Józef Lustgarten

Józef Lustgarten
Data i miejsce urodzenia	1 listopada 1889 ; Kraków
Data i miejsce śmierci	21 września 1973 ; Kraków
Pozycja	prawy łącznik, pomocnik, bramkarz
Kariera seniorska
1906–1919	Cracovia
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1912–1914	Cracovia (nieformalnie)
1922	Polska
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
	Odznaczenia

Józef Lustgarten (ur. 1 listopada 1889 w Krakowie, zm. 21 września 1973 tamże) – polski piłkarz i działacz sportowy.

Życiorys

Urodził się w rodzinie żydowskiej^[1]. Absolwent III Gimnazjum im. Jana Sobieskiego w Krakowie.

Piłkarz klubu Cracovia, grający na pozycjach środkowy pomocnik, bramkarz oraz lewy łącznik. Sędzia międzynarodowy, honorowy prezes KS Cracovia i honorowy członek PZPN oraz KOZPN.

Lutsgarten był w 1922 selekcjonerem reprezentacji Polski – razem z Adamem Obrubańskim i Stanisławem Ziemiańskim odpowiadał za wybór zawodników, którzy reprezentowali kraj w spotkaniach przeciwko: Węgrom (14 maja, przegrana 0:3), Szwecji (28 maja, wygrana 2:1 - pierwsza w historii reprezentacji) i Rumunii (3 września, remis 1:1 - również premierowy). 1 października 1922 był członkiem innego selekcjonerskiego tercetu - razem z prezesem PZPN Edwardem Cetnarowskim i Władysławem Jentysem ustalał skład, który wystąpił w Zagrzebiu przeciwko Jugosławii (wygrana 3:1)^[2].

Podczas I wojny światowej służył w 3. Pułku Piechoty II Brygady Legionów. W 1939 roku został aresztowany we Lwowie przez NKWD i zesłany do stalinowskich łagrów, w których spędził 17 lat.

Zmarł w Krakowie. Pochowany na cmentarzu Rakowickim^[3].

Ordery i odznaczenia

Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1931)^[4]
Medal Niepodległości (9 listopada 1933)^[5]

Przypisy

↑ Maciej Kozłowski: Naród Wybrany – Cracovia Pany. Z wielokulturowej historii polskiego sportu, Warszawa, Stowarzyszenie „Nigdy Więcej”, 2015, s. 16.
↑ AndrzejA. Gowarzewski AndrzejA., Biało-czerwoni. Dzieje piłkarskiej reprezentacji Polski 1921–2018, Katowice 2018: Wydawnictwo GiA, s. 6-7, ISBN 978-83-88232-54-1 .
↑ Karolina Grodziska Zaduszne ścieżki-przewodnik po Cmentarzu Rakowickim wyd. Kraków 2003 s.153.
↑ M.P. z 1931 r. nr 75, poz. 123 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.
↑ M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia

Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017.
Janusz Kukulski, Pierwsze Mecze Pierwsze Bramki..., Wydawnictwo Literackie, Kraków 1988, s. 303, ISBN 83-08-01716-9 1983 ISBN 1-234-56789-X.
Maciej Kozłowski, Naród Wybrany – Cracovia Pany. Z wielokulturowej historii polskiego sportu, Warszawa, Stowarzyszenie „Nigdy Więcej”, 2015, s. 16–18.

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Maciej Kozłowski: Naród Wybrany – Cracovia Pany. Z wielokulturowej historii polskiego sportu, Warszawa, Stowarzyszenie „Nigdy Więcej”, 2015, s. 16.

[3] AndrzejA. Gowarzewski AndrzejA., Biało-czerwoni. Dzieje piłkarskiej reprezentacji Polski 1921–2018, Katowice 2018: Wydawnictwo GiA, s. 6-7, ISBN 978-83-88232-54-1 .

[4] Karolina Grodziska Zaduszne ścieżki-przewodnik po Cmentarzu Rakowickim wyd. Kraków 2003 s.153.

[5] M.P. z 1931 r. nr 75, poz. 123 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.

[6] M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]