Starszy bosman sztabowy
Oznaki stopnia: od 1921 | |
czapka garnizonowa | |
insygnia |
naramiennik |
„lewy przód” |
Starszy bosman sztabowy (st. bsm. szt.) – wojskowy stopień podoficerski w polskiej Marynarce Wojennej, odpowiadający starszemu sierżantowi sztabowemu w Wojskach Lądowych i Siłach Powietrznych.
Geneza
Bosman jest najstarszym podoficerskim tytułem stosowanym na okrętach. Z języka angielskiego boat swain (skrótowiec bosun) oznaczał kierującego pracą na łodzi. W Polsce termin bosman pojawił się w XVI wieku. Podobnie jak w innych marynarkach wojennych dotyczył osoby, która wykonywała rozkazy kapitana lub oficera i zajmowała się utrzymaniem porządku, konserwacją urządzeń, stawianiem żagli oraz wykonywaniem pozostałych prac pokładowych na okręcie. Z czasem, tak jak i inne tytuły bosman przekształcił się w stopień wojskowy.
Użycie
W Wojsku Polskim prowadzony w 1967 roku[1]. Został umiejscowiony w hierarchii pomiędzy bosmanem sztabowym, a młodszym chorążym marynarki. Od momentu utworzenia jest odpowiednikiem starszego sierżanta sztabowego. Stopień wojskowy starszego bosmana sztabowego jest tymczasowo utrzymany, z przeznaczeniem do likwidacji. W związku z tym nie jest zaszeregowany dla którejkolwiek grupy uposażenia, ani nie jest określony w kodzie NATO.
W Siłach Zbrojnych PRL należał do grupy podoficerów starszych[2].
Przypisy
Bibliografia
- Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979.
- Ministerstwo Obrony Narodowej; Inspektorat Szkolenia: Podręcznik dowódcy drużyny; Szkol. 378/69. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.