Luciano Spalletti

Luciano Spalletti (ur. 7 marca 1959 w Certaldo) – włoski piłkarz i trener piłkarski.

Luciano Spalletti

Luciano Spalletti (2018)
Data i miejsce urodzenia	7 marca 1959 Certaldo
Pozycja	pomocnik
Informacje klubowe
Klub	Włochy (selekcjoner)
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1978–1986 Entella 27 (2) 1986–1990 Spezia 120 (7) 1990–1991 Viareggio 29 (1) 1991–1993 Empoli 53 (3) W sumie: 229 (13)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1993–1998 Empoli 1998–1999 Sampdoria 1999–2000 Venezia 2000–2001 Udinese 2001–2002 Ancona 2002–2005 Udinese 2005–2009 Roma 2009–2014 Zenit 2016–2017 Roma 2017–2019 Inter 2021–2023 Napoli 2023– Włochy

Kariera piłkarska

Spalletti jest rodowitym Toskańczykiem i tam też grał przez większość kariery w klubie Empoli FC. Potem był jeszcze zawodnikiem klubu Spezia Calcio. Nie osiągnął żadnych sukcesów jako piłkarz i z oboma klubami grał tylko na szczeblu Serie C.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Spalletti objął Empoli FC, grające wówczas w Serie C1. W 1996 drużyna ta awansowała do Serie B, a rok później po raz pierwszy w historii do Serie A. Wszyscy przed sezonem skazywali tą toskańską drużynę na spadek, ale pod wodzą Spalettiego Empoli poradziło sobie całkiem nieźle, zajęło 12. miejsce i utrzymało się w lidze. Latem 1998 Luciano przyjął ofertę pracy w silniejszej Sampdorii. Jednak zarówno Empoli bez Spallettiego i rozegrały bardzo słaby sezon i obie te drużyny obok Vicenzy i Salernitany znalazły się w gronie spadkowiczów. Kolejny przystanek w trenerskiej karierze Luciano to AC Venezia, ale i tej drużyny nie zdołał utrzymać w Serie A. Pomimo tego w 2000 jego usługami zainteresowano się w Udine i w sezonie 2000/01 poprowadził zespół Udinese Calcio. Udinese zajęło 12. miejsce i utrzymało się w Serie A, ale Spalletti po sezonie odszedł z klubu. Latem 2001 dość niespodziewanie podpisał kontrakt z zespołem Serie B, Anconą Calcio, z którym jednak nie odniósł większych sukcesów i zajął 8. miejsce. W lipcu 2002 powrócił do Udinese i od tego czasu nastały bodaj najlepsze czasy tego klubu w historii. W sezonie 2002/03 zajęło 6. miejsce kwalifikując się do Pucharu UEFA, a w 2003/04 7. i także zespół Udinese awansował do Pucharu UEFA. Natomiast sezon 2004/05 to najlepszy sezon w historii klubu. Spalletti doprowadził bowiem Udinese do 4. miejsca w lidze, co dawało temu klubowi po raz pierwszy w historii start w eliminacjach do Ligi Mistrzów.

Ten sukces spowodował, iż Spallettim zainteresowano się w Rzymie i AS Roma, która w zeszłych sezonach miała problemy ze szkoleniowcami zdecydowała się zatrudnić Luciano na stanowisku pierwszego trenera. Według prezydenta Romy Franco Sensiego Luciano miał być tym człowiekiem, który zapanuje nad chaosem panującym w klubie. W pierwszej części sezonu 2005/06 Roma nie zachwycała swoją grą i plasowała się raczej w środku tabeli. Spalletti zdecydował się ustawić zespół bardziej ofensywnie i ta zmiana przyniosła pozytywne skutki. Piłkarze stołecznego klubu zaczęli grać coraz lepiej i 26 lutego 2006 ustanowili rekord 11 kolejnych zwycięstw w Serie A wygrywając 2:0 z lokalnym rywalem S.S. Lazio. Pod koniec sezonu „giallo-rossi” doznali jednak małej zadyszki i nie zajęła 4. miejsca w lidze gwarantującego start w kwalifikacjach Ligi Mistrzów. Roma dotarła także do finału Pucharu Włoch, ale tam nie sprostała Interowi Mediolan remisując 1:1 u siebie i przegrywając 1:3 na San Siro. Jednak latem udowodniono korupcję Juventusowi i A.C. Milan, co spowodowało duże zmiany w końcowej tabeli Serie A. Juventus został zdegradowany do Serie B, Milan cofnięty na 4. pozycję w lidze, a ACF Fiorentina na 9. i Romie zostało przyznane wicemistrzostwo kraju. Dzięki temu Roma awansowała bezpośrednio do fazy grupowej Ligi Mistrzów. Spalletti nie pomógł Romie w zdobyciu Superpucharu Włoch, który Roma przegrała z Interem 3:4.

W Romie Spalletti najczęściej stosował formację 4-2-3-1, w której jest miejsce dla 4 obrońców, 2 defensywnych pomocników, 2 skrzydłowych, 1 ofensywnego pomocnika (najczęściej gwiazda drużyny Francesco Totti) oraz 1 napastnika. System ten zadziałał przede wszystkim we wspomnianym sezonie 2005/2006 i dzięki tej zmianie Roma awansowała z 15. miejsca na 6. Spalletti znany jest z żywiołowych reakcji podczas meczu i dość często potrafi kłócić się z sędziami spotkania. Po nie udanym początku sezonu 2009/2010 Spaletti złożył dymisję, która została przyjęta i po zaledwie dwóch kolejkach przestał być szkoleniowcem Giallorossich.

W grudniu 2009 podpisał trzyletni kontrakt z rosyjskim zespołem piłkarskim Zenit Petersburg, tym samym zastępując Dicka Advocaata. W 2014 roku rozstał się z rosyjskim klubem.

W styczniu 2016 roku ponownie został trenerem AS Romy. Po sezonie 2016/17 odszedł z klubu.

W czerwcu 2017 roku został ogłoszony nowym trenerem Interu Mediolan.

Od 2021 był trenerem SSC Napoli. W maju 2023 ogłosił zakończenie współpracy z klubem.

Od 18 sierpnia 2023 roku selekcjoner Reprezentacji Włoch w piłce nożnej.

Sukcesy

Trener

AS Roma

• Puchar Włoch: 2006/2007, 2007/2008
• Superpuchar Włoch: 2007

Zenit Petersburg

• Mistrzostwo Rosji: 2010, 2011/2012
• Puchar Rosji: 2009/2010
• Superpuchar Rosji: 2011

SSC Napoli

• Mistrzostwo Włoch: 2022/2023