Order Kutuzowa (ZSRR)

Order Kutuzowa (ros. Орден Кутузова) – order wojskowy Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich.

Order Kutuzowa
Орден Кутузова
Awers
Awers I klasy
Baretka
Baretka I klasy
Ustanowiono

29 lipca 1942

Wielkość

średnica 50 mm (I stopień), 44 mm (II i III stopień)

Kruszec

złoto (I stopień)
srebro (II i III stopień)

Wydano

7329

Powyżej

powyżej I klasy:
Order Uszakowa I klasy
powyżej II klasy:
Order Uszakowa II klasy,
powyżej III klasy:
Order Suworowa III klasy

Poniżej

poniżej I klasy:
Order Nachimowa I klasy
poniżej II klasy:
Order Nachimowa II klasy,
poniżej III klasy:
Order Bohdana Chmielnickiego III klasy

Powiązane

współczesny Order Kutuzowa

Feldmarszałek Michaił Kutuzow na obrazie R.M. Wolkowa

Został ustanowiony dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR 29 lipca 1942 roku najpierw jako order mający dwie klasy. 8 stycznia 1943 roku ustanowiono trzecią klasę tego orderu. Jednocześnie zatwierdzono jego statut i opis. Później jeszcze kilkakrotnie wprowadzono do niego poprawki.

Zasady nadawania

edytuj

Order Kutuzowa ma trzy klasy. Był nadawany przez Prezydium Rady Najwyższej ZSRR:

Nadawano je za:

  • umiejętne przygotowanie i kierowanie dużą operacją wojskową lub bojem, w wyniku których, współdziałając ze wszystkimi rodzajami broni, zadano przeciwnikowi duże straty;
  • umiejętne działania w obronie oraz podczas wymuszonego odwrotu polegające na zadaniu przeciwnikowi dużych strat w sile żywej i sprzęcie oraz zajęciu dogodnych rubieży do obrony i kontrnatarcia;
  • mistrzowskie dowodzenie w okrążeniu i w innych trudnych sytuacjach w walce z przeważającymi siłami przeciwnika prowadzące do wyprowadzenia wojsk przy najmniejszych stratach własnych;
  • umiejętną organizację pościgu za wycofującym się przeciwnikiem, zniszczenie jego siły żywej i sprzętu oraz za szybką likwidację okrążonych sił przeciwnika;
  • śmiałe wyjście na linie komunikacyjne przeciwnika, zniszczenie jego baz i tyłowych garnizonów.

Order ten zaczęto nadawać w początku 1943 roku. Pierwszymi odznaczonymi byli m.in.: gen. por. Iwan Gałanin, gen. armii Iwan Tiuleniew, gen. płk Maksim Purkajew, gen. por. Gieorgij Zacharow, gen. por. Michaił Malinin[1]. Niektórzy dowódcy otrzymali order kilkakrotnie.

Łącznie w ZSRR nadano orderów:

  • I klasy – 675
  • II klasy – 3326
  • III klasy – 3328

Orderem tym uhonorowano także ponad 1570 jednostek i związków taktycznych Armii Czerwonej, a także niektóre polskie jednostki:

Osoby odznaczone Orderem

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: Odznaczeni Orderem Kutuzowa.

Jednostki wojskowe odznaczone Orderem

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: Jednostki wojskowe odznaczone Orderem Kutuzowa.

Opis odznaki

edytuj

Order I klasy został wykonany ze złota, w postaci pięcioramiennej, wielopromiennej gwiazdy, między ramionami której znajdują się pęki srebrnych promieni. W centrum umieszczono okrągłą tarczę pokrytą białą emalią ze złotym wieńcem laurowym na obrzeżach. W środku tarczy na tle kremlowskich baszt jest wykonane ze złota popiersie feldmarszałka Michaiła Kutuzowa. Wokół niego na białej wstędze znajduje się złoty napis: ΜИХАИЛ КУТУЗОВ (pol. "Michaił Kutuzow"). Order II i III klasy był wykonany ze srebra. Ponadto order III klasy miał mniejszą średnicę.

Wstążki do orderu:

  • I klasy – ciemnoniebieska z szerokim pomarańczowym paskiem pośrodku;
  • II klasy – ciemnoniebieska z dwoma wąskimi pomarańczowymi paskami po bokach;
  • III klasy – ciemnoniebieska z dwoma wąskimi paskami po bokach i jednym pośrodku koloru pomarańczowego.
Odznaka orderu (awers)
 
Klasa I
 
Klasa II
 
Klasa III
Baretki orderu
 
Klasa I
 
Klasa II
 
Klasa III

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj