Hydromorfon
chemische verbinding
Hydromorfon of dihydromorfinon (niet te verwarren met dihydromorfine een ander morfinederivaat) meestal geleverd als hydrochloride is een zeer sterke, wateroplosbare en centraal werkzame pijnstiller behorend tot de opioïden. Het geneesmiddel is voor het eerst vervaardigd in Duitsland in 1924.
Hydromorfon | ||||
---|---|---|---|---|
Chemische structuur | ||||
Farmaceutische gegevens | ||||
Beschikbaarheid (F) | Oraal: 30–35%, Intranasaal: 52–58%[1] | |||
Plasma-eiwitbinding | 20% | |||
Metabolisatie | Hepatic | |||
Uitscheiding | Renaal | |||
Gebruik | ||||
Merknamen | Dilaudid | |||
Toediening | Toediening[2] | |||
Risico met betrekking tot | ||||
Zwangerschapscat. | C | |||
Databanken | ||||
CAS-nummer | 466-99-9 | |||
ATC-code | N02AA03 | |||
PubChem | 5284570 | |||
DrugBank | DB00327 | |||
Chemische gegevens | ||||
Molecuulformule | ||||
Molmassa | 321,8 g/mol | |||
SMILES | Smiles[3] | |||
|
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Coda BA, Rudy AC, Archer SM, Wermeling DP (July 2003). Pharmacokinetics and bioavailability of single-dose intranasal hydromorphone hydrochloride in healthy volunteers. Anesth. Analg. 97 (1): 117–23, table of contents. PMID 12818953. DOI: 10.1213/01.ANE.0000066311.40978.4F.
- ↑ Toediening: oraal, intramusculair, intraveneus, subcutaan, intranasaal, rectaal, sublinguaal, transmucosaal, buccaal, transdermaal (experimental)
- ↑ Smiles: O=C4[C@@H]5Oc1c2c(ccc1O)C[C@H]3N(CC[C@]25[C@H]3CC4)C