Naar inhoud springen

Noordelijke boommiereneter

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Noordelijke boommiereneter
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2013)
Noordelijke boommiereneter
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Pilosa (Luiaards en miereneters)
Familie:Myrmecophagidae (Echte Miereneters)
Geslacht:Tamandua (Boommiereneters)
Soort
Tamandua mexicana
(Saussure, 1860)
Originele combinatie
Myrmecophaga tamandua var. mexicana
Verspreidingsgebied van de noordelijke boommiereneter.
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Noordelijke boommiereneter op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

De noordelijke boommiereneter of noordelijke tamandoea (Tamandua mexicana) is een zoogdier uit de familie der echte miereneters (Myrmecophagidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Henri Louis Frederic de Saussure in 1860.[2][3] Deze soort leeft van Zuid-Mexico tot Venezuela en Noord-Peru.

De noordelijke boommiereneter heeft een kop-romplengte van 47-77 cm, een staart van 40-67 cm lang en een gewicht van 4-7 kg. De vacht is goudbruin met een zwarte V-vorm op de rug.

Deze miereneter leeft in diverse bosgebieden, variërend van regenwoud en nevelwoud tot droogbos en boomsavanne.

De noordelijke boommiereneter is dagactief en aangepast aan het leven in de bomen met zijn grote klauwen en grijpstaart. Boommiereneters gaan echter ook regelmatig op de grond op zoek naar voedsel, dat vooral bestaat uit mieren en termieten. Bovendien is de noordelijke boommiereneter een goede zwemmer.

Voortplanting

[bewerken | brontekst bewerken]

Na een draagtijd van ongeveer 225 dagen wordt een jong geboren. Boommiereneters dragen hun jongen gedurende enkele maanden op de rug.