«Blandt Landsfolket er ikke liden Tilbøielighed til at betragte disse Udtaleformer som noget, der kan være godt nok til dagligt Brug, men som det ikke passer sig at bruge hverken i Skrift eller ligeoverfor Folk, der ikke selv tale Bygdemaal.»
«Blandt landsfolk er det ikkje uvanleg å sjå på desse uttaleformene som noko som kan vera godt nok til kvardags, men som det ikkje passar seg å bruka verken i skrift eller overfor folk som ikkje sjølv talar bygdemål.»
«Blandt landsfolk er det ikkje uvanleg å sjå på desse uttaleformene som noko som kan vera godt nok til kvardags, men som det ikkje passar seg å bruka verken i skrift eller overfor folk som ikkje sjølv talar bygdemål.» Oluf Rygh
Teke frå Sitert av John Lubbock, 1st Baron Avebury i The Use of Life, chapter IV: "Recreation"
Opphavleg tekst:
«Sunshine is delicious, rain is refreshing, wind braces us up, snow is exhilarating; there is really no such thing as bad weather, only different kinds of good weather.»
«Og dei røynde sin Visdom og sine Sjaa-glas, og rekna seg gjenom Himlar og Heimar og ransaka Stjernetaakur og Avgrunnar; men dei sagde: «Faderen er burte, og me finn han ikkje.»»
«For med ei kvinne går ein mann under, og utan ei kvinne kan han ikkje leva»
«For med ei kvinne går ein mann under, og utan ei kvinne kan han ikkje leva» Arne Garborg
Teke frå Romanen Fred
Opphavleg tekst:
«Utanfor, i Vest, bryt Have paa mot ei sju Milir lang laag Sandstrand. Det er sjølve Have. Nordhave breidt og fritt, ukløyvt og utøymt, endelaust. Svartgrønt og salt kjem det i veldig Rulling veltande inn or dei vestlege Himlar, drivi av Storstormane fraa Nordisen og Kanalen, køyrande sine fakskvite Brimhestar fram or Havskodda, so Skumskavlen stend, durande sin djupe Æveheims Orgetone fraa dei ytste Avgrunnar. So støyper det seg mot Strandi og krasar seg sund i kvit Foss, med Dunk og Dýn og lange Brak, døyande burt i døyvt Dunder.»
«Utanfor, i vest, bryt havet på mot ei sju miler lang låg sandstrand. Det er sjølve havet. Nordhavet breitt og fritt, ukløyvt og utøymt, endelaust.»
«Utanfor, i vest, bryt havet på mot ei sju miler lang låg sandstrand. Det er sjølve havet. Nordhavet breitt og fritt, ukløyvt og utøymt, endelaust.» Arne Garborg
«Han rettar ut si bleike blaa Hand;
ho skjelv av Uro og Otte.
Men daa den Møy skuld’ kysse den Mann,
daa hadde han Munn som ei Rotte. «Aa Jesus» — Ho bed um Frelse og Fred
og sig i Uvìt av Benken ned.»