Aniela Zagórska

Aniela Zagórska
	; Aniela Zagórska i Joseph Conrad (1914)
Data i miejsce urodzenia	26 grudnia 1881 ; Lublin
Data i miejsce śmierci	30 listopada 1943 ; Warszawa
Zawód, zajęcie	tłumaczka
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Teksty w Wikiźródłach

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 24 lip 2024, była oparta na tej wersji.

Aniela Zagórska (ur. 26 grudnia 1881 w Lublinie, zm. 30 listopada 1943 w Warszawie) – polska tłumaczka.

Życiorys

Córka Karola Antoniego, chirurga (zm. 1898), i Anieli z Unrugów (zm. 1919), siostra Karoliny Zagórskiej (1884–1955), śpiewaczki. Ukończyła szkołę średnią w Lublinie. W latach 1905–1909 uczęszczała na wykłady z historii i historii literatury polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Pracowała jako nauczycielka domowa.

Spokrewniona z Józefem Korzeniowskim (Josephem Conradem), za jego namową, w latach 1923–1939 przetłumaczyła prawie wszystkie jego dzieła. Przekłady publikowała także w czasopismach „Robotnik” (1925), „Głos Prawdy” (1927–1928), „Droga” (1928, 1930), „Wiadomości Literackie” (1929, 1931–1935), „Kultura” (1932) i „Pion” (1934, 1936, 1938). Za przekłady te, ze szczególnym uwzględnieniem przekładu Zwycięstwa Conrada, w 1929 otrzymała nagrodę polskiego PEN Clubu.

Zmarła w Warszawie. Została Pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 148-5-11)^[1].

Ocena

Zarówno Zdzisław Najder, jak i tłumacz Michał Kłobukowski uważają, że Zagórska czasem zawodziła jako tłumaczka. Najder mówi: „Zagórska miała niewątpliwy talent do partii opisowych, ale gubiła się w kwestiach filozoficznych”^[2].

Ordery i odznaczenia

Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1932)^[3]
Srebrny Wawrzyn Akademicki (7 listopada 1936)^[4]

Przypisy

↑ Cmentarz Stare Powązki: ANIELA ZAGÓRSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-06-05] .
↑ Bartosz Marzec: Nowe lustro dla lorda Jima. Rzeczpospolita, 2009-12-28. [dostęp 2020-06-25]. (pol.).
↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu literatury”.
↑ M.P. z 1936 r. nr 261, poz. 461 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej”.

Bibliografia

Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 828. [dostęp 2020-06-05].
Ewa Głębicka [E.G.]: Aniela Zagórska [w:] Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny, tom IX: W–Z (pod redakcją Jadwigi Czachowskiej i Alicji Szałagan), Warszawa 2004, s. 346–349.
Zdzisław Najder: Conrad w przekładach Anieli Zagórskiej [w:] Przekład artystyczny. O sztuce tłumaczenia. Księga druga, pod red. Seweryna Pollaka, Wrocław 1975, s. 197–210.

Linki zewnętrzne

Tłumaczenia Anieli Zagórskiej w bibliotece Polona

[1] Cmentarz Stare Powązki: ANIELA ZAGÓRSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-06-05] .

[2] Bartosz Marzec: Nowe lustro dla lorda Jima. Rzeczpospolita, 2009-12-28. [dostęp 2020-06-25]. (pol.).

[3] M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu literatury”.

[4] M.P. z 1936 r. nr 261, poz. 461 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej”.

[1]

[2]

[3]

[4]