Elbląg (rzeka)
 Rzeka Elbląg tuż przy elbląskim Starym Mieście | |||||||||||||||||||
| Kontynent | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Państwo | |||||||||||||||||||
| Rzeka | |||||||||||||||||||
| Długość | 14,5 km | ||||||||||||||||||
| Powierzchnia zlewni |
1499,9 km² | ||||||||||||||||||
| Źródło | |||||||||||||||||||
| Miejsce | Druzno | ||||||||||||||||||
| Współrzędne | |||||||||||||||||||
| Ujście | |||||||||||||||||||
| Recypient | Zalew Wiślany | ||||||||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||||||||
| Współrzędne | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu elbląskiego  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |||||||||||||||||||
Elbląg (niem. Elbing) – rzeka na Żuławach Wiślanych o długości 14,5 km[1]. Wypływa z jeziora Druzno, uchodzi do Zalewu Wiślanego.
Rzeka jest żeglowna na całej długości (od Elbląga traktowana jako morskie wody śródlądowe).
Poprzez kanały posiada połączenie:
- z Nogatem – Kanał Jagielloński
- z jeziorami Pojezierza Iławskiego – Kanał Elbląski
Rzeka Elbląg stanowi oś żeglugowego systemu transportowego. Poprzez Kanał Jagielloński i Nogat posiada połączenie z Wisłą, a poprzez Kanał Elbląski łączy się z Iławą i Ostródą. Na rzece znajduje się port morski w mieście Elbląg. W okresach suszy woda z rzeki za pomocą systemu melioracyjnego może być wykorzystywana do nawadniania obszarów rolniczych na Żuławach Elbląskich[1].
W zależności od wahań poziomu wody w Zalewie Wiślanym spowodowanych "wpychaniem" wód Bałtyku do Cieśniny Piławskiej przez silne wiatry północne i północno-wschodnie, kierunek spływu wód rzeki Elbląg odwraca się i powoduje spiętrzenie wody jeziora Druzno. Znaczna część dorzecza rzeki obejmuje tereny depresyjne, w tym największą depresję w Polsce 1,8 m p.p.m., położoną na południowy wschód od miasta Elbląg pomiędzy wsią Raczki Elbląskie a rzeką Tyną. Prawie na całej długości rzeki Elbląg i jej dopływach w ich dolnym biegu występują obwałowania przeciwpowodziowe[1].
Według niektórych źródeł do przepływu rzeki zalicza się również przepływ rzeki Dzierzgoń wypływającej w powiecie sztumskim, o długości 45 kilometrów i uchodzącej do jeziora Druzno.
W północno-wschodniej części zlewni występuje Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej. Poza tym na jej terenie znajdują się[1]:
- Rezerwat przyrody Jezioro Drużno
- Rezerwat przyrody Zatoka Elbląska
- Rezerwat przyrody Dęby w Krukach Pasłęckich
- Rezerwat przyrody Lenki
- Obszar Chronionego Krajobrazu Jeziora Drużno
- Obszar Chronionego Krajobrazu Kanału Elbląskiego
- Obszar Chronionego Krajobrazu Rzeki Dzierzgoń
- Obszar Chronionego Krajobrazu Rzeki Nogat
- Obszar Chronionego Krajobrazu Rzeki Wąskiej.
Do rzeki Elbląg[2] uchodzą cieki:
- Babica – struga[3]
- Dunówka – struga[4]
- Fiszewka – rzeka[5]
- Kumiela – struga[6]
- Kanał Miejski – kanał[7], w mieście Elbląg
- Tina – rzeka[8][9]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d Program Ochrony Środowiska dla Gminy Elbląg na lata 2006 - 2011, s. 28. [dostęp 2012-09-18].
- ↑ Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej | iMap GISPartner [online], geoportal.kzgw.gov.pl [dostęp 2017-11-23].
- ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 2.
- ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 59.
- ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 65.
- ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 133.
- ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 163.
- ↑ Hydronimy cz. 1 ↓, s. 296.
- ↑ Tina na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-09-23].
Bibliografia
- Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), ISBN 83-239-9607-5.