Naar inhoud springen

Naturisme: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerkingNieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
Alice2Alice (overleg | bijdragen)
13.775 bewerkingen
De term "eerste" wordt vaak bronloos gebruikt. Dit zou wel verbeterd mogen worden.
1 onbereikbare link(s) gered en 0 gelabeld als onbereikbaar #IABot (v1.5.1)
Regel 85: Regel 85:


=== Duitsland ===
=== Duitsland ===
In [[Duitsland (hoofdbetekenis)|Duitsland]] is er een rijke traditie die teruggaat tot het begin van de twintigste eeuw. Men kent, net als in Nederland, veel verenigingsnaturisme. Het [[Deutscher Verband für Freikörperkultur]] e.V. bestaat sinds 1949.<ref>[http://www.dfk.org/fkk/index.php/startseite Website van het Deutscher Verband für Freikoerperkultur e.V]</ref> Er zijn zo'n 200 verenigingenterreinen. Naturisme wordt in Duitsland [[FKK]] genoemd, hetgeen staat voor "Freikörperkultur". Reeds in het [[wilhelminische]] [[Duitse Keizerrijk|Duitsland]] werd het Britse voorbeeld vrij snel gevolgd. Omdat het oorspronkelijke woord "Nacktkultur" er de burgerij te veel choqueerde, werd het vrij snel door de neutralere term "Freikörperkultur" (afgekort als FKK) vervangen. In de Duitse jeugdbeweging [[Wandervogel]] werd de Freikörperkultur sterk bevorderd. In 1953 werd als antwoord van de tweede generatie hierop de 'fkk-jugend' opgericht. Er is in Duitsland een naturistische [[wandelen|wandelroute]], de [[Harzer Naturistenstieg]].
In [[Duitsland (hoofdbetekenis)|Duitsland]] is er een rijke traditie die teruggaat tot het begin van de twintigste eeuw. Men kent, net als in Nederland, veel verenigingsnaturisme. Het [[Deutscher Verband für Freikörperkultur]] e.V. bestaat sinds 1949.<ref>[https://web.archive.org/web/20151122040621/http://www.dfk.org/fkk/index.php/startseite Website van het Deutscher Verband für Freikoerperkultur e.V]</ref> Er zijn zo'n 200 verenigingenterreinen. Naturisme wordt in Duitsland [[FKK]] genoemd, hetgeen staat voor "Freikörperkultur". Reeds in het [[wilhelminische]] [[Duitse Keizerrijk|Duitsland]] werd het Britse voorbeeld vrij snel gevolgd. Omdat het oorspronkelijke woord "Nacktkultur" er de burgerij te veel choqueerde, werd het vrij snel door de neutralere term "Freikörperkultur" (afgekort als FKK) vervangen. In de Duitse jeugdbeweging [[Wandervogel]] werd de Freikörperkultur sterk bevorderd. In 1953 werd als antwoord van de tweede generatie hierop de 'fkk-jugend' opgericht. Er is in Duitsland een naturistische [[wandelen|wandelroute]], de [[Harzer Naturistenstieg]].


=== Frankrijk ===
=== Frankrijk ===

Versie van 8 sep 2017 20:52

Recreërend naturist

Naturisme is volgens de Internationale Naturistenfederatie "een manier om in harmonie met de natuur te leven, door samen naakt te zijn, gekenmerkt door zelfrespect, respect voor anderen en hun opvattingen en respect voor het milieu" (a way of life in harmony with nature, expressed through social nudity, linked to self-respect, tolerance of differing views together with respect for the environment).[1]

Historisch gezien behelst het naturisme als stroming dan ook meer dan alleen naaktrecreatie, al wordt het begrip naturisme soms hiertoe verengd. Naturisme is verwant met maatschappelijke stromingen die vanaf de 19e eeuw opkwamen als reactie op de industriële revolutie en de toenemende verstedelijking, die ertoe zouden hebben geleid dat de mens steeds verder verwijderd was geraakt van zijn oorspronkelijke omgeving, de natuur. Door sommigen werd een meer "natuurlijke" levenswijze nodig geacht. Ook de omgangsvormen – wat betreft de naturisten in het bijzonder de houding ten aanzien van het naakte lichaam – waren naar hun mening steeds onnatuurlijker geworden. Een ander vaak opgevoerd argument is dat mensen in naakte toestand allen gelijk zijn, waardoor maatschappelijke standsverschillen niet langer zichtbaar zijn en daardoor ook niet meer relevant.[bron?]

Etymologie

Volgens het Etymologisch woordenboek is de huidige betekenis van naturisme, 'het streven naar een natuurlijke (lichaams)cultuur', omstreeks 1930 ontstaan.[2] Het woord zou ontleend zijn aan het Franse 'naturisme' waarmee gedoeld werd op een stroming in de kunst waarin de goddelijke kracht van de natuur centraal werd gesteld. Het naturisme werd omstreeks 1900 gezien als variant op het naturalisme, een filosofische stroming die in de loop van de 19e eeuw opkwam en zich vooral in de kunst deed gelden.

In de jaren 1930 werd de term naturisme verbonden met nudisme of ‘naaktloperij’. In de loop van de tijd is het onderscheid tussen de begrippen naturisme en nudisme vervaagd. In grote lijnen betekenen beide hetzelfde, maar bij "naturisme" ligt de nadruk meer op het filosofische aspect en de gevoelde eenheid met de natuur.[3]

Geschiedenis in het kort

Het gezamenlijk ondernemen van activiteiten zonder daarbij kleren te dragen is iets dat in verschillende vormen in vele culturen in allerlei perioden is voorgekomen. In de westerse samenleving komt gezamenlijke naaktheid vooral voor in de sfeer van sporten, baden, zwemmen en sauna. Soms zijn er wel enkele beperkingen, het gebeurt bijvoorbeeld in groepen van hetzelfde geslacht of in de beslotenheid van familie of vrienden. Elders en in de loop van de geschiedenis is of was gezamenlijke naaktheid doorgaans vanzelfsprekend, bijvoorbeeld bij kinderen.

Wanneer het naturisme als op zichzelf staande beweging is opgekomen, is moeilijk aan te geven. Het woord ‘naturisme' werd mogelijk voor het eerst in 1778 in deze betekenis gebruikt door de Franstalige Belg Jean Baptiste Luc Planchon (1734-1781). Hij pleitte voor naaktheid als middel ter verbetering van de 'l'hygiène de vie' (natuurlijke stijl van leven) en de gezondheid. De oudste bekende naturistenclub in de "westerse" zin van het woord is opgericht in Brits India in 1891, als de Fellowship of the Naked Trust door de rechter Charles Edward Gordon Crawford. Vanaf 1902 verschenen verscheidene Duitstalige publicaties waarin het belang van naaktheid voor de gezondheid werd beschreven. In dat jaar verscheen in Duitsland het eerste tijdschrift over naturisme, Die Schönheit.[4] Dit soort publicaties leidde tot een wereldwijde groei van het naturisme. Aan het eind van de 19e en het begin van de 20e eeuw ontstonden ook andere organisaties die zich inzetten voor een natuurlijke levenswijze of respect voor de natuur zoals groepen die streefden naar natuurgeneeswijzen, vegetarisme, reformkleding, dieren- en natuurbescherming.[5][6].

De eerste grote club voor naturisten, Freilichtpark, werd in 1903 geopend in de buurt van Hamburg.[bron?] Heinrich Pudor introduceerde onder het pseudoniem Heinrich Scham de term "Nacktkultur" en beschreef in 1906 de voordelen van naaktheid in de sport. Richard Ungewitter stelde in zijn boek Nacktheit uit 1906 dat de combinatie van een goede lichamelijke conditie, zonlicht, frisse lucht en naaktheid bijdroeg aan mentale en psychische gezondheid.

Het woord Nacktkultur werd spoedig vervangen door Freikörperkultur (FKK), omdat dit als minder schokkend werd ervaren.[bron?] Het nieuwe inzicht dat zonlicht leidde tot een betere gezondheid droeg eraan bij dat het naturisme een wijdverspreid fenomeen werd in de jaren 1920, in ieder geval in Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en andere Europese landen.[bron?]

In verscheidene landen ontstonden landelijke verenigingen voor naturisten. Naturisme kreeg in met name Duitsland en Engeland in het interbellum een filosofische grondslag waarmee het met andere aspecten van het streven naar een harmonieuze relatie met de natuur werd verbonden.[7] De nationale verenigingen gingen in 1951 samenwerken in de Internationale Naturistenfederatie (INF). Vanaf het midden van de 20e eeuw ontstonden commerciële organisaties die vakantieoorden of -reizen aanboden aan naturisten of anderen die naaktrecreatie waardeerden.

Veel naaktliefhebbers van moderne 21e-eeuwse snit willen liever nudist/naturist zijn op uiteenlopende locaties in plaats van enkel op de afgeschermde domeinen. Zij hebben ook minder de behoefte aan een naturisme dat is gestoeld op filosofische overtuigingen zoals verbondenheid met de natuur.

Een zeker idealisme speelt nog wel een rol. Een opmerkelijk evenement dat jaarlijks op diverse plaatsen van de wereld gehouden wordt is bijvoorbeeld de World Naked Bike Ride. Dan fietsen mensen in een groep bloot op de openbare weg, niet met de intentie om aaanstoot te geven, maar om ideologische redenen

Profiel van de naturist

Naturisten komen uit alle lagen en leeftijdsgroepen van de bevolking, maar niet alle groepen zijn gelijk vertegenwoordigd. Oververtegenwoordigd zijn mensen met een middelbare en hogere opleiding en mensen met een beroep in de verzorgende of sociale sector. De groep van jongvolwassenen is ondervertegenwoordigd. Voor deze groep zijn soms aparte organisaties zoals – vanaf 1953 – in Duitsland, de FKK-Jugend, en – vanaf 1963 – in Nederland de JNFN.

Het naturisme is bedoeld om vrijheid te bieden die men elders niet vindt. De manier waarop men vorm geeft aan het naturisme loopt uiteen. Hoewel bloot niet altijd verplicht is op een naturistenterrein, voelen veel naturisten zich het prettigst wanneer de meerderheid van de aanwezigen bloot is. Van pubers wordt meestal wel geaccepteerd dat zij verkiezen (zwem)kleding te dragen en van anderen als er medische redenen zijn. Sommige naturisten geven de voorkeur aan een besloten naturistenterrein en hebben een hekel aan de openbare naaktstranden waar iedereen zomaar voorbij kan komen. Anderen verkiezen naaktstranden omdat iedereen wordt toegelaten en ze meestal gratis zijn. Er zijn naturisten die zo vaak mogelijk bloot zijn, bijvoorbeeld thuis, anderen gaan pas uit de kleren als de temperatuur zomerse waarden bereikt. Sommigen kleden zich aan als ze bezoek ontvangen, anderen vinden dat bezoekers het bloot zijn maar moeten accepteren.

Naturisme in Nederland

Naturisten Federatie Nederland geeft geen eigen omschrijving van naturisme: sommigen vinden dat naturisme inhoudt dat men duurzaam en met veel aandacht voor de natuur leeft, en dat nudisme staat voor gewoonweg bloot zijn, terwijl anderen het hebben over "naaktlopen". Naaktrecreatie is volgens NFN de overkoepelende term.[8] Een andere Nederlandse naturistenvereniging is Solonat, dat zich speciaal richt op alleenstaanden en mensen van wie de partner niet naakt recreëert.[9]

De eerste Nederlandse naturisten

Naaktstrand in Zandvoort, Nederland
Bordje bij het terras van Flevo-Natuur
Niet alle naturisten zijn nog geheelonthouder

In Nederland ontstond het georganiseerde naturisme in de jaren 30.[bron?] De eerste Nederlandse naturisten zochten mooie plekjes in de natuur, beoefenden er naakt sport, zwommen er, of lagen in de zon. Later kochten mensen gezamenlijk grond aan, die zij samen geschikt maakten voor dagrecreatie en later voor kamperen. De eerste Nederlandse naturistenvereniging was Zon en Leven.[bron?] Als tegenreactie op de nogal ascetische leefwijze die Zon en Leven voorschreef ontstonden in de jaren 50 de eerste 'lichtbonden', waar vegetarisme geen plicht was en alcohol en tabak wel waren toegestaan, maar Zon en Leven bleef de grootste vereniging met meerdere terreinen.

Het aantal verenigingsterreinen in Nederland is sinds het einde van de jaren 70 ongeveer gelijk gebleven: in 2005 waren het er zo'n 45, waarvan negen van Zon en Leven. Daarentegen zijn er wel een vijftiental campings, minicampings of terreinen voor dagrecreatie bij gekomen, en vele mogelijkheden om (buiten het buitenseizoen) binnen naakt te zwemmen. Naast de naturistische verenigingsterreinen worden er ook naturistencampings commercieel geëxploiteerd voor hen die het alleen om het naaktrecreëren gaat en waarvoor geen lidmaatschap benodigd is.

Ontwikkeling van het naturisme

In 1973 werd het eerste openbare naaktstrand geopend in Callantsoog.[bron?] Behalve mensen met een ledenkaart waren er nu ook naaktrecreanten die niet waren aangesloten bij een naturistenvereniging. Daardoor ontstond ook de vraag wat een naturist onderscheidt van een nudist. Het onderscheid tussen naturisme (meer dan alleen maar bloot) en nudisme "Bloot + 1" werd door de Naturisten Federatie Nederland niet meer relevant geacht en de federatie richtte zich op bevordering en promotie van naaktrecreatie voor iedereen die daar behoefte aan heeft. Aan het eind van de jaren 70 ontdekten steeds meer mensen het naturisme. Leden van de federatie brachten langere tijd op naturistencampings door. De "textielcampings", zoals niet-naturistische campings in naturistische kringen genoemd plegen te worden, werden door hen beschouwd als lawaaierig. Naturistencampings waren relatief rustig , lagen vrijwel altijd op beschutte plekken, nooit dicht aan de weg en hadden meestal ook een andere sfeer en uitstraling dan reguliere campings.

Tussen 1975 en 2005 vertienvoudigde het ledenaantal van de Naturisten Federatie Nederland van 6500 naar 72.000. Uit onderzoek verricht in opdracht van de NFN in 2005 bleek, dat 1,9 miljoen Nederlanders met enige regelmaat bloot recreëerden op een naaktstrand, in de vrije natuur of in de eigen achtertuin. Motivaction kwam na een onderzoek in 2010 onder ruim 5.000 mensen tussen 15 en 70 jaar met andere cijfers tot de conclusie dat er 700.000 Nederlandse naaktrecreanten waren, met de eigen tuin en naaktstrand als populairste locaties. De 1,7 miljoen bezoekers van spa- en sauna's behoren hier niet toe.

Omdat vanaf eind jaren 70 steeds meer mensen bloot op het strand wilden liggen, lobbyde de NFN in politiek Den Haag voor een legalisatie van naaktstranden. Die kwam er eind jaren 80. Sindsdien is naaktrecreatie in Nederland toegestaan op iedere plek die daarvoor door de gemeente is aangewezen of die daar redelijkerwijs geschikt voor is (artikel 430a Wetboek van Strafrecht). Veel gemeenten hebben plaatsen aangewezen als naaktstrand. Gemeenten zouden geen plekken aan mogen wijzen waar naaktrecreatie verboden is.[noten 1]

Sommige gemeenten zoals Stichtse Vecht hebben naast 'gedoogligweiden' ook betaalde en bewaakte naaktstranden aangewezen.[10] Naast kampeerterreinen en stranden kwamen er ook andere mogelijkheden voor naturisme, zoals zwembaden.

Naast de vele naaktstranden die Nederland kent, zijn er naturistencampings waarvoor men lid moet zijn om er te recreeren. In 1978 is het eerste openbare naturistenpark Flevo-Natuur in de Zuidelijk Flevoland geopend.[bron?] Later werd het park Natukreek in het Zuid-Hollandse Zwartewaal opgericht.

In het Flevolandse Zeewolde werd in juli 2008 een christelijke kerkdienst speciaal voor naturisten georganiseerd. Dit was een novum.[11] Enkele maanden later stond in dezelfde plaats een tweede naturistische dienst gepland, maar deze werd geannuleerd vanwege de negatieve reacties.[12]

De sfeer door de jaren heen

Tot in de jaren 70 werd het naturisme gekenmerkt door een grote beslotenheid. Naturisme was verre van sociaal geaccepteerd en naturisten werden met de nek aangekeken. De naturisten van het eerste uur hadden moeite elkaar te vinden, terreinen te vinden en het propageren van naturisme ging moeizaam.

De buitenwereld mocht niet weten waar er naturistenterreinen waren. Om alle mogelijke inkijk van buiten te verhinderen, werden naturistenterreinen vaak afgeschermd door wallen en rietmatten. Dat gebeurde overigens ook vaak op verzoek van de betreffende gemeente, die klachten over "aanstootgevend bloot" wilde voorkomen. Evenmin mocht de buitenwereld weten, wie er naturist was. Sommigen – bijvoorbeeld onderwijzers of mensen die anderszins met kinderen werkten – waren ervan overtuigd hun baan te zullen verliezen als bekend werd dat zij in het weekend op een naturistenterrein te vinden waren. Bij naturistenterreinen waarbij de parkeerplaats vanaf de openbare weg te zien was, gingen sommigen zelfs zo ver dat zij hun nummerborden bedekten. Naturisten kenden elkaar doorgaans alleen bij de voornaam en in notulen van bestuursvergaderingen werden achternamen altijd achterwege gelaten.

Nieuwe leden konden rekenen op een serieuze ballotage en daarna op een aspirant-lidmaatschap van een jaar. Men wilde voorkomen dat lieden met dubieuze bedoelingen zomaar lid konden worden en daarom moest het aantal mannen en vrouwen (met of zonder kinderen) van Zon en Leven gelijk zijn. Waren er meer vrouwen dan mannen of omgekeerd dan kwam men op een wachtlijst totdat er een man of vrouw minder was, of tot er nog iemand, maar dan van het andere geslacht, bij kwam.

Tegenwoordig hebben de meeste naturisten er weinig moeite mee de "buitenwereld" te vertellen waarom zij naturist zijn en waarom het zo leuk is om een naturistenterrein te bezoeken. Voor de meeste naturisten of naaktrecreanten geeft het bloot zijn in een natuurlijke omgeving een gevoel van vrijheid. Voor velen is het streeploos bruin worden een plezierige bijkomstigheid. Ook gelden er nog nauwelijks beperkingen voor naturistenterreinen. Iedereen is welkom voor een dagbezoek of een langer verblijf, al moet men daarvoor doorgaans wel in het bezit van een door het INF/FNI erkende kaart zijn. Ook staat het iedereen vrij om een verenigingslidmaatschap aan te vragen. Het is in Nederland in principe ook niet wettelijk verboden om bloot te zijn. Het wordt alleen strafbaar gesteld op openbare plaatsen die 'niet geschikt zijn voor ongeklede recreatie'. Het is uiteindelijk de rechter die beslist welke plaatsen dat zijn. Naaktrecreanten zijn vrijgesproken in een zaak die al bijna vier jaar loopt op 17 januari 2017.[13]

Naturisme in België

Het naaktstrand bij Bredene, België

De eerste Belgische naturisten

Het georganiseerde naturisme is in België ontstaan in de jaren 1930, toen verschillende kleine verenigingen werden opgericht zoals 'De Spar', 'Ligue pour la propagande', 'Héliophile', 'Mieux Vivre', 'Lycurgus', 'Cultura' en 'Les Bleuets'. Door gerechtelijke veroordelingen verdwenen de meeste echter weer; alleen 'De Spar', met een terrein te Zoersel, overleefde de Tweede Wereldoorlog. Vanwege eerdere gerechtelijke uitspraken moeten op dit terrein volwassenen en kinderen apart naturistisch recreëren.[14]

In 1955 richtten vier families de vereniging ‘Athena’ op en in 1958 ontstond 'Belvédère'. Uit deze verenigingen kwam in 1959 de Federatie van Belgische Naturisten (FBN) voort, met als voorzitter Robert Lambrechts. Ondertussen was er onenigheid ontstaan over de koers van het naturisme waardoor er op enig moment drie naturistenfederaties bestonden.[14]

Ontwikkeling van het naturisme

In 1966 organiseerde de FBN het 10e internationaal naturistencongres, wat voor het naturisme in België een doorbraak vormde. Het betekende een erkenning van het naturisme, bijvoorbeeld omdat de buitenlandse delegaties door de overheden een officiële ontvangst kregen.

In 1974, gedurende het internationaal congres van Agde, werd beslist dat de drie toen bestaande federaties in België, FBN, FBNS en FNCB, zouden samengaan. Dat zou uiteindelijk onder de mantel van de FBN gebeuren. Internationaal ging de vernieuwde FBN talloze activiteiten ontwikkelen, zoals internationale bijeenkomsten en sportwedstrijden, met name zwemmen en petanque,[14] maar ook blootlooptochtjes in het bos.[15] Athena was inmiddels wereldwijd de grootste naturistenvereniging.

Op 30 juni 2001 opende de federatie het eerste openbare naaktstrand aan de Belgische kust, samen met de burgemeester en een van de schepenen van Bredene.[16]

Naturisme elders in Europa

Skinny dipping in Duitsland

Duitsland

In Duitsland is er een rijke traditie die teruggaat tot het begin van de twintigste eeuw. Men kent, net als in Nederland, veel verenigingsnaturisme. Het Deutscher Verband für Freikörperkultur e.V. bestaat sinds 1949.[17] Er zijn zo'n 200 verenigingenterreinen. Naturisme wordt in Duitsland FKK genoemd, hetgeen staat voor "Freikörperkultur". Reeds in het wilhelminische Duitsland werd het Britse voorbeeld vrij snel gevolgd. Omdat het oorspronkelijke woord "Nacktkultur" er de burgerij te veel choqueerde, werd het vrij snel door de neutralere term "Freikörperkultur" (afgekort als FKK) vervangen. In de Duitse jeugdbeweging Wandervogel werd de Freikörperkultur sterk bevorderd. In 1953 werd als antwoord van de tweede generatie hierop de 'fkk-jugend' opgericht. Er is in Duitsland een naturistische wandelroute, de Harzer Naturistenstieg.

Frankrijk

Twee blote heren op het strand van Mykonos, Griekenland
Naturist op het strand van Formentera, Spanje

In Frankrijk bestaat sinds 1950 la Fédération française de Naturisme[18] en daarnaast de veel oudere (1901) Association pour la promotion du naturisme en liberté (APNEL).[19] Naast verenigingsterreinen zijn er in Frankrijk veel commerciële terreinen. In totaal kan men op zo'n 200 grote en kleinere terreinen terecht, ook zonder lidmaatschapskaart. De grootste naturistencentra ter wereld liggen in Frankrijk: Leucate, Euronat en Cap d'Agde. Het oudste naturistenterrein in Frankrijk is Île du Levant, een eilandje in de Middellandse Zee waar op het gehele publiek toegankelijke deel naaktheid is toegestaan.

Verenigd Koninkrijk

Uit het victoriaanse Engeland, waar de industriële revolutie zich het sterkst liet gelden en de victoriaanse preutsheid zich het sterkst liet voelen, kwamen in het begin van de 20e eeuw de eerste naturisten voort. De eerste officiële nudistenclub werd in 1924 opgericht in Wickford, Essex.[bron?] In 1943 vormden enkele van deze clubs tezamen de British Sun Bathers Association or BSBA. Nadat naturisten en nudisten vervolgens enige tijd elk hun eigen weg waren gegaan, kwamen ze in 1964 weer samen in de Central Council for British Naturism (CCBN), na 2009 aangeduid als British Naturism of BN. Het eerste officiële naaktstrand werd in 1978 geopend in Covehurst Bay bij Fairlight Glen, iets ten oosten van Hastings. Nochtans is naaktrecreatie elders ook toegestaan, op stranden en zelfs op kantoor.[20]

Overige landen

De naaktstranden in het voormalige Joegoslavië waren vooral in de jaren 1970 beroemd, maar trekken met name in Kroatië ook heden ten dage veel toeristen.

Sinds 1972 is er in Italië een naturistenorganisatie, FENAIT.[21] Er zijn over het hele land verspreid zo'n zeven commerciële naturistencampings en 5 officiële naaktstranden. Ook elders komt op stranden naturisme voor.[22]

Veel stranden in Griekenland bieden gelegenheid tot naaktrecreatie, maar lang niet alle Grieken kunnen het verschijnsel als zodanig waarderen. De eilanden in de Egeïsche Zee hebben ook naturistenstranden. Griekenland kent enkele naturistenoorden, o.a. op Kreta.

In Tsjechië, Denemarken, Spanje en Portugal mag op elk strand naakt gerecreëerd worden. Ook daar geldt echter dat het op bepaalde stranden gebruikelijker is dan op andere.

In Scandinavië zijn slechts weinig naturistenterreinen; Zweden bijvoorbeeld telt er niet meer dan vijf.

Ook in Polen is het aantal openbare naaktstranden gering.

Ierland kent een naturistenvereniging, de Irish Naturist Association, opgericht in 1963. De strenge katholieke wetten van dit land zijn wat vaag over openbare naaktheid.[23][24]

Naturisme buiten Europa

Amerikaanse naturiste bij het Bovenmeer, Verenigde Staten

Het georganiseerde naturisme is vooral een Europees verschijnsel. Het bestaat daarnaast ook in Argentinië, Brazilië, Canada, Dominicaanse Republiek, Mexico, Peru, Uruguay, de Verenigde Staten, Zuid-Afrika, Israël, Taiwan, Thailand, Australië en Nieuw-Zeeland. In sommige landen, zoals Jamaica, is het mogelijk om naakt te trouwen.[25] Naast deze vorm van naturisme bestaan er in Azië verscheidene plaatsen waar naakt gebaad wordt, gerelateerd aan religieuze gewoonten, onder meer in India.

Verenigde Staten

In de VS is het taboe op naaktheid veel groter dan in Europa. Er zijn slechts weinig naaktstranden en in sommige staten worden de besloten naturistenterreinen officieel beschouwd als seksclubs. Dat laatste betekent dat de autoriteiten een naturistenterrein tolereren mits er geen minderjarigen worden toegelaten.

Relaties met cultuur

Adam en Eva van Albrecht Dürer (1507).

Het nudisme en naturisme komen duidelijk meer voor in bepaalde culturen, vooral in West-Europa, maar plaatselijk ook elders, met name in Azië. Zowel christendom als islam lijken naturisme niet te stimuleren. De populariteit van het naturisme in de voormalige DDR, waar naturisme zeer wijd verbreid was, nam sterk af na de hereniging met West-Duitsland, waarbij godsdienstige argumenten een belangrijke rol zouden hebben gespeeld. Anderzijds zijn er ook juist positieve relaties. Sommige Noord-Amerikaanse christelijke nudisten/naturisten hadden jaarlijkse bijeenkomsten via de Christian Nudist Convocation.[26] Ook bij andere varianten van het christendom ziet men geen onverenigbaarheid van de Bijbel en naturisme.

Zie ook

Commons heeft media­bestanden in de categorie Naturism.
Zoek naturisme op in het WikiWoordenboek.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Naturisme&oldid=49885468"