Bitwa pod Nowogrodem (1831)

Bitwa pod Nowogrodem

powstanie listopadowe
Czas	23 lutego 1831
Miejsce	Nowogród
Terytorium	Królestwo Kongresowe
Wynik	zwycięstwo Polaków
Strony konfliktu
powstańcy listopadowi Imperium Rosyjskie
Dowódcy
Michał Godlewski
Siły
1200 żołnierzy (200 strzelców, 400 kosynierów, 600 jazdy)
brak współrzędnych

Bitwa pod Nowogrodem – bitwa stoczona 23 lutego 1831 roku podczas powstania listopadowego.

Po przemarszu głównej armii rosyjskiej na Warszawę komisarz pełnomocny rządu w województwie augustowskim, Michał Godlewski, zorganizował w lasach między Szkwą, Pisą i granicą z Prusami oddział powstańczy w sile 200 strzelców, 400 kosynierów i 600 jazdy. Godlewski 23 lutego zaatakował Nowogród, którego bronił garnizon rosyjski. Atak jazdy polskiej powstrzymany został przez rosyjską piechotę. W tym czasie strzelcy wpadli do miasta i zdobyli amunicję.

E. Callier podaje odmienne dane: po stronie polskiej walczyło według niego dokładnie 223 żołnierzy, a rosyjskiej - 250 piechurów z jednym działem. Straty rosyjskie wyniosły jakoby 70 zabitych, tyle samo rannych, kilku jeńców, a także wóz z bronią i amunicją.

Bibliografia

• Mała Encyklopedia Wojskowa, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1967, Wydanie I, Tom 2
• Edmund Callier: Bitwy i potyczki stoczone przez wojsko polskie w roku 1831. Poznań: Drukarnia Dziennika Poznańskiego, 1887, s. 17.