Hopp til innhald

Carlo Rubbia

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Carlo Rubbia

Carlo Rubbia, 2005
Fødd31. mars 1934 (90 år)
Gorizia i Friuli-Venezia Giulia i Italia
NasjonalitetItaliensk
OmrådeFysikk
YrkeFysikar
InstitusjonarHarvard University
Universitetet i Pavia
Alma materColumbia University
Universitetet i Pisa
Scuola normale superiore
Kjend forOppdaginga av W- og Z-bosoner
UtmerkingarNobelprisen i fysikk (1984)
MedlemAccademia Nazionale dei Lincei
Det pavelege vitskapsakademiet
Det russiske vitskapsakademiet
European Academy of Sciences
Royal Society
National Academy of Sciences
Accademia Nazionale delle Scienze detta dei XL
American Academy of Arts and Sciences
Det polske vitenskapsakademi
Kroatisk akademi for vitenskap og kunst
Det ungarske vitskapsakademiet
Academia Europaea
Det austerrikske vitskapsakademiet
Istituto veneto di scienze, lettere ed arti

Carlo Rubbia (fødd 31. mars 1934) er ein italiensk fysikar. Han fekk Nobelprisen i fysikk i 1984 saman med Simon van der Meer «for avgjerande bidrag til det store prosjektet, som førte til oppdaginga av feltpartiklane W og Z, formidlarar av svak vekselverknad».

Rubbia studerte ved Scuola Normale i Pisa og vart uteksaminert ved å utføre eksperiment på kosmisk stråling ved Universitetet i Pisa i 1959. Han flytta deretter til USA der han var rundt eitt og eit halvt år ved Columbia University og utførte eksperiment på nedbryting og den kjernefysiske fangsten av myon. Dette var den første av ei lang rekkje eksperiment som Rubbia har utført innan feltet svak vekselverknad og som kulminerte i det nobelprisvinnande arbeidet ved CERN.

Frå 1989 til 1992 var Carlo Rubbia generaldirektør ved CERN. Han er òg hjernen bak den såkalla Rubbiareaktoren, ein energiforsterkerreaktor som nyttar grunnstoffet thorium som drivstoff. Denne reaktortypen har vore mykje diskutert i norsk media sidan 2005, men spesielt etter sommaren 2006, på grunn av store førekomstar av thorium i Noreg.