Alicja Rosolska

Alicja Rosolska
Państwo	Polska
Data i miejsce urodzenia	1 grudnia 1985 ; Warszawa
Wzrost	166 cm
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	2002
Zakończenie kariery	aktywna
Trener	Dan Champion
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	636 (9 czerwca 2003)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	9 WTA, 14 ITF
Najwyżej w rankingu	23 (10 czerwca 2019)
Australian Open	3R (2012, 2015)
Roland Garros	3R (2013, 2017, 2022)
Wimbledon	SF (2018)
US Open	3R (2008, 2014)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Polska
	Uniwersjada
	Multimedia w Wikimedia Commons

Alicja Rosolska (ur. 1 grudnia 1985 w Warszawie) – polska tenisistka, finalistka wielkoszlemowego US Open 2018 w grze mieszanej oraz półfinalistka Wimbledonu 2018 w deblu. Zwyciężczyni dziewięciu turniejów WTA w grze podwójnej.

Kariera tenisowa

Przygodę z tenisem rozpoczęła w wieku ośmiu lat. Po raz pierwszy w turnieju seniorskim zagrała w 2002 roku w Warszawie w turnieju J&S Cup. Odpadła już w pierwszej rundzie eliminacji, przegrywając z Robertą Vinci. Od początku profesjonalnej gry większe sukcesy odnosiła w grze podwójnej czego potwierdzenie miało miejsce już pod koniec 2002 roku, kiedy to wygrała swój pierwszy turniej ITF w parze z Alexią Virgili we włoskim Benevento. W 2003 roku osiągnęła dwa ćwierćfinały turniejów ITF w grze pojedynczej w Warszawie i Chieti. W grze podwójnej wygrała kolejne turnieje ITF w Gdyni i Ciampino. Oba tytuły zdobyła w parze z Klaudią Jans.

W 2004 roku zanotowała dwa ćwierćfinały małych turniejów ITF w Tipton i Warszawie. W grze podwójnej w parze z Klaudią Jans wygrała trzy turnieje ITF, jeden w Gdyni i dwa w Warszawie. Grając z Karoliną Kosińską wygrała w Olecku. W sierpniu razem z Jans dotarła do swojego pierwszego finału turnieju WTA w Sopocie, przegrywając w finale z Nurią Llagosterą Vives i Martą Marrero. W 2005 roku skoncentrowała się głównie na grze podwójnej, co przyniosło efekt podczas turnieju J&S Cup w Warszawie, gdzie grając z Klaudią Jans doszła do finału, przegrywając w nim z Tetianą Perebijnis i Barborą Strýcovą. Tydzień później również w stolicy Polski grając z Karoliną Kosińską wygrała turniej ITF. Kolejny finał imprezy WTA zanotowała w Palermo grając z Klaudią Jans.

W 2006 roku odniosła zwycięstwa w kolejnych turniejach ITF w grze podwójnej w Barcelonie, Bratysławie i Mediolanie. We wszystkich grając w parze z Jans. W turnieju WTA w Palermo doszła do półfinału, również z Klaudią Jans. W 2007 roku po raz pierwszy w grze podwójnej grając z Wasilisą Bardiną wystąpiła w wielkoszlemowym turnieju Australian Open. W drugiej rundzie lepsze okazały się Yan Zi i Zheng Jie. Również we French Open i US Open dochodziła do drugiej rundy. W obu partnerując Jans. W turnieju WTA w Palermo po raz drugi z rzędu odpadła w półfinale, grając z Klaudią Jans. Pod koniec roku razem z Jans wygrała turniej ITF w Joué-lès-Tours.

W 2008 roku zaczęła od trzech porażek w grze podwójnej w turniejach WTA w Auckland, Hobart i Melbourne. W Viña del Mar w turnieju Cachantun Cup grając w parze z Līgą Dekmeijere wygrała swój pierwszy turniej WTA w finale pokonując Mariję Korytcewą i Julię Schruff. Drugi tytuł wywalczyła w hiszpańskiej Marbelli grając w parze z Klaudią Jans. Trzeci triumf odniosła w roku 2011 w Budapeszcie. Po czterech latach w 2015 wygrała turniej kategorii WTA International Series, tym razem w Monterrey wspólnie z Gabrielą Dabrowski. Kolejne zwycięstwa w deblu w turniejach WTA odniosła w: 2016 w Båstad wspólnie z Andreeą Mitu, 2017 w Petersburgu w parze z Jeļeną Ostapenko oraz w Monterrey razem z Nao Hibino, 2018 w Nottingham w parze z Abigail Spears i 2019 w Charleston razem z Anną-Leną Grönefeld.

Ponadto wystąpiła w finałach turniejów w: 2009 – Brisbane i Linzu, 2011 – Brisbane i Brukseli (wszystkie z Jans-Ignacik), 2012 – Brukseli (Zheng Jie) i Québecu (Heather Watson); 2013 – Linzu (Gabriela Dabrowski); 2017 – Stanford (Alizé Cornet); 2019 – Sydney (Eri Hozumi) i 2022 – Petersburgu, Bad Homburg vor der Höhe (oba z Erin Routliffe), Warszawie (Katarzyna Kawa) oraz Ostrawie (Erin Routliffe).

Życie prywatne

10 czerwca 2017 roku poślubiła swojego długoletniego partnera, Brytyjczyka Dana Championa^[1]. W 2020 roku po przerwie w rozgrywkach spowodowanej pandemią COVID-19 Alicja Rosolska nie wróciła do startów. W grudniu 2020 urodziła syna, Charliego^[2].

Profesjonalną tenisistką była również jej siostra, Aleksandra.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

W, wygrany turniej

F, przegrana w finale

SF, przegrana w półfinale

QF, przegrana w ćwierćfinale

xR, przegrana w x rundzie

A, brak startu

NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Alicja Rosolska nigdy nie startowała w rozgrywkach gry pojedynczej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Sezon	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019
Ranking na koniec roku	725	776	909	769	724	697	897	–^[a]	–^[a]	–^[a]	969	1147	1148	1258	862	1151	–^[a]	–^[a]

Występy w grze podwójnej

Turniej	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	2R	1R	2R	2R	1R	3R	1R	2R	3R	1R	2R	2R	2R	2R	A	2R	1R	0 / 16	13 – 15
French Open	A	A	A	A	A	2R	2R	2R	1R	1R	1R	3R	2R	1R	1R	3R	1R	2R	A	1R	3R	1R	0 / 16	11 – 16
Wimbledon	A	A	A	Q1	A	1R	2R	2R	2R	2R	2R	1R	1R	1R	1R	1R	SF	2R	NH	1R	QF	1R	0 / 16	13 – 16
US Open	A	A	A	A	A	2R	3R	2R	1R	1R	2R	1R	3R	1R	2R	2R	1R	2R	A	2R	2R		0 / 15	12 – 15

Ranking na koniec roku	524	373	164	99	91	84	50	47	47	38	44	50	61	45	76	31	29	32	54	125			0 / 63	49 – 62

Występy w grze mieszanej

Turniej	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	1R	A	A	1R	A	A	A	1R	1R	1R	A	A	1R	0 / 6	0 – 6
French Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	2R	A	1R	1R	A	2R	A	QF	NH	A	2R	A	0 / 6	5 – 6
Wimbledon	A	A	A	A	A	A	A	A	3R	2R	1R	1R	1R	1R	2R	1R	1R	3R	NH	A	1R	A	0 / 11	5 – 11
US Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	2R	F	1R	NH	A	A		0 / 3	5 – 3

																							0 / 26	15 – 26

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988 – 2008
	Kategoria I
	Kategoria II
	Kategoria III
	Kategoria IV
	Kategoria V
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od 2021
	WTA 1000 (obowiązkowe)
	WTA 1000 (nieobowiązkowe)
	WTA 500
	WTA 250
	WTA 125

Gra podwójna 25 (9–16)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	15 sierpnia 2004	Sopot	Ceglana	Klaudia Jans	Marta Marrero Nuria Llagostera Vives	4:6, 3:6
Finalistka	2.	1 maja 2005	Warszawa	Ceglana	Klaudia Jans	Tetiana Perebyjnis Barbora Záhlavová-Strýcová	1:6, 4:6
Finalistka	3.	18 lipca 2005	Palermo	Ceglana	Klaudia Jans	Giulia Casoni Marija Korytcewa	6:4, 3:6, 5:7
Zwyciężczyni	1.	17 lutego 2008	Viña del Mar	Ceglana	Līga Dekmeijere	Marija Korytcewa Julia Schruff	7:5, 6:3
Finalistka	4.	10 stycznia 2009	Brisbane	Twarda	Klaudia Jans	Anna-Lena Grönefeld Vania King	6:3, 5:7, 5–10
Zwyciężczyni	2.	12 kwietnia 2009	Marbella	Ceglana	Klaudia Jans	Anabel Medina Garrigues Virginia Ruano Pascual	6:3, 6:3
Finalistka	5.	18 października 2009	Linz	Twarda (hala)	Klaudia Jans	Anna-Lena Grönefeld Katarina Srebotnik	1:6, 4:6
Finalistka	6.	8 stycznia 2011	Brisbane	Twarda	Klaudia Jans	Alisa Klejbanowa Anastasija Pawluczenkowa	3:6, 5:7
Finalistka	7.	21 maja 2011	Bruksela	Ceglana	Klaudia Jans	Andrea Hlaváčková Galina Woskobojewa	6:3, 0:6, 5–10
Zwyciężczyni	3.	10 lipca 2011	Budapeszt	Ceglana	Anabel Medina Garrigues	Vladimíra Uhlířová Natalie Grandin	6:2, 6:2
Finalistka	8.	26 maja 2012	Bruksela	Ceglana	Zheng Jie	Bethanie Mattek-Sands Sania Mirza	3:6, 2:6
Finalistka	9.	16 września 2012	Québec	Dywanowa (hala)	Heather Watson	Tatjana Malek Kristina Mladenovic	6:7(5), 7:6(6), 7–10
Finalistka	10.	13 października 2013	Linz	Twarda (hala)	Gabriela Dabrowski	Karolína Plíšková Kristýna Plíšková	6:7(6), 4:6
Zwyciężczyni	4.	8 marca 2015	Monterrey	Twarda	Gabriela Dabrowski	Anastasija Rodionowa Arina Rodionowa	6:3, 2:6, 10–3
Zwyciężczyni	5.	24 lipca 2016	Båstad	Ceglana	Andreea Mitu	Lesley Kerkhove Lidzija Marozawa	6:3, 7:5
Zwyciężczyni	6.	5 lutego 2017	Petersburg	Twarda (hala)	Jeļena Ostapenko	Darija Jurak Xenia Knoll	3:6, 6:2, 10–5
Zwyciężczyni	7.	9 kwietnia 2017	Monterrey	Twarda	Nao Hibino	Dalila Jakupović Nadija Kiczenok	6:2, 7:6(4)
Finalistka	11.	6 sierpnia 2017	Stanford	Twarda	Alizé Cornet	Abigail Spears Coco Vandeweghe	2:6, 3:6
Zwyciężczyni	8.	17 czerwca 2018	Nottingham	Trawiasta	Abigail Spears	Mihaela Buzărnescu Heather Watson	6:3, 7:6(5)
Finalistka	12.	11 stycznia 2019	Sydney	Twarda	Eri Hozumi	Aleksandra Krunić Kateřina Siniaková	1:6, 6:7(3)
Zwyciężczyni	9.	7 kwietnia 2019	Charleston	Ceglana	Anna-Lena Grönefeld	Irina Chromaczowa Wieronika Kudiermietowa	7:6(7), 6:2
Finalistka	13.	13 lutego 2022	Petersburg	Twarda (hala)	Erin Routliffe	Anna Kalinska Catherine McNally	3:6, 7:6(5), 4–10
Finalistka	14.	25 czerwca 2022	Bad Homburg vor der Höhe	Trawiasta	Erin Routliffe	Eri Hozumi Makoto Ninomiya	4:6, 7:6(5), 5–10
Finalistka	15.	30 lipca 2022	Warszawa	Ceglana	Katarzyna Kawa	Anna Danilina Anna-Lena Friedsam	4:6, 7:5, 5–10
Finalistka	16.	9 października 2022	Ostrawa	Twarda (hala)	Erin Routliffe	Catherine McNally Alycia Parks	3:6, 2:6

Gra mieszana 1 (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalistka	1.	8 września 2018	US Open	Twarda	Nikola Mektić	Bethanie Mattek-Sands Jamie Murray	6:2, 3:6, 9–11

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze podwójnej

Rok	Rezultat	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
2018	zawodniczki rezerwowe	Abigail Spears	nie wystąpiła

Występy w Turnieju WTA Elite Trophy

W grze podwójnej

Rok	Rezultat	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
2015	Faza grupowa	Gabriela Dabrowski	Anabel Medina Garrigues Arantxa Parra Santonja Xu Shilin You Xiaodi	3:6, 2:6 7:6(2), 4:6, 5–10
2017	Faza grupowa	Anna Smith	Lu Jingjing Zhang Shuai Jiang Xinyu Tang Qianhui	3:6, 1:6 3:6, 6:4, 6–10
2018	Faza grupowa	Mihaela Buzărnescu	Shūko Aoyama Lidzija Marozawa Tang Qianhui Xun Fangying	3:6, 2:6 6:2, 6:2
2019	Faza grupowa	Darija Jurak	Wang Xinyu Zhu Lin Duan Yingying Yang Zhaoxuan	6:2, 3:6, 6–10 1:6, 6:1, 7–10

Finały turniejów rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra podwójna 26 (14-12)

Rezultat		Data	Turniej	($)	Naw.	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Zwyciężczyni	1.	20/10/2002	Benewent	10 000	Ceglana	Alexia Virgili	Stefania Chieppa Emily Stellato	6:4, 6:4
Finalistka	1.	25/05/2003	Olecko	10 000	Ceglana	Monika Schneider	Kaciaryna Dziehalewicz Michelle Summerside	2:6, 6:1, 4:6
Zwyciężczyni	2.	10/08/2003	Gdynia	10 000	Ceglana	Klaudia Jans	Irina Kuzmina Monika Schneider	7:5, 6:2
Finalistka	2.	21/09/2003	Chieti	10 000	Ceglana	Klaudia Jans	Kika Hogendoorn Betina Pirker	3:6, 6:7(6)
Zwyciężczyni	3.	28/09/2003	Ciampino	10 000	Ceglana	Klaudia Jans	Claudia Ivone Giulia Meruzzi	6:0, 6:3
Finalistka	3.	01/02/2004	Tipton	10 000	Twarda	Klaudia Jans	Rebecca Llewellyn Melanie South	6:2, 1:6, 4:6
Zwyciężczyni	4.	28/09/2003	Ciampino	25 000	Twarda	Klaudia Jans	Zsófia Gubacsi Kira Nagy	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	5.	30/05/2004	Olecko	10 000	Ceglana	Karolina Kosińska	Iveta Gerlová Zuzana Zemenová	6:4, 6:2
Finalistka	4.	13/06/2004	Grado	25 000	Ceglana	Klaudia Jans	Rosa María Andrés Rodríguez Andreea Ehritt-Vanc	2:6, 2:6
Zwyciężczyni	6.	08/08/2004	Gdynia	10 000	Ceglana	Klaudia Jans	Natalia Bogdanova Wałerija Bondarenko	6:2, 6:4
Zwyciężczyni	7.	05/09/2004	Warszawa	10 000	Ceglana	Klaudia Jans	Martina Babaková Iveta Gerlová	6:2, 6:3
Finalistka	5.	13/02/2005	Capriolo	25 000	Twarda	Klaudia Jans	Marija Korytcewa Emma Laine	6:3, 4:6, 5:7
Zwyciężczyni	8.	07/05/2005	Warszawa	25 000	Ceglana	Karolina Kosińska	Tacciana Puczak Anastasija Rodionowa	4:6, 6:2, 7:6(3)
Finalistka	6.	13/02/2005	Las Palmas	25 000	Twarda	Karolina Kosińska	Nina Bratczikowa Ałła Kudriawcewa	6:3, 4:6, 5:7
Finalistka	7.	17/04/2005	Biarritz	25 000	Twarda	Klaudia Jans	Nina Bratczikowa Jarosława Szwiedowa	6:3, 6:2
Finalistka	8.	09/06/2006	Prościejów	75 000	Ceglana	Līga Dekmeijere	Jarmila Gajdošová Akiko Morigami	3:6, 6:7(3)
Finalistka	9.	10/09/2006	Denain	75 000	Ceglana	Klaudia Jans	Romina Oprandi Jasmin Wöhr	6:4, 2:6, 4:6
Zwyciężczyni	9.	08/10/2006	Barcelona	75 000	Ceglana	Klaudia Jans	Edina Gallovits Vanessa Henke	6:1, 6:2
Zwyciężczyni	10.	28/10/2006	Bratysława	75 000	Twarda (hala)	Klaudia Jans	Lucie Hradecká Michaela Paštiková	6:1, 6:3
Zwyciężczyni	11.	02/12/2005	Mediolan	50 000	Dywanowa (hala)	Klaudia Jans	Marija Korytcewa Emma Laine	6:7(5), 7:5, 6:4
Finalistka	10.	10/09/2006	Zagrzeb	75 000	Ceglana	Klaudia Jans	Emma Laine Ágnes Szávay	1:6, 2:6
Zwyciężczyni	12.	14/10/2007	Joué-lès-Tours	50 000	Dywanowa (hala)	Klaudia Jans	Petra Cetkovská Barbora Záhlavová-Strýcová	6:3, 7:5
Finalistka	11.	25/11/2007	Poitiers	100 000	Twarda (hala)	Klaudia Jans	Ałła Kudriawcewa Anastasija Pawluczenkowa	6:2, 4:6, 1–10
Zwyciężczyni	13.	07/06/2008	Rzym	75 000	Ceglana	Klaudia Jans	Marie-Ève Pelletier Alina Żydkowa	6:3, 6:1
Zwyciężczyni	14.	30/10/2016	Poitiers	100 000	Twarda (hala)	Nao Hibino	Alexandra Cadanțu Nicola Geuer	6:0, 6:0
Finalistka	12.	29/06/2018	Southsea	100 000	Trawiasta	Abigail Spears	Kirsten Flipkens Johanna Larsson	4:6, 6:3, 9–11

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra podwójna kobiet

Runda	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008
I runda	Klaudia Jans	Stany Zjednoczone: Liezel Huber / Lindsay Davenport [5]	2:6, 1:6

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012
I runda	Klaudia Jans-Ignacik	Rosja: Marija Kirilenko / Nadieżda Pietrowa [3]	7:6(5), 3:6, 2:6

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020
I runda	Magda Linette	Stany Zjednoczone: Bethanie Mattek-Sands / Jessica Pegula [4]	1:6, 3:6

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Paryżu 2024
I runda	Magda Linette	Ukraina: Marta Kostiuk / Dajana Jastremśka [7]	4:6, 1:6

Odznaczenia

Złoty medal „Za Zasługi dla Polskiego Ruchu Olimpijskiego” – 2021^[3]

Uwagi

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą ilość punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.

Przypisy

↑ Rafał Smoliński: Polskie tenisistki bawiły się na ślubie Alicji Rosolskiej. sportowefakty.pl, 2017-06-11. [dostęp 2018-09-08]. (pol.).
↑ Maria Kuźniar: Wimbledon niedokończony. Rozmowa z Alicją Rosolską. tenisklub.pl. [dostęp 2022-04-21]. (pol.).
↑ Bartosz Gębicz: Wspaniała Gala 100-lecia PZT. Wybrano Złotą Dziesiątkę Polskiego Tenisa!. Przegląd Sportowy, 2021-09-12. [dostęp 2021-12-28]. (pol.).

Bibliografia

Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2020-10-07] (ang.).
Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2020-10-07] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2020-10-07] (ang.).

[p1-3] Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą ilość punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.

[1] Rafał Smoliński: Polskie tenisistki bawiły się na ślubie Alicji Rosolskiej. sportowefakty.pl, 2017-06-11. [dostęp 2018-09-08]. (pol.).

[2] Maria Kuźniar: Wimbledon niedokończony. Rozmowa z Alicją Rosolską. tenisklub.pl. [dostęp 2022-04-21]. (pol.).

[4] Bartosz Gębicz: Wspaniała Gala 100-lecia PZT. Wybrano Złotą Dziesiątkę Polskiego Tenisa!. Przegląd Sportowy, 2021-09-12. [dostęp 2021-12-28]. (pol.).

[1]

[2]

[a]

[3]