Naar inhoud springen

Eerste klasse 1981-82 (voetbal België)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eerste klasse
1981/82
Vlag van België
Algemeen
Continent Vlag van Europa Europa
Confederatie UEFA
Land Vlag van België België
Bond KBVB
Degradatie naar Eerste klasse B
Bekercompetitie Beker van België
Competitieniveau Niveau 1
Geschiedenis
Opgericht 1895
Recordkampioen RSC Anderlecht (34x)
Seizoen 1981/82
Aantal clubs 1818
Kampioen Standard Luik
Degradatie K. Beringen FC
KV Mechelen
Europese kwalificatie
1x Europacup I, 1x Europacup II, 3x UEFA Cup
Seizoensstatistieken
Topscorer Erwin Vandenbergh (25)
Actueel
Actuele editie Eerste klasse A seizoen 2024-25
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Het seizoen 1981/82 van de Belgische Eerste Klasse ging van start in de zomer van 1981 en eindigde in de lente van 1982. Standard Luik werd landskampioen voor de zevende maal in zijn geschiedenis. De vorige titel was reeds elf jaar geleden. Standard kwam achteraf in de Bellemans-affaire in opspraak omwille van competitiefraude in de afsluitende wedstrijd tegen Waterschei SV Thor, maar bleef uiteindelijk zijn titel houden.

Gepromoveerde teams

[bewerken | brontekst bewerken]

Deze teams waren gepromoveerd uit de Tweede Klasse voor de start van het seizoen:

Degraderende teams

[bewerken | brontekst bewerken]

Deze teams degradeerden naar Tweede Klasse op het eind van het seizoen:

Standard de Liège werd landskampioen met twee punten voorsprong op de eerste achtervolger RSC Anderlecht. In 1984 kwam echter aan het licht dat de club deze titel mede door omkoping (de Zaak-Bellemans) had behaald.

Europese strijd

[bewerken | brontekst bewerken]

Standard was als landskampioen geplaatst voor de Europacup voor Landskampioenen van het volgend seizoen. Eerste achtervolgers RSC Anderlecht, KAA Gent en KSC Lokeren plaatsten zich voor de UEFA Cup. Antwerp FC eindigde als vijfde net op een puntje van Lokeren, en miste zo nipt Europees voetbal. Als bekerwinnaar plaatste Waterschei SV Thor zich voor de Europese Beker voor Bekerwinnaars.

Degradatiestrijd

[bewerken | brontekst bewerken]

Het pas gepromoveerde KV Mechelen eindigde afgetekend allerlaatste en degradeerde. Beringen FC echter strandde op een voorlaatste plaats amper één puntje van meerdere andere ploegen, en werd zo ook veroordeeld tot degradatie.

P W G V + - DS Ptn
K 1 R. Standard de Liège 34 19 10 5 59 28 31 48
(UEFA) 2 RSC Anderlecht 34 19 8 7 56 31 25 46
(UEFA) 3 KAA Gent 34 16 13 5 38 20 18 45
(UEFA) 4 KSC Lokeren 34 17 10 7 56 32 24 44
  5 Antwerp FC 34 17 9 8 45 23 22 43
  6 KV Kortrijk 34 14 10 10 39 35 4 38
  7 KSK Beveren 34 14 9 11 45 33 12 37
  8 K. Lierse SV 34 14 8 12 49 51 -2 36
(beker) 9 K. Waterschei SV Thor Genk 34 11 8 15 44 55 -11 30
  10 KSK Tongeren 34 11 8 15 40 54 -14 30
  11 RWD Molenbeek 34 11 7 16 41 49 -8 29
  12 KSV Waregem 34 10 9 15 30 34 -4 29
  13 KFC Winterslag 34 10 9 15 24 49 -25 29
  14 KSV Cercle Brugge 34 10 8 16 57 61 -4 28
  15 Club Brugge KV 34 10 8 16 46 46 0 28
  16 RFC Liégeois 34 10 8 16 36 50 -14 28
D 17 K. Beringen FC 34 9 9 16 33 50 -17 27
D 18 KV Mechelen 34 6 5 23 28 65 -37 17

P: wedstrijden gespeeld, W: wedstrijden gewonnen, G: gelijke spelen, V: wedstrijden verloren, +: gescoorde doelpunten, -: doelpunten tegen, DS: doelsaldo, Ptn: totaal punten
K: kampioen, D: degradeert, (beker): bekerwinnaar, (UEFA): geplaatst voor UEFA-beker

Erwin Vandenbergh van Lierse SV werd voor het derde seizoen op rij topschutter. Hij scoorde 25 keer.[1]