persiflage
Uiterlijk
- Geluid: persiflage (hulp, bestand)
- per·si·fla·ge
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘karikatuur’ voor het eerst aangetroffen in 1781 [1]
- Naamwoord van handeling van persifleren met het achtervoegsel -age [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | persiflage | persiflages |
verkleinwoord | - | - |
- spottende nabootsing met sterke overdrijving
- Het woord persiflage staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "persiflage" herkend door:
94 % | van de Nederlanders; |
90 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "persiflage" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ persiflage op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be