Tadeusz Willan
Tadeusz Siegfried Willan (ur. 15 października 1932 w Krutyni, zm. 17 kwietnia 2018 w Olsztynie) – mazurski pisarz, dziennikarz i działacz społeczny, założyciel oraz redaktor naczelny „Masurische Storchenpost”, przewodniczący Stowarzyszenia Mazurskiego.
| Data i miejsce urodzenia |
15 października 1932 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 kwietnia 2018 |
| Zawód, zajęcie |
pisarz, dziennikarz, działacz mazurski |
| Alma Mater |
Uniwersytet Warszawski |
| Stanowisko |
przewodniczący Stowarzyszenia Mazurskiego |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujPracę dziennikarza rozpoczynał w „Sztandarze Młodych” oraz warszawskiej i krakowskiej prasie wojskowej. W 1954 uzyskał zatrudnienie w „Gazecie Olsztyńskiej”, gdzie pracował do 1977. Od tego czasu przez trzynaście lat stał na czele redakcji czasopisma „Warmia i Mazury”. W 1978 ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego[1].
Opublikował liczne reportaże o tematyce mazurskiej (ich zbiór pod tytułem Nienawiść i pajda chleba wydano w 1968 nakładem Wydawnictwa Pojezierze), powieści oraz tłumaczenia. Był autorem kilkunastu baśni mazurskich – część z nich ukazała się w wydanym w 1969 Nowym kiermaszu bajek.
W 1979 opublikował w Wydawnictwie Pojezierze reportaż historyczny Droga przez morze, ukazujący tragiczną ewakuację ludności cywilnej z Prus Wschodnich na przełomie lat 1944 i 1945[1]. Była to jedna z pierwszych publikacji w powojennej Polsce naświetlająca dramat wypędzeń i przymusowych przesiedleń.
U progu transformacji ustrojowej związał się z mniejszością niemiecką na Mazurach, zostając redaktorem odpowiedzialnym miesięcznika „Masurische Storchenpost” (pol. „Mazurska Poczta Bociania”). Założył oraz stał na czele Stowarzyszenia Mazurskiego[1].
Od 1954 pozostawał członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Został członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie pełnił rolę m.in. członka zarządu oddziału i rzecznika dyscyplinarnego. W 2000 został przewodniczącym oddziału warmińsko-mazurskiego SDRP.
Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim (1969) oraz Oficerskim (1978) Orderu Odrodzenia Polski. W 2014 otrzymał Krzyżem Zasługi na wstędze Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec[1].
Zmarł 17 kwietnia 2018 w Olsztynie. 20 kwietnia 2018 po nabożeństwie pogrzebowym w kościele ewangelickim w Mrągowie, został pochowany na cmentarzu w Krutyni[1].
Wybrane utwory
edytuj- Nienawiść i pajda chleba (1968, Wydawnictwo Pojezierze)
- Szukanie obrazu (1970, Wydawnictwo Pojezierze)
- Jons i Erdme i inne opowieści (przekład prozy Hermanna Sudermanna, w oryginale Litauische Geschichten, 1976, Wydawnictwo Pojezierze)
- Droga przez morze (1979, Wydawnictwo Pojezierze)
- ...by światło, które jest w tobie nie stało się ciemnością (1981, Wydawnictwo Pojezierze).