Neve Shalom–Wahat al-Salam
| Neve Shalom | |||
| נְוֵה שָׁלוֹם, واحة السلام | |||
| landsby | |||
 Utsyn over landsby
| |||
| Namneopphav: Fredsoasen | |||
| Land |  Israel
| ||
|---|---|---|---|
| Distrikt | Jerusalem distrikt | ||
| Kommune | Mateh Yehuda | ||
| Koordinatar | 31°49′4″N 34°58′47″E / 31.81778°N 34.97972°E | ||
| Folketal | 236 (2011) | ||
| Grunnlagd | 1969 | ||
 Neve Shalom–Wahat al-Salam 31°49′04″N 34°58′47″E / 31.817666666667°N 34.979805555556°E | |||
  Kart som viser Neve Shalom–Wahat al-Salam.
| |||
| Wikimedia Commons: Neve Shalom | |||
| Nettstad: nswas.org | |||
Neve Shalom (hebraisk נְוֵה שָׁלוֹם), òg kalla Wāħat as-Salām (arabisk واحة السلام)[1] er ein landsby grunnlagd av israelske jødar og palestinsk-israelske arabarar i eit forsøk på å syne at dei to gruppene kunne leve side om side i fred, i tillegg til å lære bort fredsarbeid. Landsbyen ligg på ein av to åstoppar i Latrun oppom Ayalondalen,[2] midtvegs mellom Tel Aviv og Jerusalem. Han høyrer til Mateh Yehuda regionale kommune og hadde i 2011 eit folketal på 236.[3]
Historie
[endre | endre wikiteksten]Namnet Neve shalom er henta frå [ Jesaja 32:18]: «Mitt folk skal bu på ein fredeleg buplass.»[4]
Landsbyen vart skapt av Bruno Hussar. Han var fødd i Egypt av ikkje-praktiserande jødar og konverterte til kristendom medan han studerte i Frankrike. Her var han vitje til antisemittismen i Frankrike under verdskrigen.[5] Han gjekk inn i dominikanarordenen og vart prest i 1950. Han vart send til Jerusalem for å opprette eit senter for jødiske studiar i 1953 og fekk israelsk borgarskap i 1966. I 1970 fekk han takt i førti hektar[6]) jord, klassifisert som ingemannsland i Latrun.[7] Området var audt, utan tre og vatn og dekt med buskar, og hadde ikkje vore dyrka sidan bysantinsk tid.[8] Han fekk fleire utlendingar med seg, men etter to månader var få att, utanom Anne LeMeignon som slo seg ned i ei hytte og vart verande.[9]
Hussar såg for seg eit prosjekt der folk skulle leve saman med gjensidig respekt for kvarandre, samstundes som ein bevarte kulturarva, språket og identiteten sin. Samstundes skulle samfunnet fungere som ein fredsskule der folk frå heile landet skulle lære og lytte til kvarandre.[10]
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Denne artikkelen bygger på «Neve Shalom–Wahat al-Salam» frå Wikipedia på engelsk, den 12. oktober 2014.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- Alexander, Edward (December 1998). «No, an Exercise in Jewish Self-Debasement». Midtausten Quarterly V. s. 28–30. Henta 10. oktober 2014.
- Aron, Wellesley (1992). Silman-Cheong, Helen, red. Rebel with a Cause: A Memoir. Veritas Publications. ISBN 978-0-853-03245-8. Henta 10. oktober 2014.
- Ashford, Mary-Wynne; Dauncey, Guy (2006). Enough Blood Shed: 101 Solutions to Violence, Terror and War. New Society Publishers. ISBN 978-0-865-71527-1. Henta 10. oktober 2014.
- Feuerverger, Grace (2001). Oasis of Dreams: Teaching and Learning Peace in a Jewish-Palestinan Village in Israel. Routledge. ISBN 978-0-415-92939-4. Henta 10. oktober 2014.
- Feuerverger, Grace (2011). «Teaching for the Love of it: an education al professor's narrative at the crossroad of language, culture, and identity». I Kitchen, Julian; Parker, Darlene Ciuffetelli; Pushor, Debbie. Narrative Inquiries into Curriculum Making in Teacher Education. Emerald Group Publishing. s. 71–89. ISBN 978-0-857-24591-5. Henta 10. oktober 2014.
- Gavron, Daniel (2008). «Living together». Holy Land Mosaic: Stories of Cooperation and Coexistence Between Israeli and Palestinians. Rowman & Littlefield. s. 57–72. ISBN 978-0-742-54013-2. Henta 10. oktober 2014.
- Halabi, Rabah; Zak, Michal (2004). «Language as a bridge and obstacle». I Halabi, Rabah. Israeli and Palestinian Identities in dialogue: The School for Peace Approach. Rutgers University Press. s. 119–140. ISBN 978-0-813-53415-2. Henta 10. oktober 2014.
- Hasson, Nir; Rosenberg, Oz (8. juni 2012). «Racist graffiti sprayed at mixed Jewish-Arab Village in the central Israel». Haaretz. Henta 10. oktober 2014.
- Hussar, Bruno (1989). When the Cloud Lifted (Quand la nuée se levait). Veritas Publications. s. 57–72. ISBN 978-1-85390-048-8. Henta 10. oktober 2014.
- ICBS (2010). Population by settlement. Government of Israel. Henta 10. oktober 2014.
- JPost (22. juli 2006). «Thousands flock to Waters concert». Jerusalem Post. Henta 10. oktober 2014.
- Montville, Joseph V. (December 1998). «Neve Shalom: A Model of Arab-Israeli Coexistence?». Midtausten Quarterly V. s. 21–28. Henta 10. oktober 2014.
- Ronen, Gil (13. juni 2010). «'Peace' Village Torn by Flotilla». Arutz Sheva. Henta 10. oktober 2014.
- Salinas, Moises (2007). Planting Hatred, Sowing Pain: The Psychology of the Israeli-Palestinian Conflict. Greenwood Publishing Group. ISBN 978-0-275-99005-3. Henta 10. oktober 2014.
- Shapiro, H. Svi (2010). «All we are saying. Identity, Communal Strife, and the Possibility of Peace». I Chapman, Daniel Ethan. Examining Social Theory: Crossing Borders/Reflecting Back. Peter Lang. s. 101–114. ISBN 978-1-433-10479-4. Henta 10. oktober 2014.
- Yusuf, Ahmad (Desember 1998). «No, but a Useful Step toward Bi-Nationalism». Middle East Quarterly V. s. 30–32. Henta 10. oktober 2014.
- ↑ Halabi & Zak 2004, s. 125.
- ↑ Feuerverger 2001, s. 1
- ↑ ICBS 2010
- ↑ Gavron 2008, s. 57–72.
- ↑ Gavron 2008, s. 58.
- ↑ Montville 1998, s. 21.
- ↑ Gavron 2006, s. 58.
- ↑ Feuerverger 2001, s. 121–123.
- ↑ Gavron 2008, s. 59.
- ↑ Feuerverger 2001, s. xv, 124.