Naar inhoud springen

Eurovisiesongfestival 2017: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Tweede halve finale: geen rode links
Ahmedmaamouri1 (overleg | bijdragen)
Regel 212: Regel 212:
|-
|-
| {{EE-esf}}
| {{EE-esf}}
|
| align=center colspan="3"|''Wordt bepaald op 4 maart 2017''<ref>http://eurovoix.com/2016/04/28/estonia-eesti-laul-2017-plans-already-underway/</ref>
|[[Koit Toome & Laura ]]
| ''Verona''
|-
|-
| {{IL-esf}}
| {{IL-esf}}

Versie van 4 mrt 2017 23:03

Eurovisiesongfestival 2017
Celebrate Diversity
Gastland Vlag van Oekraïne Oekraïne
Locatie International Exhibition Centre, Kiev
Omroep NTU
Halve finale 1 9 mei 2017
Halve finale 2 11 mei 2017
Finale 13 mei 2017
Presentatoren Oleksandr Skisjko
Volodimir Ostapsjoek
Timoer Mirosjnytsjenko
Andere gegevens
Stem­gegevens Elk land verdeelt twee sets van 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10 en 12 punten; één via televoting en één via een vakjury
Aantal landen 43 (26 in finale)
Terugkerend Vlag van Portugal Portugal
Vlag van Roemenië Roemenië
Terugtrekkend Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina
Chronologie
◄ 2016 

Het Eurovisiesongfestival 2017 zal de 62ste editie van deze Europese liedjeswedstrijd worden. Nadat de zangeres Jamala het festival in 2016 voor Oekraïne had gewonnen met het lied 1944, maakte de Oekraïense omroep NTU bekend de organisatie van het festival op zich te nemen.

Gaststad

Eind juni 2016 werd de procedure gestart om de exacte locatie van het songfestival van 2017 te selecteren. Oekraïense steden kregen twee weken de tijd om zich kandidaat te stellen. In juli werd bekend gemaakt dat zes steden zich hadden aangemeld: Dnipro, Charkov, Cherson, Odessa, Lviv en hoofdstad Kiev. Op 20 juli werd door de organiserende omroep NTU een rechtstreekse televisieshow uitgezonden waarin deze steden zich mochten presenteren. In het programma, getiteld City Battle, werden de voorstellen besproken door een panel van mensen uit de mediawereld, experts, muzikanten, songfestivalfans en het studiopubliek. Na de eerste schifting, die achter gesloten deuren plaatsvond, bleven nog drie steden over: Kiev, Dnipro en Odessa. Afgevaardigden van de EBU inspecteerden de drie steden. Op 1 augustus 2016 zou een definitieve beslissing genomen worden, maar deze datum werd uitgesteld. De gaststad moet onder andere beschikken over voldoende hotelcapaciteit, een hal met een capaciteit van bij voorkeur 10.000 mensen, moderne infrastructuur, de aanwezigheid van een internationale luchthaven en een perscentrum met plaats voor minimaal 1550 journalisten.

Op 9 september 2016 werd duidelijk dat Kiev het 62ste songfestival mag organiseren. Het festijn zal worden gehouden in het International Exhibition Centre in Kiev. Dit centrum biedt ruimte aan 12.000 tot 14.000 toeschouwers. De opbouw van het centrum is hetzelfde als tijdens het Eurovisiesongfestival 2015 in Wenen. Dit betekent dat er aan twee kanten zitplaatsen zijn en in het midden staplaatsen.

Problemen

In februari 2017, drie maanden voor het songfestival, stapten 21 leden van het organisatiecomité op uit onvrede met teamleider Pavlo Hrytsak. Er was veel kritiek op de weinige progressie die onder zijn leiding werd geboekt. Het regelen van belichting, podiumontwerp en geluidssysteem was ernstig vertraagd en belangrijke contracten waren nog niet getekend. Onder de mensen die ontslag namen waren Oleksandr Kharebin en Victoria Romanova, de beoogd uitvoerend producenten voor het songfestival in Kiev. Geruchten dat het songfestival in gevaar was en eventueel uitgesteld diende te worden, werden door de EBU echter ontkend. Men stelde de Zweed Christer Björkman aan als vervangend producent.

De kaartverkoop, die aanvankelijk in december 2016 van start zou gaan, werd enkele keren uitgesteld. De mededingingsautoriteit verklaarde dat de aanbesteding van de tickethandel niet volgens de regels verliep. Daarop kreeg Oekraïne een reprimande van de EBU. Uiteindelijk begon de kaartverkoop in februari 2017.

Formule

De data voor het Eurovisiesongfestival 2017 zijn vastgelegd op 9, 11 en 13 mei. Op dinsdag en donderdag zullen twee halve finales plaatsvinden, waaruit telkens tien landen zich kwalificeren voor de finale, die op zaterdag zal doorgaan. De Grote Vijf, de landen die de grootste financiële bijdrage leveren aan de organisatie van het Eurovisiesongfestival, zijnde Duitsland, Frankrijk, Italië, Spanje en het Verenigd Koninkrijk) en gastland Oekraïne zijn rechtstreeks geplaatst voor de finale.

Presentatoren

Het Eurovisiesongfestival zal worden gepresenteerd door Oleksandr Skisjko, Volodimir Ostapsjoek en Timoer Mirosjnytsjenko. Het is, na de allereerste editie in 1956, pas de tweede keer in de geschiedenis dat het festival niet (mede) wordt gepresenteerd door een vrouw. Skisjko en Ostapsjoek zijn in Oekraïne bekende presentatoren. Mirosjnytsjenko is sinds 2007 commentator op het Eurovisiesongfestival voor de Oekraïense openbare omroep en was presentator van het Junior Eurovisiesongfestival in 2009 en 2013.

Deelnemers

Eerste halve finale

  • Italië, Spanje en het Verenigd Koninkrijk zullen deze halve finale meestemmen.
Land Taal Artiest Lied
Eerste helft
Vlag van Albanië Albanië Albanees Lindita Botë
Vlag van Australië Australië Wordt bepaald op 7 maart 2017
Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan Diana Hacıyeva
Vlag van België België Blanche[1]
Vlag van Finland Finland Engels Norma John Blackbird
Vlag van Georgië Georgië Engels Tako Gatsjetsjiladze Keep the faith
Vlag van Montenegro Montenegro Engels Slavko Kalezić Space
Vlag van Portugal Portugal Wordt bepaald op 5 maart 2017
Vlag van Zweden Zweden Wordt bepaald op 11 maart 2017
Tweede helft
Vlag van Armenië Armenië Artsvik
Vlag van Cyprus Cyprus Engels Hovig Gravity
Vlag van Griekenland Griekenland Demy
Vlag van IJsland IJsland Wordt bepaald op 11 maart 2017
Vlag van Letland Letland Engels Triana Park Line
Vlag van Moldavië Moldavië Engels SunStroke Project Hey, mamma!
Vlag van Polen Polen Engels Kasia Moś Flashlight
Vlag van Slovenië Slovenië Engels Omar Naber On my way
Vlag van Tsjechië Tsjechië Martina Bárta

Tweede halve finale

  • Duitsland, Frankrijk en Oekraïne zullen deze halve finale meestemmen
Land Taal Artiest Lied
Eerste helft
Vlag van Denemarken Denemarken Engels Anja Nissen Where I am
Vlag van Hongarije Hongarije Hongaars en Romani Joci Pápai Origo
Vlag van Ierland Ierland Brendan Murray
Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië Jana Burčeska[2][3]
Vlag van Malta Malta Engels Claudia Faniello Breathlessly
Vlag van Nederland Nederland Engels O'G3NE[4] Lights and shadows
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Engels Nathan Trent Running on air
Vlag van Roemenië Roemenië Wordt bepaald op 5 maart 2017
Vlag van Rusland Rusland
Vlag van Servië Servië Tijana Bogićević
Tweede helft
Vlag van Bulgarije Bulgarije
Vlag van Estland Estland Koit Toome & Laura Verona
Vlag van Israël Israël Imri Ziv I feel alive
Vlag van Kroatië Kroatië Engels en Italiaans Jacques Houdek My friend
Vlag van Litouwen Litouwen Wordt bepaald op 11 maart 2017
Vlag van Noorwegen Noorwegen Wordt bepaald op 11 maart 2017
Vlag van San Marino San Marino
Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland Wit-Russisch Navi Historyja majho žyccia
Vlag van Zwitserland Zwitserland Engels Timebelle Apollo

Finale

Land Taal Artiest Lied
Vlag van Duitsland Duitsland Engels Levina Perfect life
Vlag van Frankrijk Frankrijk Frans Alma Requiem
Vlag van Italië Italië Italiaans Francesco Gabbani Occidentali's karma
Vlag van Oekraïne Oekraïne Engels O.Torvald Time
Vlag van Spanje Spanje Engels en Spaans Manel Navarro Do it for your lover
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Lucie Jones Never give up on you

Wijzigingen

 Deelnemende landen
 Landen die in het verleden deelgenomen hebben, maar in 2017 afwezig zullen zijn

Terugkerende landen

  • Vlag van Portugal Portugal: de Portugese omroep RTP besloot zich vanwege teleurstellende resultaten terug te trekken voor het festival van 2016. Na herstructureringen zal Portugal weer zijn opwachting maken op het festival.
  • Vlag van Roemenië Roemenië: na het vervallen van het lidmaatschap van de Roemeense publieke omroep TVR in 2016 wegens een openstaande schuld bij de EBU, zal Roemenië in 2017 weer deelnemen.

Terugtrekkende landen

  • Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina: de Bosnische omroep BHRT had voor de deelname in 2016 al eerder terug willen keren, maar dit was niet mogelijk wegens financiële onhaalbaarheid. Na één deelname was een tweede deelname in 2017 wegens geldzaken wederom niet mogelijk.

Terugkerende artiesten

Land Artiest Plaats Eerdere deelname Plaats toen
Vlag van Moldavië Moldavië SunStroke Project Vlag van Moldavië Moldavië 2010 22
Vlag van Slovenië Slovenië Omar Naber Vlag van Slovenië Slovenië 2005 12 HF