Naar inhoud springen

Gene Pitney

Beluister (info)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is de huidige versie van de pagina Gene Pitney voor het laatst bewerkt door J9B5 (overleg | bijdragen) op 14 dec 2023 09:44. Deze URL is een permanente link naar deze versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Gene Pitney
Gene Pitney
Algemene informatie
Geboren 17 februari 1940
Geboorteplaats HartfordBewerken op Wikidata
Overleden 5 april 2006
Overlijdensplaats CardiffBewerken op Wikidata
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Gene Francis Alan Pitney (Hartford, Connecticut, 17 februari 1940Cardiff, Wales, 5 april 2006) was een Amerikaanse zanger en songwriter. Zijn grootste successen had hij in de jaren zestig.

Gene Pitney werd op 17 februari 1940 in Hartford geboren als zoon van Anna Orlowsky en Harold Pitney. Hij was het derde van vijf kinderen. Zijn grootouders van moederszijde kwamen uit Polen. In 1967, op het toppunt van zijn populariteit, trouwde hij met zijn jeugdliefde Lynne Gayton. Zij kregen drie zoons, Todd, Chris en David. Zijn vrij hoge stem heeft een zeer kenmerkend timbre.

Al vroeg hield hij zich bezig met muziek. Zo zat hij op de middelbare school in de band Gene Pitney and The Genials. Na de high school was hij aanvankelijk succesvol als componist; zo schreef hij Today's teardrops voor Roy Orbison, He's a Rebel voor The Crystals, Hello Mary Lou voor Ricky Nelson en Rubber Ball voor Bobby Vee.

Zijn carrière als soloartiest begon in 1961 met de zelf geschreven song I Wanna Love My Life Away dat hij zelf voor $30 opnam. Op deze opname speelde hij zelf piano, gitaar en slagwerk en zong hij zelf de zeven vocale partijen. Deze single haalde de top 40 in de VS en in Engeland. Later in dat jaar volgde zijn eerste top 20-hit Town Without Pity uit de gelijknamige film. Voor deze song won hij een Golden Globe award. In 1962 zong hij de Bacharach/David song The man who shot Liberty Valance naar een 4e plek in de top 10 van de VS. Wegens een geschil werd deze song niet gebruikt in de gelijknamige western met John Wayne. Het eveneens door Bacharach/David geschreven 24 Hours from Tulsa haalde een 5e plaats in de UK in 1964.

Het door hem geschreven He's a rebel van The Crystals bereikte in november 1962 de 1e plaats in de top 10 van de VS, en hield ironisch genoeg zijn eigen song Only Love Can Break a Heart af van de 1e plaats. Het zou zijn hoogste notering blijven in de USA.

Vanaf die tijd haalde hij zeer regelmatig de hitlijsten, zowel in de VS als in Engeland. Dat deed hij met o.a. Only Love Can Break a Heart, If I Didn't Have a Dime, Half Heaven, Half Heartache, Mecca, It Hurts to be in Love en True Love Never Runs Smooth. Verder nog That Girl Belongs to Yesterday (een Jagger/Richards compositie), I'm Gonna be Strong, Looking Through the Eyes of Love, I Must be Seeing Things", Princess in Rags, Backstage, Just One Smile, Something's Gotten Hold of My Heart, Nobody Needs Your Love en The Boss's Daughter.

In 1966 deed hij mee aan het San Remo festival in Italië met het in het Italiaans gezongen Nessuno mi può giudicare. Met deze song eindigde hij daar als 2e.

Al met al had hij 16 top-40 hits in de USA en 40 top 40-hits in Engeland.

Eind jaren tachtig had hij een korte comeback met een nieuwe versie van zijn oude hit Something's Gotten Hold of My Heart, dat hij deze keer als duet zong met Marc Almond, de zanger van de Britse band Soft Cell. Hiermee behaalde hij eindelijk een 1e plaats in Engeland, iets wat hem in zijn lange carrière nog nooit gelukt was (zijn eigen versie strandde in 1967 op de 5e plaats).

In maart 2002 werd hij opgenomen in de Rock & Roll Hall of Fame.

Pitney overleed in 2006 op 66-jarige leeftijd tijdens een tournee in Groot-Brittannië in zijn slaap als gevolg van een hartstilstand. Zijn stagemanager vond hem in zijn hotelkamer. Vanaf de jaren negentig had hij erg veel tournees gedaan, en hij is dus "in het harnas gestorven".

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
I'm gonna be strong 10-1964 09-01-1965 17 5

Bekende nummers

[bewerken | brontekst bewerken]

Radio 2 Top 2000

[bewerken | brontekst bewerken]
Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000 '99 '00 '01 '02 '03 '04 '05 '06 '07 '08 '09 '10 '11 '12 '13 '14 '15 '16 '17 '18 '19 '20 '21 '22 '23
Mecca - 1786 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Something's gotten hold of my heart 1140 - 1262 1357 1518 1627 1788 1454 1690 1587 1681 1607 1527 - - - - - - - - - - - -
Twenty four hours from Tulsa 1101 1359 - 1533 1529 1986 1849 1598 - 1900 - - - - - - - - - - - - - - -