cagaraula

Una cagaraula en passejada

Occitan

Etimologia

Derivat de cochlĕa amb una barreja de cagar.

Prononciacion

[kaγa'rawlo]

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « cagaraula »

Sillabas

ca | ga | rau | la (4)

Nom comun

cagaraula femenin

1. Familha d'animals de talha pichona, del genre Gastropoda, que pòrtan una clòsca.

Variantas dialectalas

• cacalausa
• cagaraud
• cagaròl
• escaragòl

Derivats

• cagaraulada
• cagaraulat
• cagarauleta
• cagaraulièr
• cagaraulon
• cagaraulum

Traduccions

alemand: Schnecke (de) anglés: snail (en) neutre basc: breton: bulgar: охлюв (bg) masculin catalan: caragol (ca) masculin, cargol (ca) masculin chèc: hlemýžď (cs) masculin, šnek (cs) masculin danés: eslovac: eslovèn: espanhòl: caracol (es) masculin esperanto: heliko (eo) estonian: finlandés: francés: escargot (fr) gaelic irlandés:

islandés: italian: chiocciola (it) leton: lituanian: neerlandés: norvegian: ongrés: csiga (hu) polonés: ślimak (pl) masculin portugués: romanés: rus: улитка (ru) sicilian: babbaluci (scn) suedés: snäcka (sv) comun turc: volapük: snel (vo) ucraïnian: равлик (uk)