Sigaloseps
| Sigaloseps | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Verspreidingsgebied van twee van de soorten. | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||||
| Sigaloseps Sadlier, 1987 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Sigaloseps op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Sigaloseps is een geslacht van hagedissen uit de familie skinken (Scincidae).
Naam en indeling
[bewerken | brontekst bewerken]De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Ross Allen Sadlier in 1987. Er zijn zes soorten, waarvan er vier in 2014 voor het eerst wetenschappelijk zijn beschreven. In veel literatuur wordt daarom een soortenaantal van twee genoemd.
Uiterlijke kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]De lichaamskleur is bruin, sommige soorten hebben een opvallende rode staart, zoals Sigaloseps ferrugicauda (ferrugicauda betekent 'roest-staart') en Sigaloseps ruficauda (ruficauda betekent 'roodstaart'). Het lichaam is langwerpig van vorm, de lichaamslengte loopt uiteen van ongeveer vier tot zes centimeter. De staart is meestal langer dan het lichaam maar kan ook ongeveer even lang of zelfs iets korter zijn, zoals bij Sigaloseps deplanchei.
De frontoparitaalschubben zijn versmolten, de supranasaalschubben ontbreken. De skinken hebben kleine lobben aan de gehooropening.[1]
Verspreiding en habitat
[bewerken | brontekst bewerken]Alle soorten komen voor in delen van Azië en leven endemisch in Nieuw-Caledonië.[2]
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan twee soorten een beschermingsstatus toegewezen. Sigaloseps deplanchei wordt beschouwd als 'gevoelig' (Near Threatened of NT) en de soort Sigaloseps ruficauda staat te boek als 'kwetsbaar' (Vulnerable of VU).[3]
Soorten
[bewerken | brontekst bewerken]Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
| Naam | Auteur | Verspreidingsgebied |
|---|---|---|
| Sigaloseps balios | Sadlier, Bauer & Wood, 2014 | Zuidelijk Nieuw-Caledonië (Omgeving Mount Humboldt) |
| Sigaloseps conditus | Sadlier, Bauer & Wood, 2014 | Zuidelijk Nieuw-Caledonië |
| Sigaloseps deplanchei | Bavay, 1869 | Zuidelijk Nieuw-Caledonië |
| Sigaloseps ferrugicauda | Sadlier, Smith, Shea & Bauer, 2014 | Zuidelijk Nieuw-Caledonië |
| Sigaloseps pisinnus | Sadlier, Shea, Whitaker, Bauer & Wood, 2014 | Nieuw-Caledonië |
| Sigaloseps ruficauda | Sadlier & Bauer, 1999 | Zuidelijk Nieuw-Caledonië |
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]- Referenties
- ↑ Ros A. Sadlier & Aaron Bauer, The Scincid Lizard Genus Sigaloseps (Reptilia: Scincidae) from New Caledonia in the Southwest Pacific: Description of a New Species and Review of the Biology, Distribution and Morphology of Sigaloseps deplanchei (Bavay). Gearchiveerd op 3 maart 2016. Geraadpleegd op 27 augustus 2018.
- ↑ Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Sigaloseps.
- ↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Sigaloseps - IUCN Red List.
- Bronnen
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Sigaloseps - Website Geconsulteerd 27 augustus 2018
- (en) – Sadlier, 1987 : A review of the scincid lizards of New Caledonia. Records of the Australian Museum, vol. 39, n. 1, p. 1-66.
· 
· 
