Laurent Fignon

Laurent Fignon
	Laurent Fignon in de Ronde van Frankrijk 1993
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Laurent Patrick Fignon
Geboortedatum	12 augustus 1960
Geboorteplaats	Parijs, Frankrijk
Overlijdensdatum	31 augustus 2010
Overlijdensplaats	Parijs, Frankrijk
Sportieve informatie
Discipline(s)	Weg
Ploegen
1982-1983; 1984-1985; 1986-1988; 1989; 1990; 1991; 1992; 1993	Renault-Elf-Gitane; Renault-Elf; Système U; Super U; Castorama-Raleigh; Castorama; Gatorade-Chateau d'Ax; Gatorade
Beste prestaties
Milaan-San Remo	1e (1988, 1989)
Ronde van Vlaanderen	13e (1988)
Parijs-Roubaix	3e (1988)
Luik-Bastenaken-Luik	5e (1985)
Ronde van Italië	1e (1989) ; 3 etappezeges
Ronde van Frankrijk	1e (1983, 1984) ; 9 etappezeges
Ronde van Spanje	3e (1987) ; 2 etappezeges
WK op de weg	6e (1989)
Portaal	Wielersport

Laurent Fignon (Parijs, 12 augustus 1960 – aldaar, 31 augustus 2010) was een Frans wielrenner.

Loopbaan

Fignon won tweemaal de Ronde van Frankrijk. De eerste keer was in 1983, toen hij het kopmanschap kreeg omdat zijn landgenoot Bernard Hinault geblesseerd was, en de tweede maal in 1984, waarbij hij liefst vijf etappes won. Hij werd in 1989 tweede op acht seconden van de Amerikaan Greg LeMond. Deze maakte in de laatste tijdrit bijna een minuut goed.

Fignons bijnaam luidde Le Professeur, mede door zijn karakteristieke bril. Na zijn actieve wielercarrière, die hij in 1993 beëindigde, bleef Fignon betrokken bij de sport door het organiseren van wielerwedstrijden.

Na zijn wielercarrière versloeg Fignon ook de Tour als presentator en commentator op France 2 tijdens de live-uitzending en presenteerde hij na iedere etappe het tour-praatprogramma 'Velo Club' op France 2 en 'Un Jour de Tour' op Télé 5.

Ziekte en overlijden

Op 12 juni 2009 werd bekend dat Fignon aan kanker leed^[1], in eerste instantie geduid als alvleesklierkanker, maar naar later bleek longkanker.^[2] De tumor drukte op de zenuw die voor de stembanden zorgt, waardoor hij erg hees was. Fignon maakte dit zelf bekend en voegde eraan toe dat een verband met zijn dopinggebruik van amfetaminen en cortisonen niet vaststaat.^[3]

Tijdens de Ronde van Frankrijk 2010 werd Laurent Fignon ondanks zijn aangetaste stem alle eer gegund door de Franse televisiezenders: hij gaf commentaar bij de etappes.

Op 31 augustus 2010 overleed Fignon op 50-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker.^[4] Op 3 september 2010 werd hij in intieme kring begraven op het kerkhof Père Lachaise te Parijs. Bij de begrafenis waren onder meer wielerlegendes Bernard Hinault, Seán Kelly en oud-kampioen Formule 1 Alain Prost aanwezig.^[5]

Belangrijkste overwinningen

1981: 2e etappe Ronde van de Vaucluse
1982: Grand Prix de Cannes; Criterium International; 1e etappe Ronde van de Vaucluse
1983: Grote Prijs van Plumelec; 4e etappe Tirreno-Adriatico; 1e etappe Criterium International; 4e etappe Ronde van Spanje; Proloog Tour d'Armorique; 21e etappe Ronde van Frankrijk; Eindklassement Ronde van Frankrijk; Witte trui Ronde van Frankrijk; 3e etappe Tour de Limousin; Boucles de l'Aulne; Maël-Pestivien
1984: 9e etappe Clásico RCN; Proloog en 4e etappe Ronde van Romandië; 20e etappe Ronde van Italië; Frans kampioen op de weg, Elite; Bergklassement Ronde van Italië; 7e, 16e, 18e, 20e en 22e etappe Ronde van Frankrijk; Eindklassement Ronde van Frankrijk
1986: Waalse Pijl
1987: 19e etappe Ronde van Spanje; 21e etappe Ronde van Frankrijk
1988: Milaan-San Remo; Parijs-Camembert
1989: Milaan-San Remo; 20e etappe Ronde van Italië; Eindklassement Ronde van Italië; 18e etappe Ronde van Frankrijk; Eindklassement Ronde van Nederland; Criterium der Azen; Baden-Baden (met Thierry Marie)
1990: Criterium International
1992: 11e etappe Ronde van Frankrijk
1993: Ronde van Mexico

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
1982	15e
1983		↑ (1)	7e (1)
1984	2 ↑ (1)	↑ (5)
1985
1986		opgave	7e
1987		7e (1)	3 ↑ (1)
1988		opgave
1989	↑ (1)	2 ↑ (1)
1990	opgave	opgave
1991	opgave	6e
1992	37e	23e (1)
1993		opgave

(#) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Gent-Wevelgem	Ronde van Vlaanderen	Parijs-Roubaix	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	Waalse Pijl	Parijs-Brussel	WK op de weg	Wereldranglijsten
1982						21e
1983	118e					29e			29e	9e (SPP)
1984					8e		51e	22e		4e (SPP)
1985					5e		3 ↑
1986	32e		34e				1 ↑			15e (SPP)
1987					6e		11e			6e (SPP)
1988	1 ↑		13e	3 ↑				2	8e	5e (UWB)
1989	1 ↑				7e	25e		95e	6e	14e (UWB)
1990		79e		27e				118e
1991	53e	62e		24e					16e
1992	63e	76e	77e	39e
1993

Literatuur

Jean-Paul Ollivier, Laurent Fignon, 2001. ISBN 2723435407
Laurent Fignon en Jean-Emmanuel Ducoin, Nous étions jeunes et insouciants, 2009. ISBN 9782246755814
Jean-Paul Vespini, La dernière échappée, 2010. ISBN 9782847243109
Valérie Fignon, Michel Cymes en Patrice Romedenne, Laurent, 2013. ISBN 9782246806561