Varselfarge
Varselfargar er sterke, iaugefallande fargar som signaliserer at eit dyr er giftig, farleg eller uetande. Dei er særleg vanlege hjå insekt, ei gruppe som jo er svært artsrik – men finst òg hos m.a. slangar, frosk,[1] padder og pattedyr. Det finst flest dyr med varselfargar i tropane, men ein finn òg mange på høgare breiddegradar. Mest kjent i Noreg er nok dei svarte og gule stikkvepsane. Også marihøner – som skil ut ei gul væske som fuglar set lite pris på – har varselfargar. Varselfargar fungerer i høve til predatorar som jagar eller orienterer seg ved hjelp av synet, t.d. fuglar, og dei finst vesentleg hos dagaktive dyr. I høve til dyr som maur og flaggermus har dei liten eller ingen verknad.
Ikkje alle sterke fargar er varselfargar
[endre | endre wikiteksten]Det finst fleire typar sterke fargar som ikkje er varselfargar:
- Mange fuglar i tropiske regnskogar har sterke fargar, ofte vakkert metalliske, men desse gjer dei ofte godt kamuflerte i dei naturlege miljøa deira. Det same gjeld nokre tempererte dyr, som grøn lauvgrashoppe.
- Ein del hanndyr har sterke fargar, særleg i paringstida, for å lokka til seg hoer.
- Mange dyr med sterke fargar etterliknar giftige, uetande eller farlege dyr med varselfargar (batesisk mimikry). Stikkvepsane blir etterlikna av blomsterfluger, glasvenger, ein del graveveps (t.d. biulven) m.fl.
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- ↑ Lasse Biørnstad (6. juni 2015), «Mini-frosker oppdaget i regnskogen», forskning.no (på norsk), henta 4. juli 2022
- Denne artikkelen bygger på «Varselfarge» frå Wikipedia på bokmål, den 4. juli 2022.
