2S38 Deriwacja-PWO
2S38 Deriwacja-PWO – rosyjski samobieżny zestaw przeciwlotniczy wykorzystujący podwozie bojowego wozu piechoty BMP-3 zaprojektowany i produkowany przez zakłady Urałwagonzawod. Opracowany został według nowej struktury projektowej i przeznaczony do wykorzystywania pasywnego rozpoznawania i śledzenia celów powietrznych[1]. Według portalu „Military Today” zestaw ten jest przygotowywany jako następca wprowadzonego w latach 80-tych XX wieku systemu 2K22 Tunguska[2]. Zakończenie prób państwowych 2S38 jest planowane na 2022 rok[3].
 2S38 prezentowany na targach Expo Army w 2018 roku. | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Urałwagonzawod |
| Typ pojazdu |
samobieżny zestaw przeciwlotniczy |
| Trakcja |
gąsienicowa |
| Załoga |
3 osoby |
| Historia | |
| Prototypy |
2017 |
| Produkcja |
2020 - do chwili obecnej |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
UTD-29M diesel, 500 KM |
| Długość |
7.2 m |
| Szerokość |
3.2 m |
| Wysokość |
2.4 m |
| Masa |
18.7 tony |
| Osiągi | |
| Prędkość |
70 km/h |
| Zasięg pojazdu |
ok. 600 km |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Rowy (szer.) |
2.5 m |
| Ściany (wys.) |
0.8 m |
| Kąt podjazdu |
60% |
| Przechył boczny |
30% |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| armata przeciwlotnicza 2A90 kal. 57 mm karabin maszynowy PKTM kal. 7.62 mm | |
| Użytkownicy | |
 Rosja
| |
Pojazd został po raz pierwszy zaprezentowany 21 sierpnia 2018 roku w trakcie międzynarodowych targów „Armia 2018”[1], a 24 czerwca 2020 roku wziął po raz pierwszy udział w paradzie z okazji Dnia Zwycięstwa na moskiewskim Placu Czerwonym[4].
Charakterystyka
edytujZestaw przeciwlotniczy 2S38 jest posadowiony na zmodyfikowanym podwoziu bojowego wozu piechoty BMP-3. Zaprojektowany został do zwalczania celów powietrznych takich jak bezzałogowe statki powietrzne, pociski manewrujące, pociski rakietowe powietrze-ziemia, samoloty szturmowe czy śmigłowce[5]. Potrafi prowadzić działania niezależnie od pory dnia i nocy oraz w środowisku operowania środków walki elektronicznej, a ogień może być prowadzony zarówno na postoju, jak i w trakcie jazdy[6].
Podobnie jak w czołgu T-14 załoga zajmuje pozycje w opancerzonej kapsule zdalnie sterując bezzałogową wieżą z wnętrza pojazdu[4]. Jest on wyposażony w systemy optoelektrycznego śledzenia i detekcji celu oraz system kierowania ogniem sprzężony z wizyjnym i termicznym kanałem obrazowania. Pojazd posiada pewne właściwości stealth pozwalające mu pozostawać niewidocznym dla systemów radarowych[4]. Kadłub i wieża są wykonane ze spawanego stopu aluminium i zapewniają ochronę przed pociskami kalibru 14,5 mm, przedni korpus posiada dodatkowo kompozytowy pancerz chroniący przed pociskami kalibru 30 mm[2].
Pojazd jest wyposażony w armatę automatyczną 2A90 kalibru 57 mm o szybkostrzelności wynoszącej 120 pocisków na minutę, na pokładzie znajduje się zapas 148 pocisków[4]. Może ona być podnoszona i opuszczana w zakresie od -5 do +75 stopni, a jej maksymalny zasięg wynosi 9500 m (przy efektywnym zasięgu 4500 m)[6]. Uzbrojenie uzupełnia karabin maszynowy PKTM kalibru 7,62 mm montowany zewnętrznie i przeznaczony do obrony przed piechotą przeciwnika[4].
Użytkownicy
edytujGaleria
edytuj-
Zbliżenie na front -
Widok z boku -
Widok pod kątem, dobrze widoczne elementy wyposażenia wieży
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b 2S38 Derivatsiya-PVO 57-mm AAA SPG. Global Security. [dostęp 2022-09-18]. (ang.).
- ↑ a b 2S38 Derivaciya PVO Self-propelled anti-aircraft gun. Military Today. [dostęp 2022-09-18]. (ang.).
- ↑ Rosyjska rewolucja eksportowa?. Altair, 2021-02-06. [dostęp 2022-09-18]. (pol.).
- ↑ a b c d e Peter Suciu: Russia's Derivatsiya-PVO Can Destroy Cruise Missiles, Drones and More. The National Interest, 2020-08-31. [dostęp 2022-09-22]. (ang.).
- ↑ 2S38 Self-Propelled Anti-Aircraft Gun System “Derivatsiya-PVO”. RedStar. [dostęp 2022-09-22]. (ang.).
- ↑ a b DEFENCE PRODUCTS / 2S38 Combat Vehicle. JSC CRI Burevestnik. [dostęp 2022-09-22]. (ang.).