Przejdź do zawartości

Hans-Jürgen Stumpff

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hans-Jürgen Stumpff
Ilustracja
Generaloberst der Luftwaffe Generaloberst der Luftwaffe
Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1889
Kołobrzeg

Data i miejsce śmierci

9 marca 1968
Frankfurt nad Menem

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Reichswehra
Luftwaffe

Jednostki

1 Flota Powietrzna
5 Flota Powietrzna

Stanowiska

Szef Sztabu Generalnego Luftwaffe, dowódca: 1 Floty Powietrznej, 5 Floty Powietrznej

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego

Hans-Jürgen Stumpff (ur. 15 czerwca 1889 w Kołobrzegu, zm. 9 marca 1968 we Frankfurcie nad Menem) – niemiecki generał Luftwaffe z okresu II wojny światowej, uczestniczył m.in. w agresji na Wielką Brytanię i ataku na Związek Radziecki. Jego bratem był generał wojsk pancernych Horst Stumpff.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w 1889 w Kołobrzegu Stumpff, w 1907 jako chorąży wstąpił do brandenburskiego pułku grenadierów. W 1908 został awansowany na porucznika. W momencie wybuchu I wojny światowej służył w sztabie generalnym. Pod koniec wojny awansował na stopień kapitana. W czasach Republiki Weimarskiej był oficerem sztabowym w Reichswehrministerium.

1 września 1933, Stumpff, jako generał porucznik, został mianowany dowódcą Luftwaffe, a od 1 czerwca 1937 do 1 stycznia 1939 był szefem jej sztabu. Między 12 stycznia a 10 maja 1940 był dowódcą 1 Floty Powietrznej z którą brał udział w agresji lotniczej na Wielką Brytanię , a od 10 maja 1940 do 27 listopada 1943 dowodził 5 Flotą Powietrzną z którą uczestniczył w ataku na Związek Radziecki[1]. Od 5 lutego do 8 maja 1945 był dowódcą Luftflotte Reich.

9 maja 1945 Stumpff, jako reprezentant Luftwaffe, podpisał dokument bezwarunkowej kapitulacji III Rzeszy w Berlinie. W 1947 został wypuszczony z niewoli brytyjskiej. Zmarł w 1968 we Frankfurcie nad Menem.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Krzemiński 1983 ↓, s. 98,162.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Czesław Krzemiński: Wojna powietrzna Europie w 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1983. ISBN 83-11-06862-3.
  • Fellgiebel, Walther-Peer. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939-1945. Friedeburg, Niemcy: Podzun-Pallas, 2000. ISBN 3-7909-0284-5.
  • S. Żerko, Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań 2013, s. 393.