Louis Dreyfus Company
| Louis Dreyfus Company B.V. | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Oprichting | 1851 | |||
| Oprichter(s) | Leopold Louis-Dreyfus | |||
| Eigenaar | familiebedrijf | |||
| Sleutelfiguren | Michael Gelchie (CEO), Margarita Louis-Dreyfus (voorzitter) | |||
| Land |  Frankrijk
| |||
| Hoofdkantoor | Rotterdam | |||
| Werknemers | 17.667 (2022) | |||
| Producten | voedingsmiddelen, landbouw- en industriële producten | |||
| Industrie | handel | |||
| Omzet/jaar | US$ 59,9 miljard (2022) | |||
| Winst/jaar | US$ 1,0 miljard (2022) | |||
| Marktkapitalisatie | niet beursgenoteerd | |||
| Website | (en) www.ldc.com | |||
| ||||
Louis Dreyfus Company B.V. (LDC) is een handelsmultinational, actief in de landbouw, de voedingsmiddelenindustrie, de internationale scheepvaart en financiën. Het bedrijf bezit en beheert hedgefondsen, vrachtschepen, ontwikkelt en exploiteert telecommunicatienetwerken en is actief in de vastgoedsector.
Activiteiten
[bewerken | brontekst bewerken]Louis Dreyfus Company (LDC) is een wereldwijd opererend handelshuis in agrarische producten. Het koopt deze producten in, slaat het op, verzorgt het transport, verwerkt de producten en levert het aan de klanten. Op jaarbasis wordt zo’n 80 miljoen ton aan agrarische producten verhandeld. Het bedrijf is meer dan 100 landen actief.
De activiteiten zijn verdeeld over twee onderdelen:
- Value Chain segment, hier worden met name granen, waaronder maïs, en oliezaden verhandeld.
- Merchandising segment, hier ligt de focus op kleinere agrarische producten zoals rijst, katoen, suiker en koffie.
Louis Dreyfus Company B.V. is een Nederlandse besloten vennootschap. Het hoofdkantoor staat sinds 2004 in Rotterdam. De aandelen zijn in handen van Louis Drefus Holding B.V., de holding is weer in handen van een stichting opgericht door Robert Louis Dreyfus. Het boekjaar is gelijk aan een kalenderjaar en de resultaten worden in Amerikaanse dollars verantwoord.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]In 1851 werd het bedrijf opgericht in Frankrijk door Léopold Dreyfus, hij was toen 18 jaar en neomde het bedrijf naar zijn vader Louis Dreyfus. Léopold kocht graan van boeren in de Elzas en vervoerde het naar Bazel in Zwitserland. De winst bleef in het bedrijf, hij breidde de graanhandel uit naar andere landen in Europa.
In de jaren 80 van de 19e eeuw werd door een verbetering van het telegraafnet de communicatie met Noord-Amerika sneller en gemakkelijker. Het bedrijf richtte de handlesactiviteiten naar beide zijden van de Atlantische Oceaan met Liverpool en Chicago als belangrijke regionale knooppunten. In de jaren 90 komen zijn zoons Charles en Louis bij het bedrijf. In 1915 overlijdt Léopold en in 1929 volgde Charles en bleef Louis als enige bestuurder over.
Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog wordt het familiebezit geconfisqueerd door de Vichyregime[1] en diverse leden leden van de Joodse familie zijn gevlucht naar Noord-Amerika. In 1941 werd een niet-joodse administrateur aangesteld om het bedrijf voort te zetten. Na de oorlog komen de bezittingen terug en Louis overlijdt in 1950. De kleinkinderen van Léopold, Jean, Francois en Pierre, krijgen leidinggevende posities in het bedrijf. in de jaren 50 van de 20e eeuw worden kantoren geopend in Winnipeg, Sao Paulo, New York, Johannesburg, Saigon en Bombay. Er worden meer producten toegevoegd zoals katoen en koffie.
Robert Louis-Dreyfus komt in 1960 bij het bedrijf. Hij gaat door met de diversificatie van de activiteiten en voegt kunstmest, melkproducten en metalen, waaronder koper, zink en lood. In 2010 wordt gesproken over een fusie met het handelshuis OLAM in Singapore.[2] Louis Dreyfus had toen een jaaromzet van US$ 35 miljard en was ruim driemaal groter dan het beursgenoteerde OLAM. Uiteindelijk hebben deze fusiegesprekken tot niets geleid.
In 2012 wordt het Nederlandse bedrijf Ecoval Dairy Trade overgenomen.[3] Ecoval behaalde een omzet van meer dan US$ 500 miljoen en verhandelde 250.000 ton aan melkproducten. In 2016 zet LDC de eerste stap in Azië op het gebied van biodiesel met een fabriek in Indonesië.[4] In 2018 verkoopt LDC de activiteiten in de metaal en kunstmest. De metaalactviteiten werden voor US$ 466 miljoen verkocht aan een Chinese beleggingsfonds, NCCL Natural Resources Investment Fund.[5]
ABCD bedrijvenkwartet
[bewerken | brontekst bewerken]LDC is een van het "ABCD-bedrijvenkwartet”, samen met Archer Daniels Midland, Bunge Limited en Cargill, dat de wereldhandel in landbouwproducten domineert.[6] LDC betrekt een aanzienlijk deel van zijn grondstoffen via de vernietiging van het Braziliaanse Amazonebekken.[7]
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Louis Dreyfus Company op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ (en) France to Seize Fortunes of Rothschild, Louis-Dreyfus and Other Noted Exiles. New York Times (1 augustus 1940). Gearchiveerd op 18 augustus 2023. Geraadpleegd op 18 augustus 2023.
- ↑ (en) Commods groups Louis Dreyfus, Olam in merger talks. Reuters (24 september 2010). Geraadpleegd op 18 augustus 2023.
- ↑ (en) Louis Dreyfus to buy dairy trader Ecoval. Reuters (2 juli 2012). Geraadpleegd op 18 augustus 2023.
- ↑ (en) Louis Dreyfus starts up first Asian biodiesel plant in Indonesia. S&P Global (6 april 2016). Gearchiveerd op 18 augustus 2023. Geraadpleegd op 18 augustus 2023.
- ↑ (en) Louis Dreyfus Company finalises $466m sale of metals business. Mining Technology (15 mei 2018). Gearchiveerd op 18 augustus 2023. Geraadpleegd op 18 augustus 2023.
- ↑ (en) Commodity trader Louis Dreyfus posts higher 2014 profit. Reuters (26 maart 2015). Geraadpleegd op 7 mei 2020.
- ↑ (en) Complicity in Destruction II. Amazon Watch (2019). Gearchiveerd op 15 juli 2020. Geraadpleegd op 7 mei 2020.