Naar inhoud springen

Blackfriars Bridge

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Blackfriars Bridge
Blackfriars Bridge in Londen, met op de achtergrond St. Paul's Cathedral
Blackfriars Bridge in Londen, met op de achtergrond St. Paul's Cathedral
Algemene gegevens
Locatie Londen
Coördinaten 51° 31′ NB, 0° 6′ WL
Overspant Theems
Lengte totaal 281,5 m
Breedte 32 m
Bouw
Ingebruikname 1869
Architectuur
Type Boogbrug
Architect(en) Thomas Cubitt
Materiaal Staal
Blackfriars Bridge (Londen)
Blackfriars Bridge
Portaal  Portaalicoon   Verkeer & Vervoer

De Blackfriars Bridge is een brug over de rivier de Theems in Londen.

De brug ligt tussen de Waterloo Bridge en Blackfriars Railway Bridge. De brug is genoemd naar het Dominicaanse klooster dat zich hier vroeger bevond.[1] en loopt nu van de Inns of Court naar Tate Modern. De rivier de Fleet mondt uit in de Theems onder het noordelijke landhoofd van de brug.

De eerste verbinding bij Blackfriars, was een stenen tolbrug, die ontworpen werd door Robert Mylne en die in 1769 werd geopend. Toen heette de brug nog William Pitt Bridge (naar de Engelse minister-president William Pitt), maar al vrij snel daarna werd de brug vernoemd naar het voornoemde klooster.

Gravure (1764) door Giovanni Battista Piranesi voor de architect Robert Mylne : de werken aan de oorspronkelijke Blackfriars bridge

De huidige brug, een constructie van stalen bogen werd in 1869 in gebruik genomen. De brug kreeg internationaal enige bekendheid toen er in 1982 het dode lichaam van de Italiaanse bankier, Roberto Calvi werd aangetroffen. Eerst dacht men aan zelfmoord, later kwam vast te staan dat Calvi vermoord was.

Zie de categorie Blackfriars Bridge van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.