejdź do zawartości

Mirosław Wyrzykowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Mirosław Wyrzykowski edytowana 17:07, 20 sie 2024 przez Elfhelm (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Mirosław Wyrzykowski
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1950
Ciechanów

Doktor habilitowany nauk prawnych
Specjalność: prawo konstytucyjne, prawo publiczne
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1975

Habilitacja

1986

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Sędzia Trybunału Konstytucyjnego
Okres spraw.

2 grudnia 2001–2 grudnia 2010

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Ochrony Praw Człowieka” Krzyż Oficerski za Naukę i Sztukę (Austria)

Mirosław Wyrzykowski (ur. 1 kwietnia 1950 w Ciechanowie) – polski prawnik, doktor habilitowany nauk prawnych, sędzia Trybunału Konstytucyjnego w stanie spoczynku, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 1999–2001 dziekan Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 2011–2015 przewodniczący Komitetu Nauk Prawnych PAN.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent prawa na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego (1971). W 1975 uzyskał stopień doktora nauk prawnych, w 1986 doktora habilitowanego w tej dziedzinie. Zawodowo związany z UW, doszedł do stanowiska profesora nadzwyczajnego tej uczelni.

W latach 1977–1979 był pracownikiem kontraktowym Wyższej Szkoły Oficerskiej im. Feliksa Dzierżyńskiego w Legionowie[1]. Kierował Zakładem Prawa Porównawczego i Gospodarczego w Instytucie Nauk Prawno-Administracyjnych WPiA UW. Był prodziekanem tego wydziału w latach 1996–1999, następnie do 2001 zajmował stanowisko dziekana. Pełnił też funkcję kierownika Zakładu Praw Człowieka w tej jednostce.

Od 1990 do 1995 pracował jako wykładowca w Szwajcarskim Instytucie Prawa Porównawczego w Lozannie. W 1997 został profesorem w Central European University w Budapeszcie. Wykładał m.in. na uniwersytetach w Paryżu, Bonn, Sydney, Konstancji i Bayreuth.

W latach 1988–1990 pełnił funkcję kierownika Departamentu Konstytucyjnych Wolności i Praw w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich, zasiadał w Radzie Legislacyjnej działającej przy prezesie Rady Ministrów (w latach 1990–1993 i 1996–2001). Od 1996 do 2001 był dyrektorem Centrum Konstytucjonalizmu i Kultury Prawnej Instytutu Spraw Publicznych. Przez dwa lata wchodził w skład Doradczego Komitetu Prawnego przy Ministrze Spraw Zagranicznych. Był członkiem rady nadzorczej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością TVN[2], a w 2005 stał się właścicielem 158 tys. akcji spółki akcyjnej TVN[3].

2 grudnia 2001 objął stanowisko sędziego Trybunału Konstytucyjnego. Był sędzią sprawozdawcą m.in. w sprawie dotyczącej konstytucyjności europejskiego nakazu aresztowania. W 2010 zakończył dziewięcioletnią kadencję.

Członek Komitetu Nauk Prawnych PAN (w tym kadencji 2020–2023[4]), Komitetu Bioetyki PAN oraz Collegium Invisibile[5]. Przewodniczący Polskiej Sekcji Międzynarodowego Towarzystwa Nauk Prawnych. Członek rad naukowych, m.in. Instytutu Nauk Prawnych PAN, Krajowej Szkoły Administracji Publicznej, Instytutu Nauk o Państwie i Prawie oraz Instytutu Nauk Prawno-Administracyjnych Uniwersytetu Warszawskiego. W 2017 został członkiem rady programowej Archiwum im. Wiktora Osiatyńskiego[6].

Autor licznych publikacji naukowych, w tym monografii na temat sądownictwa administracyjnego oraz pojęcia interesu publicznego, artykułów i studiów z zakresu prawa administracyjnego, konstytucyjnego i praw człowieka. Pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora uzyskali m.in. Adam Bodnar (2006), Adam Szafrański (2007), Krzysztof Śmiszek (2016)[7].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Constitution-making process, Warszawa: Instytut Spraw Publicznych, 1998.
  • Constitutional essays, Warszawa: Instytut Spraw Publicznych, 1999.
  • Contrôle de l'administration en France et en Pologne. Actes du colloque des 4 et 5 mai 1998 (red. nauk.), Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1999.
  • Model ustrojowy prokuratury. Dyskusja nad projektem Ministerstwa Sprawiedliwości (red. nauk.), Warszawa: Instytut Spraw Publicznych, 2000.
  • Odpowiedzialność władzy publicznej za wyrządzoną szkodę w świetle artykułu 77 ustęp 1 Konstytucji RP, Warszawa: Instytut Spraw Publicznych, 2000.
  • Orientacja seksualna i tożsamość płciowa. Aspekty prawne i społeczne (red. nauk.), Warszawa: Instytut Wydawniczy EuroPrawo, 2009.
  • Podstawy prawne funkcjonowania organizacji pozarządowych, (red. nauk.) Warszawa: Instytut Spraw Publicznych, 1999.
  • Podstawy prawne gospodarki wolnorynkowej. Prawo przedsiębiorstw, prawo pracy, prawo gospodarcze (red. nauk.), Warszawa: C.H. Beck, 1997.
  • Pojęcie interesu społecznego w prawie administracyjnym, Warszawa: Wydawnictwa UW, 1986.
  • Polish Constitutionalism. A Reader (red. nauk.), Warszawa: Faculty of Law and Administration of the University of Warsaw, 2011.
  • Prawa stają się prawem. Status jednostki a tendencje rozwojowe prawa. Konferencja Wydziału Prawa i Administracji UW (red. nauk.), Warszawa: Liber, 2006.
  • Prawne granice wolności sumienia i wyznania (red. nauk.), Warszawa: Wolters Kluwer Polska, 2012.
  • Prawo gospodarcze. Zagadnienia administracyjnoprawne, Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze „LexisNexis”, 2005.
  • Precedens w polskim systemie prawa. Materiały z Konferencji Zakładu Praw Człowieka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego (red. nauk.), Warszawa: Zakład Praw Człowieka. Wydział Prawa i Administracji. Uniwersytet Warszawski, 2010.
  • Przekonania moralne władzy publicznej a wolność jednostki. Materiały z konferencji (red. nauk.), Warszawa: Zakład Praw Człowieka. Wydział Prawa i Administracji. Uniwersytet Warszawski, 2007.
  • Rechtsfragen der Transformation in Polen. Schweizerisch-polnisches Kolloquium (red. nauk.), Kraków: Wydawnictwo Baran i Suszczyński, 1995.
  • Sądownictwo administracyjne w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze, 1983.
  • Zbiór studiów z zakresu nauk administracyjnych (red. nauk.), Wrocław – Warszawa: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1978.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Informacje w BIP IPN. [dostęp 2011-04-02].
  2. TVN Sp. z o.o. (KRS: 0000018906). ekrs.ms.gov.pl. [dostęp 2022-01-05].
  3. Jarosław Jakimczyk: ITI w Trybunale. money.pl, 29 marca 2007. [dostęp 2022-01-05].
  4. Komitet Nauk Prawnych PAN. pan.pl, styczeń 2020. [dostęp 2010-02-23].
  5. Lista tutorów Collegium Invisibile. ci.edu.pl. [dostęp 2011-04-02].
  6. Prof. Mirosław Wyrzykowski: Pozakonstytucyjna zmiana ustroju staje się faktem. O tym trzeba debatować, panie Prezydencie. oko.press, 26 sierpnia 2017. [dostęp 2017-08-31].
  7. Dr hab. Mirosław Wyrzykowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-11-04].
  8. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 grudnia 2010 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 31, poz. 357).
  9. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 listopada 1997 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1998 r. nr 6, poz. 110).
  10. Prof. Mirosław Wyrzykowski wyróżniony Odznaką Honorową RPO. Odbyła się też konferencja „Strażnicy Konstytucji”. rpo.gov.pl, 28 sierpnia 2020. [dostęp 2020-12-03].
  11. Austriacki Krzyż Honorowy Nauki i Sztuki dla Mirosława Wyrzykowskiego. bmeia.gv.at, 7 sierpnia 2024. [dostęp 2024-08-20].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]