Gerd Müller
Zie Gerd Müller (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van Gerd Müller.
| Gerd Müller | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
Gerd Müller in 2007
| ||||||||
| Persoonlijke informatie | ||||||||
| Volledige naam | Gerhard Müller | |||||||
| Bijnaam | Der Bomber der Nation | |||||||
| Geboortedatum | 3 november 1945 | |||||||
| Geboorteplaats | Nördlingen, Duitsland | |||||||
| Overlijdensdatum | 15 augustus 2021 | |||||||
| Overlijdensplaats | Wolfratshausen, Duitsland | |||||||
| Lengte | 176 cm | |||||||
| Positie | Aanvaller | |||||||
| Clubinformatie | ||||||||
| Voetbalcarrière geëindigd in 1982 | ||||||||
| Jeugd | ||||||||
| ||||||||
| Senioren | ||||||||
| ||||||||
| Interlands | ||||||||
| ||||||||
| Getrainde teams | ||||||||
| ||||||||
| ||||||||
Gerhard (Gerd) Müller (Nördlingen, 3 november 1945 – Wolfratshausen, 15 augustus 2021)[1] was een Duits profvoetballer. Hij speelde vrijwel zijn hele carrière voor Bayern München als veelvuldig scorende centrumspits en werd er op latere leeftijd assistent-trainer gedurende 22 jaren. Müller speelde 62 wedstrijden voor Die Mannschaft, de nationale ploeg van West-Duitsland, waarbij hij 68 doelpunten maakte. Op 75-jarige leeftijd overleed hij in augustus 2021 aan de gevolgen van de ziekte van Alzheimer.
Karakteristiek
[bewerken | brontekst bewerken]Müller was voor een voetballer vrij klein (1,76 m), gespierd en gedrongen. Zijn eerste trainer bij Bayern München, de Joegoslaaf Zlatko Čajkovski, zou zelfs gezegd hebben: Wat moet ik met een gewichtheffer? Müller was niet iemand die bijzonder mooie doelpunten maakte, maar stond vooral bekend als de man die, uitstekend anticiperend en beweeglijk, steeds scoringsposities wist te vinden: de 'ongekroonde koning van de frommelgoal' wat inspiratie gaf tot het Duitse werkwoord müllern, 'de bal in het doel frommelen'.[2][3]
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]In het jeugdelftal van TSV 1861 Nördlingen maakte Müller in het seizoen 1962–1963 180 van de 204 doelpunten en promoveerde naar het eerste elftal. Daar scoorde hij 46 keer in 31 wedstrijden en kwam hij in beeld bij Bayern München, dat hem in juli 1964 vastlegde. Trainer Zlatko Čajkovski zag echter niets in de gedrongen jongeman en stelde hem pas op 18 oktober op. Die wedstrijd tegen Freiburger FC eindigde in 11:2, met twee goals van Müller. In dat seizoen werd hij 26 keer opgesteld in de competitie en maakte hij 33 doelpunten.[4] In de jaren die volgden bleef hij aan de lopende band scoren. In de 441 wedstrijden, die hij voor Bayern speelde, kwam Müller tot 401 doelpunten, wat hem de bijnaam "Der Bomber" opleverde. In het jaar 1972 scoorde hij 85 doelpunten voor Bayern en het West-Duits voetbalelftal. In seizoen 1971/72 scoorde hij 40 doelpunten in de Bundesliga, een record dat pas 49 jaar later (in 2020/21) werd verbeterd door Robert Lewandowski, eveneens speler van Bayern München.
In het seizoen 1978/79 kwam er een einde aan het Gerd Müller-tijdperk in München. De trefzekere spits vertrok naar de Verenigde Staten, om daar voor Fort Lauderdale Strikers uit te komen. Bij die club speelde toen ook George Best. Na het tweede jaar (1980) stopte Müller met voetballen op professioneel niveau. Hij had toen 477 doelpunten gescoord in 490 wedstrijden.
Voor de nationale ploeg, (destijds nog West-Duitsland), kwam Müller 62 keer uit. Daarin scoorde hij 68 keer. Met 'Die Mannschaft' werd Müller Europees kampioen in 1972 en twee jaar later bracht hij West-Duitsland in eigen land de wereldtitel, door in de finale tegen Nederland de beslissende treffer (2–1) te maken.
Na carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Na gestopt te zijn met voetballen, exploiteerde Müller enige tijd zonder veel succes een restaurant in Amerika. Hij dronk te veel en raakte financieel aan lager wal. Hij ging met zijn gezin terug naar Europa, waar ex-ploeggenoten hem hielpen.[2] Toen hij zijn alcoholproblemen overwonnen had, ging hij in 1992 weer bij Bayern München aan de slag, ditmaal bij de amateur- en jeugdsector van die club als assistent-trainer.
Ziekte en overlijden
[bewerken | brontekst bewerken]In 2014 werd Müller opgenomen in een verpleeghuis.[1] In oktober 2015 werd bekend dat hij aan de ziekte van Alzheimer leed.[5] Hij overleed in 2021 aan de gevolgen ervan.[6]
Erelijst
[bewerken | brontekst bewerken]
Met Bayern München:
- Regionalliga Süd: 1964/65
- Bundesliga: 1968/69, 1971/72, 1972/73, 1973/74
- DFB-Pokal: 1965/66, 1966/67, 1968/69, 1970/71
- Europacup I: 1973/74, 1974/75, 1975/76
- Europacup II: 1966/67
- Wereldbeker voor clubteams: 1976
Met West-Duitsland:
Individuele prijzen:
- Europees voetballer van het jaar: 1970
- Duits voetballer van het jaar: 1967, 1969
Topscorerstitels:
- Topscorer Bundesliga: 1966/67, 1968/69, 1969/70, 1971/72, 1972/73, 1973/74, 1977/78
- Topscorer Europacup I: 1972/73, 1973/74, 1974/75, 1976/77
- Europees topschutter van het seizoen: 1969/70, 1971/72
- Topscorer WK voetbal: 1970
- Topscorer EK voetbal: 1972
Trivia
[bewerken | brontekst bewerken]- Vanaf 2022 wordt de Müller-trofee tijdens het Gala van de Gouden Bal uitgereikt aan de speler die het meeste heeft gescoord voor club en land in het voorbije seizoen.[7]
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- voetbalclubinfo.tk
- ↑ a b (de) Tobias Zug, Zum Tod von Gerd Müller : Er traf und traf und traf. Heidenheimer Zeitung (16 augustus 2021). Gearchiveerd op 22 maart 2023.
- ↑ a b Duitse voetballegende Gerd Müller (75) overleden. nos.nl. NOS (15 augustus 2021). Geraadpleegd op 15 augustus 2021.
- ↑ Duitse "bomber" en doelpuntenmachine Gerd Müller is overleden. sporza.be (15 augustus 2021). Gearchiveerd op 15 augustus 2021. Geraadpleegd op 15 augustus 2021.
- ↑ 60 Jahre danach: Müllers Quittung. MUSEUM (19 september 2014). Geraadpleegd op 15 augustus 2021.
- ↑ (de) Bayern München macht Alzheimer-Erkrankung des "Bombers" öffentlich, Frankfurter Allgemeine, 6 oktober 2015. Gearchiveerd op 15 augustus 2021.
- ↑ Bayern München-icoon Gerd Müller op 75-jarige leeftijd overleden, NU.nl, 15 augustus 2021. Gearchiveerd op 15 augustus 2021.
- ↑ Beste schutter van het seizoen krijgt vanaf nu "Müller-trofee" op Gala van de Gouden Bal. sporza.be (8 september 2022). Gearchiveerd op 12 september 2022. Geraadpleegd op 12 september 2022.
