Eugene Bullard

To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 3 sie 2024. Od tego czasu wykonano 3 zmiany, które oczekują na przejrzenie.

Eugene Jacques Bullard (ur. 9 października 1894 w Columbus, zm. 12 października 1961 w Nowym Jorku) – amerykański lotnik z okresu I wojny światowej służący w lotnictwie francuskim, pierwszy czarnoskóry pilot myśliwca.

Eugene Bullard
Ilustracja
kapral kapral
Data i miejsce urodzenia

9 października 1894
Columbus

Data i miejsce śmierci

12 października 1961
Nowy Jork

Przebieg służby
Lata służby

1914–1919

Siły zbrojne

Legia Cudzoziemska
Armée de l’air

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

podpis
Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Medal Wojskowy (Francja)
Krzyż Wojenny 1914–1918 z brązową gwiazdą (Francja)
Krzyż Kombatanta-Ochotnika do 1918 (Francja) Krzyż Kombatanta (Francja) Medal Rannych na Wojnie – jedna rana (Francja) Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki) Medal Pamiątkowy Wojny 1939–1945 (Francja) Medal Pamiątkowy Ochotników Wolnej Francji Médaille des volontaires américain avec l'Armée Française

Dzieciństwo i młodość

edytuj

Bullard urodził się w mieście Columbus w stanie Georgia jako siódmy z dziesięciorga dzieci Williama Bullarda, czarnoskórego mężczyzny z Martyniki oraz Josephine Thomas[1]. Przodkowie Bullarda opuścili Karaiby, przenosząc się do Stanów Zjednoczonych, gdzie schronili się u rdzennych plemion Krików[2].

Jako nastolatek udał się do Europy[3]. Odwiedził Wielką Brytanię i Francję, podejmował się dorywczych zajęć – boksował, występował w teatrzykach wodewilowych. Podczas wizyty w Paryżu postanowił osiąść we Francji.

I wojna światowa

edytuj

19 października 1914 r. Bullard zaciągnął się do Legii Cudzoziemskiej i został przydzielony do 3. Pułku Marszowego Legii Cudzoziemskiej (RMLE). Bullard brał udział w walkach nad Sommą, w I bitwie w Szampanii i pod Verdun. Ranny 5 marca 1916 roku. Został odznaczony Krzyżem Wojennym[3].

Lotnictwo

edytuj

Po powrocie do zdrowia w Lyonie 2 października 1916 r. zgłosił się do Armée de l’air[4], francuskich sił powietrznych. Przeszedł pierwsze szkolenie w akademii w Tours. Został przypisany do Eskadry Spa 93, a później do Eskadry Spa 85[5], gdzie pozostał, aż do opuszczenia Aéronautique Militaire. 5 maja 1917 otrzymał licencję pilota numer 6950 od Aéro-Club de France. Podobnie jak wielu innych amerykańskich lotników, Bullard miał nadzieję dołączyć do słynnej eskadry Escadrille Americaine N.124, Lafayette Escadrille, ale jednostka po zapisaniu 38 amerykańskich pilotów wiosną i latem 1916 roku przestała przyjmować kolejnych kandydatów. Po dalszych szkoleniach w Avord, Bullard dołączył do 269 amerykańskich lotników w Lafayette Flying Corps 15 listopada 1916 roku, które były bardziej oznaczeniem niż jednostką[6]. Amerykańscy ochotnicy latali z francuskimi pilotami w lotach pościgowych i w eskadrach bombowców oraz samolotów rozpoznawczych na froncie zachodnim. Wymieniony w październikowym wydaniu „Flying” z 1917 roku, oficjalnej publikacji Aero Club of America, nazwisko Bullarda znajduje się na liście członków Lafayette Flying Corps[7].

Dnia 28 czerwca 1917 r. Bullard awansował na stopień kaprala. 27 sierpnia został przydzielony do Escadrille N.93 (fr.: Escadrille SPA 93), z siedzibą w Beauzée-sur-Aire na południe od Verdun, gdzie przebywał do 13 września. Dywizjon był wyposażony w samoloty Nieuport i SPAD. Brał udział w ponad dwudziestu misjach bojowych, a czasami przypisuje mu się zestrzelenie jednego[2] lub dwóch niemieckich samolotów. Władze francuskie nie mogły jednak potwierdzić zwycięstw Bullarda.

Kiedy Stany Zjednoczone przystąpiły do wojny, United States Army Air Forces zwołały komisję lekarską, by rekrutować Amerykanów służących w Lafayette Flying Corps dla Air Service Amerykańskich Sił Ekspedycyjnych. Bullard przeszedł badanie lekarskie, ale nie został przyjęty, ponieważ wybrano tylko białych pilotów. Później, podczas jednodniowej przerwy w służbie w Paryżu, Bullard wdał się w spór z francuskim oficerem. Ze względu na swoje zasługi nie stanął przed sądem wojennym, jednak został ukarany przeniesieniem do 170. batalionu[2][8]. Służył do 24 października 1919 r.

Odznaczenia

edytuj
 
Odznaczenia Bullarda

Przypisy

edytuj
  1. Chris Dicton, Americans at War in Foreign Forces: A History, 1914–1945, 2014.
  2. a b c Jonathan, Sutherland, African Americans at war : an encyclopedia, Santa Barbara, Calif., 5 grudnia 2003, s. 86, ISBN 1-85109-371-0, OCLC 53948547 [dostęp 2019-01-16] (ang.).
  3. a b Dominick Pisano, Eugene J. Bullard, 12 października 2010.
  4. French Air Service, www.theaerodrome.com, 16 stycznia 2019.
  5. Eugene J. Bullard [online], airandspace.si.edu, 12 października 2010 [dostęp 2024-05-10] (ang.).
  6. Hall i inni, The Lafayette Flying Corps, 1920.
  7. Edmund L. Gros, The Members of Lafayette Flying Corps, „Flying”, 6, 1917, s. 776 [dostęp 2024-06-19] (ang.).
  8. Eugene Jacques Bullard [online], National Museum of the United States Air Force™ [dostęp 2024-05-10] (ang.).