Przejdź do zawartości

Pszeniec leśny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Pszeniec leśny edytowana 07:10, 26 lut 2024 przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Pszeniec leśny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

zarazowate

Rodzaj

pszeniec

Gatunek

pszeniec leśny

Nazwa systematyczna
Melampyrum sylvaticum L.
Sp. Pl. 2: 605. 1753

Pszeniec leśny (Melampyrum sylvaticum) – gatunek rośliny należący do rodziny zarazowatych. W Sudetach i Karpatach dość pospolity, na niżu rzadki (występuje na Pojezierzu Kaszubskim i w okolicach Warszawy[3]).

Kwiaty

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Łodyga
Wzniesiona, wiotka i słabo rozgałęziająca się. Owłosiona krótkimi włoskami wyrastającymi w dwóch rzędach.
Liście
Krótkoogonkowe, lancetowate lub równowąskolancetowate, o zaostrzonych końcach. Podobne do liści i zielone przysadki są całobrzegie (czasami posiadają jeden ząbek) i mają zwężone nasady. Mają bladozielony kolor.
Kwiaty
Grzbieciste, wzniesione, wyrastające pojedynczo w nasadach liści, tworzące luźne grono. Złocistożółta korona o zgiętej nieco rurce ma długość 6–10 mm i jest szeroko rozwarta. Jej dolna warga jest odgięta silnie w dół. Warga górna jest silnie wysklepiona i na brzegu silnie owłosiona. Kielich równy długością rurce korony, lub nawet dłuższy, zrosły, o lancetowatych i odgiętych ząbkach.

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Roślina jednoroczna. Jest półpasożytem, czerpiącym ssawkami od innych roślin wodę z solami mineralnymi. Kwitnie od czerwca do września. Siedlisko: lasy i obrzeża lasów, torfowiska. W górach występuje do piętra kosówki. Gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Vaccinio-Piceetalia i Ass. Calamagrostio villosae-Piceetum[4]. Roślina trująca. Liczba chromosomów 2n= 18.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-24] (ang.).
  3. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  4. Matuszkiewicz Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2006. ISBN 83-01-14439-4

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.