Naar inhoud springen

Rudolf Virchow

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Rudolf Virchow
Rudolf Virchow
Rudolf Virchow
Algemene informatie
Land Koninkrijk Pruisen
Geboortenaam Rudolf Ludwig Karl Virchow
Geboortedatum 13 oktober 1822
Geboorteplaats Świdwin
Overlijdensdatum 5 september 1902
Overlijdensplaats Berlijn
Doodsoorzaak hartfalen
Begraafplaats Alter St.-Matthäus-Kirchhof Berlin
Werk
Beroep bioloog, antropoloog, paleontoloog, archeoloog, prehistoricus, academicus, politicus, arts, academisch docent, patholoog, paleoantropoloog, schrijver
Werkveld celbiologie, geneeskunde
Werkgever(s) Julius Maximilians-Universiteit, Humboldtuniversiteit, Charité
Werkplaats Berlijn
Functies lid van de Rijksdag van het Duitse Keizerrijk
Leerlingen Eduard Hitzig, Edwin Klebs, Alfredo Kanthack, Friedrich Daniel von Recklinghausen
Promovendi Friedrich Daniel von Recklinghausen, Eduard von Rindfleisch, Robert Koch, Edwin Klebs
Studie
School/universiteit Humboldtuniversiteit, Julius Maximilians-Universiteit
Promotor Johannes Peter Müller, Robert Froriep
Politiek
Politieke partij Duitse Vrijzinnige Partij
Familie
Vader Karl Christian Siegfried Virchow
Kinderen Hans Virchow, Anna Emilie Adele Virchow, Ernst Oswald Virchow
Persoonlijk
Talen Duits
Moedertaal Duits
Schrijftaal Duits
Diversen
Lid van Pruisische Academie van Wetenschappen, Deutsche Akademie der Wissenschaften Leopoldina, Kungliga Vetenskapsakademien, Russische Academie van Wetenschappen, Académie des sciences, Hongaarse Academie van Wetenschappen, Griekse Filologische Vereniging van Constantinopel, Royal Society, American Academy of Arts and Sciences, Russische Academie van Wetenschappen, Kungliga Vitterhets Historie och Antikvitets Akademien, Accademia Nazionale delle Scienze detta dei XL, Académie Nationale de Médecine, Beierse Academie van Wetenschappen en Geesteswetenschappen, National Academy of Sciences, Koninklijke Academie voor Geneeskunde van België, Accademia delle Scienze di Torino
Prijzen en onderscheidingen ereburger van Berlijn, Copley Medal (1892),[1] Orde van Verdienste voor Kunst en Wetenschap, Helmholtz-medaille (1898), Cothenius-medaille (1901), Croonian Medal and Lecture (1893), Olga-Orde (1872), Foreign Member of the Royal Society (31 januari 1884)[2]
Nominaties Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde (1901),[3] Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde (1902)[3]
graf
graf
handtekening
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.
U kunt die informatie bewerken.

Rudolf Ludwig Carl Virchow (Schivelbein, 13 oktober 1821Berlijn, 5 september 1902) was een Duitse arts, volkenkundige (antropoloog en etnoloog) en politicus.

Rudolf Virchow werd geboren in Schivelbein (thans Swidwin in Polen, destijds Duitsland) als zoon van Carl Virchow (boer en belastinginner) en Johanna Hesse. Hij was 14 jaar oud toen hij het ouderlijk huis verruilde voor het gymnasium. In 1838 werd hem een beurs toegekend om geneeskunde te studeren aan het Friedrich-Wilhelms Universität te Berlijn en hij behaalde zijn graad medicijnen in 1843.

Virchow was de grootste Duitse arts van zijn tijd, een tijd waarin de Duitse geneeskunde de meest geavanceerde ter wereld was. Hij was de grondlegger van de cellulaire pathologie en de vergelijkende pathologie. Hij was verbonden aan de Charité-kliniek van de Humboldtuniversiteit te Berlijn.

In 1845 ontdekte hij leukemie, in 1846 liet hij zien hoe een bloedstolsel trombose en embolie veroorzaakt. Hij benoemde de drie onderdelen (vaatwand, bloedstroom, samenstelling bloed) die tot een embolie kunnen leiden. Nog steeds heet dit principe de Trias van Virchow.[4] Virchow voegde aan de uit de oudheid reeds bekende kenmerken van een ontsteking (dolor, calor, tumor en rubor) een vijfde kenmerk toe (functio laesa oftewel functieverlies). In 1892 kreeg hij de Copley Medal.

De evolutietheorie van Darwin hield hij voor een interessant denkmodel, maar uiteindelijk liep hij er niet warm voor. In 1874 schreef hij, dat de prehistorie geen vak was en waarschijnlijk ook nooit zou worden. Virchow was gekant tegen de interpretatie van de neanderthaler als prehistorische mens. Tot aan zijn dood wilde hij de vondst uit het Neandertal niet aanvaarden als bewijs voor het bestaan van andere mensensoorten in het verleden.[5]

Als politicus speelde Virchow een rol in de Maartrevolutie in 1848. Van 1861 tot 1902 was hij actief in de gemeentepolitiek van Berlijn en tevens lid van het parlement van Pruisen. Van 1880 tot 1893 was hij tevens afgevaardigde in de Reichstag, waar hij zich sinds 1884 als lid van de fractie van de liberale Deutsche Fortschrittspartei sterk maakte voor overheidsbemoeienis met de basis-gezondheidszorg. Hij was een uitgesproken tegenstander van Otto von Bismarck, door wie hij ooit zelfs tot een duel werd uitgedaagd, dat hij afsloeg met de mededeling dat hij dit geen bijdetijdse manier van geschiloplossing vond.

  • (de) Biografie
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Rudolf Virchow op Wikimedia Commons.