Przejdź do zawartości

Robert Eiche

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Robert Eiche edytowana 23:51, 29 cze 2024 przez MastiBot (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Robert Eiche
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1890
Awotyn pod Dobelami

Data i miejsce śmierci

4 lutego 1940
Moskwa

członek KC WKP(b)
Okres

od 1930
do 1938

Przynależność polityczna

WKP (b)

ludowy komisarz rolnictwa ZSRR
Okres

od 1937
do 1938

Odznaczenia
Order Lenina
Robert Eiche po aresztowaniu przez NKWD 1938

Robert Eiche (łot. Roberts Eihe, ros. Роберт Индрикович Эйхе; ur. 12 sierpnia 1890 w majątku Awotyn pod Dobelami w guberni kurlandzkiej, zm. 4 lutego 1940 w Moskwie) – Łotysz, działacz komunistyczny w Rosji, członek KC WKP(b) (1930–1938), zastępca członka Biura Politycznego KC WKP(b) (1935–1938), ludowy komisarz rolnictwa ZSRR (1937–1938), jeden z współorganizatorów wielkiego terroru w ZSRR, a później jego ofiara.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z łotewskiej rodziny chłopskiej. Od 1905 członek Łotewskiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej, od 1906 w SDPRR, 1908-1911 na emigracji w Wielkiej Brytanii. Od 1914 członek KC Socjaldemokracji Kraju Łotewskiego, 1915 aresztowany i zesłany do guberni jenisejskiej, zbiegł z zesłania, 1917 członek Prezydium Rady Ryskiej. W styczniu 1918 aresztowany w Rydze przez Niemców, w lipcu 1918 zbiegł do Rosyjskiej FSRR i został pełnomocnikiem Ludowego Komisariatu Aprowizacji w guberni tulskiej. Od 4 grudnia 1918 do 13 stycznia 1920 komisarz aprowizacji marionetkowego rządu Łotewskiej SRR.

Jednocześnie faktycznie w 1919 zastępca gubernialnego komisarza ds. zaopatrzenia w Czelabińsku, od lutego do września 1920 przewodniczący gubernialnego komitetu RKP(b) w Czelabińsku.

Od września do grudnia 1920 sekretarz odpowiedzialny gubernialnego komitetu RKP(b), zastępca ludowego komisarza aprowizacji Kirgiskiej (Kazachskiej) ASRR, 1921 pełnomocnik ludowego komisarza aprowizacji Rosyjskiej FSRR w Rostowie nad Donem, 1922-1923 komisarz ds. zaopatrzenia Syberii. Od grudnia 1922 do 1925 członek Syberyjskiego Biura KC RKP(b), 1923-1924 zastępca ludowego komisarza aprowizacji ZSRR, od 1924 do 1 grudnia 1925 zastępca przewodniczącego Syberyjskiego Komitetu Rewolucyjnego. Od 10 grudnia 1925 do maja 1929 przewodniczący Komitetu Wykonawczego Syberyjskiej Rady Krajowej, od maja 1929 do sierpnia 1930 I sekretarz Krajowego Syberyjskiego Komitetu WKP(b), od 31 grudnia 1925 zastępca członka, a od 13 lipca 1930 do 29 kwietnia 1938 członek KC WKP(b). Od sierpnia 1930 do 17 października 1937 I sekretarz Zachodniosyberyjskiego Komitetu Krajowego WKP(b), od 1 lutego 1935 do 29 kwietnia 1938 zastępca członka Biura Politycznego KC WKP(b), od 17 października do 10 listopada 1937 I sekretarz Komitetu Obwodowego WKP(b) w Nowosybirsku, od 29 października 1937 do 29 kwietnia 1938 ludowy komisarz rolnictwa ZSRR. Członek Centralnego Komitetu Wykonawczego ZSRR i deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 1 kadencji. 15 marca 1935 odznaczony Orderem Lenina.

W okresie pełnienia funkcji sekretarza Krajowego Komitetu WKP(b) Zachodniej Syberii (1930-1937), w czasie przymusowej kolektywizacji, a później "wielkiej czystki" w ZSRR był członkiem "trójki" (administracyjnego sądu doraźnego) Zachodniej Syberii, uczestniczył w masowym wydawaniu wyroków śmierci przez to ciało[1]. 29 kwietnia 1938 sam został aresztowany przez NKWD. Po długim śledztwie, w czasie którego był torturowany, 2 lutego 1940 skazany na śmierć przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR z zarzutu o "stworzenie i kierowanie kontrrewolucyjną organizacją terrorystyczną, szpiegostwo i przygotowywanie aktów terrorystycznych". 4 lutego 1940 rozstrzelany. Ciało zostało skremowane w krematorium na Cmentarzu Dońskim a prochy pochowane anonimowo[2].

Zrehabilitowany przez Kolegium Wojskowe SN ZSRR postanowieniem z 14 marca 1956[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Руководитель коммунистов Сибири тов. Эйхе. За 1930 год тройка ОГПУ Западной Сибири, в которую входили Эйхе и Заковский, осудила 16 553 человек, в том числе 4 762 – к расстрелу, 8 576 – к отправке в лагеря, 1 456 – в ссылку, 1 759 – к высылке. Р. Эйхе стремился лично направлять работу сибирских чекистов, вмешивался в дела краевого НКВД, в некоторых случаях приходил в управление и присутствовал на допросах задержанных. В 1937 году тройкой с участием тов. Эйхе были репрессированы 34 872 человека по сфабрикованным делам «Белогвардейско-монархической организации РОВС», «Сибирского филиала Трудовой Крестьянской партии», «Церковно-монархической повстанческой организации» и другим. Энциклопедия Сибири - СИБЛАГ
  2. a b Эйхе Роберт Индрикович

Bibliografia, literatura, linki

[edytuj | edytuj kod]